سینماسینما، محسن جعفری راد:
یکی از ویژگی های برجسته دلم می خواد ارجاعات مهمی است که بهمن فرمان آرا به فیلمهای قبلی اش داده است. از نویسنده بودن قهرمان داستان و وجود یک قفس با پرنده در خانه اش که فضای یک بوس کوچولو را تداعی می کند تا حضور دختری با نوزاد سر خیابان که به فیلم بوی کافور،عطر یاس اشاره دارد و از همه مهمتر تاکید بر به دنیا آوردن بچه که موقعیت های خانه ای روی آب را تداعی می کند.اما هوشمندی فرمان آرا اینجاست که این ارجاع دهی، کاملا با ایده پردازی های روایی همخوانی دارند.در واقع تحمیلی نیستند بلکه بسته به مقتضیات فضاسازی منجر به روابط بینامتنی می شوند.
مهمترین برگ برنده فیلمنامه ، ایده مرکزی جذاب و شوخی نویسی های سرشار از طعنه و کنایه به معضلات فرهنگی و سیاسی است. ایده نویسنده ای که در گوشش صدای آهنگ مناسب رقص می شوند به خودی خود جذاب است که فرمان آرا با نگاه استعاره ای و استفاده پاردوکسیکال از این ویژگی نویسنده،به نوعی با یک کمدی سیاه تضاد این سرخوشی و خیال پروری با موقعیت های تلخ و دلمرده زندگی روزمره را بازگو می کند.
مرگ اندیشی هم به عنوان موتیف مفهومی کارهای فرمان آرا در دلم می خواد امتداد پیدا می کند. از دوستان و همکاران نویسنده که مدام فوت می کنند تا روحیات خود نویسنده که مدام میان رویا و واقعیت،مرگ و زندگی معلق است.
بازی رضا کیانیان به خوبی مختصات چند وجهی نویسنده را بارور می کند. برخلاف بازی غلوشده کیانیان در کفشهایم کو،در دلم می خواد با رعایت قواعد زمان بندی حرکات برونگرایانه به خوبی فضاهای ابزورد و گاه فانتزی فیلم را رقم می زند.
البته فیلم ضعف هایی هم دارد. از جمله برخی اشارات داستان به معضلات اجتماعی که دمده جلوه می کند،اغراق در فصل رقص های دسته جمعی، ریتم و ضرباهنگی که میانه های داستان افت می کند و یا شخصیت پردازی الکن نیما و همسرش و پرداخت سطحی اعتیاد نیما، اما امتیازات روایی و ساختاری اش این ضعف ها را کمرنگ می کند. از جمله چند لحظه نبوغ آمیز که نشان می دهد فرمان آرا همچنان می تواند مخاطب را سر ذوق بیاورد.مثلا می توان به ایده بکر تاخیر در پاسخ دادن عروس اشاره کرد.انگار که به دلیل استفاده از قرص های مربوط به حاملگی،به بیماری تاخیر در حرف زدن دچار شده که تاویل های مختلفی می تواند داشته باشد.
در کل با استناد به امتیازات مثبتی که اشاره شد، تماشای دلم می خواد توصیه می شود. به خصوص از این جهت که برای فضاسازی کمیک به هیچ وجه به دام لودگی نمی افتد و شعور مخاطب را نسبتا دست بالا فرض می کند. فیلم سرخوشانه ای که در لایه های زیرین ، نگاه تلخ و ملال آوری به زندگی روزمره جامعه ایرانی دارد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- گفتوگوی سینمایی نسلها/ نگاهی به مستند «موج نو»
- بهمن فرمانآرا: یکی از بزرگترین هنرمندان مملکت باید سلاخی بشود؟ ما کجا داریم زندگی می کنیم؟!
- نگارش فیلمنامه «داستان جاوید» آغاز شد/ سریالی از فرمانآرا در شبکه نمایش خانگی
- باشگاه آموزشهای آنلاین یونسکو برگزار میکند/ سینما از نگاه بهمن فرمانآرا
- پاسخ تند علی عباسی به «بهمن فرمانآرا»
- برشهای کوتاه/ تصاویری از هجدهمین جشنواره فیلم فجر
- گفتوگو با منوچهر محمدی: وظیفه فیلمسازان است که به جنگ خطوط قرمزی که هیچ مبنای شرعی و قانونی ندارند، بروند
- کارِ روشنفکریِ بهمن فرمانآرا
- مردی برای تمام فصول/ به بهانه تولد بهمن فرمانآرا
- کلاهم را به احترام شما بر میدارم/ به مناسبت تولد بهمن فرمانآرا
- در باب آدمهای مرده و روحهایی خونریز که کالبدی تازه برای حیات میجویند/ به بهانه تولد بهمن فرمانآرا
- بهمن فرمانآرا، فیلمسازی که خیال را هم واقعی میسازد/ به مناسبت تولد بهمن فرمانآرا
- عطر مرگ، بوی زندگی/ بازنمایی مفهوم مرگ در سینمای بهمن فرمان آرا
- دخترک سیدی فروش/ کوتاه درباره فیلم «دلم میخواد»
- در آستانه زادروز بهمن فرمانآرا؛ انتشار نسخه ویژه نابینایان «یک بوس کوچولو» با صدای علیرضا آرا + تیزر
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- جنگ ضد مردمی است/ نگاهی به فیلم «۲۰ روز در ماریوپل»
- ترانه تنهایی/ نگاهی به فیلم «عامه پسند»
- جدیدترین ساخته آیدا پناهنده با بازی پارسا پیروزفر در شبکه نمایش خانگی
- اختتامیه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی همراه با یک بزرگداشت
- راهیابی فیلم شهاب حسینی به جشنواره بینالمللی فیلم نالیوود تورنتو
- زری خوشکام در کنار علی حاتمی به خاک سپرده شد
- کیانوش عیاری خیلی زود در سینمای ایران صاحب امضا شد/ هیاهو نداشتن به زیان عیاری تمام شد
- ساختار زدایی جنگ و صلح فتحی؛ انسان مست عشق/ نگاهی به فیلم «مست عشق»
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گزارش محمد حقیقت؛ پس از نمایش مگاپولویس، آخرین فیلم فرانسیس فورد کاپولا
- مجله اسکرین منتشر کرد؛ جدول ستارههای منتقدان به فیلمهای جشنواره کن
- نشان عالی خورشید به ارد عطارپور اهدا شد
- بزرگداشت ایرج راد برگزار شد/ راد: افتخار من کارهایی است که بازی نکردم
- زری خوشکام درگذشت
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- برگزاری رویداد «ایرانهلث» با حمایت همراه اول
- میلاد شجره بهترین بازیگر جشنواره آمریکایی شد
- آلیس مونرو، نویسنده کانادایی درگذشت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ پوسترهایی از سینماگران ایرانی که چهره واقعی از زن در سینما ارائه دادهاند
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره فیلم کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ کمپانیهای پخش فیلم
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ فیلمهای افتتاحیه در دو بخش مسابقه و ۱۵ روز سینماگران
- مریل استریپ نخل طلای افتخاری کن را از ژولیت بینوش گرفت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت/ مزایا و معایب نمایش فیلمها به منتقدان پیش از جشنواره
- عیاری یک شگفتی در سینمای ایران است/ کیارستمی و عیاری پیش از هنر سینما، خود را کشف کردند
- رونمایی از کتاب «یعقوب لیث» اثر مسعود جعفری جوزانی در نمایشگاه کتاب تهران
- وزیر ارشاد: نظارت بر شبکه نمایش خانگی باید برعهده ارشاد باشد/ اجازه اکران فیلم قبل از مجوز را نمی دهم
- «افعی تهران» از حاشیه جدیدش هم گذر میکند؟
- افتتاح پروژههای ارتباطی همراه اول با دستور رییسجمهور/ سایتهای ۵G کشور از مرز ۱۸۰۰ عبور کرد
- «پیانو» به اتریش میرود
- در نشست نقد و بررسی «شبح کژدم» در موزه سینما مطرح شد؛ قدرت و توان بازیگر نباید دیده شود/ فیلمهای عیاری دارای حدیث نفس شخصی است
- نگاهی به نمایش چه کسی جوجه تیغی را کشت؟؛خشم و هیاهو