با بررسی فیلم «ماجان» به کارگردانی رحمان سیفی آزاد، می توان تاحدی به عوامل ضعف و بی مخاطبی برخی از محصولات رسانه ای پی برد. چون کارگردان این فیلم، سال ها مسئول بخش های نمایشی سیما بوده و در تولید بسیاری از تله فیلم ها و سریال های تلویزیون نقش داشته است. اما ببینیم دستاورد این مدیر سابق رسانه ای در سینما چگونه است و او چه نگاهی به نمایش و درام دارد؟
رحمان سیفی آزاد در اولین فیلم خود «ماجان» تلاش کرده تا یک ملودرام اشک آور و انسانی را به منصه ظهور برساند. اما خلق چنین اثری حتی اغراق در نمایش رنج و پریشانی آدم های داستان فیلم، بیش از هر چیز به ایده ای متناسب و خلق قصه ای پرکشمکش نیاز دارد. یک فیلم، بدون نوآوری و ایده و قصه، صرفا با ایجاد فضاهای پرتنش و ایجاد تضاد و درگیری مصنوعی و جعلی بین آدم های درون فیلم، با احساسات –بهتر است بگوییم اعصاب- مخاطب بازی می کند!
وجود فرزندان معلول در برخی خانواده ها و معضلات نگهداری از آنها غیرقابل انکار است. اما در فیلم «ماجان» دقیقا از زاویه ای به این موضوع پرداخته شده که شاید چندان محل چالش و درگیری نباشد.
داستان فیلم بر پایه اختلاف زن و شوهر بر سر چگونگی مراقبت از فرزند معلول بنا شده است. مادر به طور طبیعی عاشق بچه است، اما پدر از این موضوع در عذاب است و اصرار دارد که بچه را به آسایشگاه بسپارند. اما دامنه این اختلاف و دعوای بین زن و شوهر بر سر بچه معلول، به طور عجیب و غیرقابل باوری گسترش یافته است و کش پیدا می کند. تا آنجا که مرد کارش به تهمت زدن به همسرش می کشد و حتی به گرفتن زن دوم هم اقدام می کند. مشخص نیست که با وجود دو فرزند سالم دیگر، رفتن مرد به سمت زن دوم چه ارتباطی به علاقه زن برای نگه داشتن فرزند معلول دارد؟ ضمن اینکه شغل مرد، رانندگی کامیون معرفی می شود و فردی که چنین شغلی دارد، کمتر در خانه حضور دارد و بیشتر وقتش صرف سیر و سفر می شود. پس بنابراین اگر هم بنا بر شکایت و مخالفت با بچه باشد، این زن است که باید مشکل داشته باشد نه شوهر.
هیچ مسئله واقعی و مهمی در فیلم وجود ندارد و فیلمساز، بدون زمینه سازی دراماتیک و منطقی، موقعیت های تنش زا را یکی پس از دیگری به داستان تحمیل می کند. استفاده بیش از حد از تروکاژهای صوتی و خلق صداهای مهیب هم کمکی به فضاسازی عاطفی فیلم نمی کند، چون داستان فیلم باورپذیر نیست.
شخصیت پردازی هم عمق ندارد؛ بی رحمی پدر علیه فرزند معلول آن هم در شرایطی که همه بار مراقبت از بچه بر دوش مادر است و مادر هم این مسئولیت را با کمال میل پذیرفته معنی ندارد. سکانس اختتامیه و تلاش پدر برای انداختن بچه اش به دریا، یک ترفند سوخته برای ایجاد حس ترحم به نفع بچه معلول است. این همه اغراق در نمایش تصویر منفی از یک پدر، ناشی از ضعف اساسی فیلم یعنی عدم ایده زاینده و پویا و مرگ درام است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- انتقاد تند کیهان از مسعود کیمیایی
- کیهان : ادغام جشنواره جهانی با جشنواره ملی با استقبال قاطبه سینماگران مواجه شده است
- حیازدائی از جامعه به سبک نجلا/انتقاد شدید کیهان از سریال نجلا
- واکنش رضا کیانیان به درخواست کیهان برای ممنوع الکاری سینماگران
- پول درآوردن از خشم و ناامیدی!/انتقاد کیهان از جوکر
- انتقاد شدید کیهان از مدیران فارابی به خاطر انتخاب لیلی رشیدی به عنوان داور جشنواره کودک
- روایت کیهان از عزاداری گروهی از بازیگران برای گربه بزرگمهر حسینپور
- پاس گل مسیح علینژاد، زیرطاق کیهان؟/واکنش ایرنا به حاشیه سازی برای ستاره اسکندری
- انتقاد کیهان از سکوت سلبریتیها در برابر حماسه شکار پهپاد آمریکایی
- کیهان به نقل از نوش آفرین: می خواستند با برهنه کردن زنها مردان را به سینما بکشانند
- پاسخ بنیاد سینمایی فارابی به ادعاهای کیهان
- پلمپ یک سینما در بجنورد توسط دادستانی به خاطر نمایش فیلم هنجار شکن
- ادعای کیهان: سینماگران مراسم تشییع سعید کنگرانی را بایکوت کردند
- کیهان بهجای صداوسیما پاسخ مخالفان سانسور را داد/ وقتی دستمزد کلان میگرفتید چرا ساکت بودید؟
- کیهان: اگر کار دست فردوسی پور باشد کشتی کچ زنان امریکایی را هم پخش می کند
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- رقابت «آنیتا، گمشده در اخبار» در جشنواره استانبول
- پایان تور کنسرت علیرضا قربانی در تهران
- تلفیق شادی و شایستگی؛ نگاهی به برنامه «آی نسیم سحری عید شد»
- همکاری دوباره با یونیورسال؛ کیلین مورفی وارد ماجراهای جنجالی زغال سنگ آمریکا شد
- نگاهی به سریال افعی تهران
- علی اصغر رضایی نیک درگذشت
- ۱۰ روز مانده به شروع اجرا؛ نمایشِ بهرام افشاری ۲ میلیاردی شد
- برنامه تعطیلی سینماها در شبهای قدر
- به کارگردانی مهیار علیزاده؛ بازیگران نمایش «و تو هم برنگشتی» معرفی شدند/ اولین حضور شمس لنگرودی در تئاتر
- کنسرت «علیرضا قربانی» / گزارش تصویری
- بهار «مولوی» با متن محمد چرمشیر آغاز میشود
- شروع فیلمبرداری فیلم «پیکی بلایندرز» از ماه سپتامبر با حضور کیلین مورفی
- الهه نوبخت داور بخش اصلی جشنواره هلند شد
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- تلاش برای تحریف تاریخ/ نگاهی به فیلم «پرویزخان»
- فریاد، فضیلت است/ یادداشتی بر فیلم «داگویل» با نگاهی به پرفورمنس «ریتم صفر» مارینا آبراموویج
- جورج میلر با «فیوریوسا» به کن میرود
- نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم با حمایت همراه اول در حال برگزاری است
- سفری به سوی ناشناخته ها
- فرامرز اصلانی درگذشت
- پوسترهای ۲ بخش جنبی جشنواره کن منتشر شدند
- جان تراولتا در یک فیلم درجه ۳ دیگر بازی کرد/ نمایش در آوریل
- عیدی همراه اول با سبدی از محصولات دیجیتال
- احمدرضا عابدزاده از عوامل «پرویز خان» شکایت کرد
- صدور پروانه نمایش غیرسینمایی برای ۴۱ اثر
- اجرای طرح «اکران شبانه» سینماها در تعطیلات نوروز
- ما درون خمره گیر افتادهایم/ نگاهی به آخرین اجرای اثر برجسته لوییجی پیراندللو در ایران
- «خواب مرد مرده» به صحنه میآید