کیهان نوشت: در حالی چهارمین جشنواره فیلمهای ایرانی از ۳ تا ۷ خردادماه در کلن آلمان برگزار شد که ۳ دوره قبل آن نیز بحث برانگیز و مورد سوال بود. جشنوارهای که با همکاری خانه سینما و برخی کانونهای داخلی و خارجی و همچنین بنیاد هاینریش بل آلمان و البته برخی حمایتهای دولتی برگزار شده و همواره محلی برای نمایش آثار توقیفی یا سیاه از تولیدات این سینما بوده است. اما این بار آش آنقدر شور بود که به قول معروف صدای خان هم درآمد و رسانههای خارجی حامی این فستیوال نیز زبان به اعتراض گشودند. چنانچه وب سایت رادیو آلمان (دویچه وله) درباره آن نوشت:
«… فیلمهایی که در این دوره از جشنواره به نمایش در آمدند، به شکل ویژهای تلخ و پردرد بودند. فیلمهای اجتماعی سرانجام به فاجعه خانوادگی ختم میشوند؛ کمدیهای شاد و سبک نیز دست آخر به مصیبت و ماتم میانجامند…»
وب سایت رادیو فرانسه (آر اف آی) نیز درباره فضای فیلمهای فستیوال یاد شده، نوشت:
«…امسال در مجموع ۲۳ فیلم کوتاه و بلند سینمائی و مستند در فستیوال فیلم کلن به نمایش درآمد. فضای بسیاری از این فیلمها، مثل سال گذشته تیره، ناامیدکننده، ملالانگیز و در مواردی خشن و مازوخیستی بود. شاید به این دلیل که امسال به عنوان نمونه، هنگام نمایش دو فیلم «بختک» و «خونمرگی»، تنها چند ده نفر در سالن حضور داشتند و تعدادی نیز بعنوان اعتراض آشکار، سالن را ترک گفتند …»
از جمله آثار نمایش داده شده در این فستیوال میتوان به فیلم ضد انقلابی و موهن «یک خانواده محترم» اشاره کرد که اگرچه تولید یکی از نهادهای دولتی در دولت دهم است اما چه در آن دولت و چه در دولت بعدی همچنان در توقیف قرار داشته است. اما گویا سازمان سینمایی در دولت دوازدهم قرار است به وضعیت آن رسیدگی کرده و به همراه سایر آثار توقیفی با حذف و اضافاتی پروانه نمایش آن را نیز صادر کند! فیلمهایی که اغلب دارای محتوای ضد فرهنگی و غیراخلاقی و مغایر با ارزشها و آیینهای جامعه ایرانی هستند.
البته در حالی که فیلمهای ضد ایرانی و ضد دینی، نماینده سینمای ایران در جشنوارههای خارجی مانند کن شده و جایزه هم میبرند و از سوی دیگر محافل معلوم الحال خارجی برای سرمایهگذاری بر روی تولید اینگونه فیلمها در داخل سینمای ایران، مسابقه گذاشته و با وعده جوایز و کمکهای مالی و مانند آن به جذب فیلمسازان مشغول هستند، برگزاری جشنوارهای مانند فستیوال کلن از فیلمهای معلوم الحال ایرانی (که داد آن طرفیها را هم در میآورد) آن هم با همکاری نهاد شبه دولتی خانه سینما (که مورد حمایت شدید سازمان سینمایی قرار دارد)، این پازل را تکمیل میسازد تا تولیدات این سینما تصویری کج و معوج و باب میل کانونهای صهیونی و وهابی از جامعه ایرانی نشان دهد.
این کارنامه مشعشع سینمایی را قرار دهید در کنار خیل کتابهای مروج فحشاء و فساد اخلاقی و تطهیردهنده گروهکهای تروریستی (گزارش کامل آن در روزنامه کیهان ۲ و ۴ دی ماه سال گذشته درج شد) و تئاترهایی مانند «ولپن» (با نمایش گسترده روابط نامشروع که از رکیکگویی، روی نمایشات لالهزاری را سفید کرد) و «آیسلند» و «تئاتر سعدی، تابستان ۳۲» (که با مضامین غیراخلاقی در جشنواره تئاتر فجر سال گذشته روی صحنه رفتند) و…
در این اوضاع وقتی نامه بلند بالای وزیر ارشاد را برای پخش آوای شجریان قبل از افطار (که خودش درخواست عدم پخش آن و هر آواز دیگرش از رسانه ملی را داده بود) میبینیم، تعبیر مقام معظم رهبری در فرمایشات اخیرشان در جمع دانشجویان روشنتر میشود که گفتند:
«…حالا مثلاً فرض بفرمایید اینهمه ما مسئله فرهنگی در کشور داریم، مسائل مهم که شاید من بتوانم ده مسئله اصلیِ فرهنگی را بشمارم که اینها دچار مشکل است؛ فرض کنید مسئله سینما، یک مسئله مهم است، [یعنی] مسئله فرهنگی مهمّی است که سینمای کشور چه جوری اداره میشود، از کجا پشتیبانی میشود -حالا پشتیبانی خارجی هم پیدا میکنند برای فیلمها- اداره هنر کشور و سینما که چیز کوچکی نیست؛ مثلاً فرض کنید ده مسئله اینجوری میشود پیدا کرد، [امّا] ناگهان میبینید مثلاً فرض کنید اینکه فلان آهنگ قبل از افطار پخش بشود یا نشود، میشود مسئله اصلی؛ نامهنگاری میکنند! پیدا است که این دستگاه اختلال پیدا کرده که مسئله اصلی را از مسئله فرعی تشخیص نمیدهد و یک مسئله اصلاً بیاعتبارِ بیاهمّیّت فرعی را بهعنوان یک مسئله اصلی، درشت میکنند. وقتی اینجوری دستگاههای مرکزی اختلال دارند، آنوقت اینجا جای همان آتشبهاختیاری است که عرض کردم…»
وب سایت رادیو فرانسه (آر اف آی) نیز درباره فضای فیلمهای فستیوال یاد شده، نوشت:
«…امسال در مجموع ۲۳ فیلم کوتاه و بلند سینمائی و مستند در فستیوال فیلم کلن به نمایش درآمد. فضای بسیاری از این فیلمها، مثل سال گذشته تیره، ناامیدکننده، ملالانگیز و در مواردی خشن و مازوخیستی بود. شاید به این دلیل که امسال به عنوان نمونه، هنگام نمایش دو فیلم «بختک» و «خونمرگی»، تنها چند ده نفر در سالن حضور داشتند و تعدادی نیز بعنوان اعتراض آشکار، سالن را ترک گفتند …»
از جمله آثار نمایش داده شده در این فستیوال میتوان به فیلم ضد انقلابی و موهن «یک خانواده محترم» اشاره کرد که اگرچه تولید یکی از نهادهای دولتی در دولت دهم است اما چه در آن دولت و چه در دولت بعدی همچنان در توقیف قرار داشته است. اما گویا سازمان سینمایی در دولت دوازدهم قرار است به وضعیت آن رسیدگی کرده و به همراه سایر آثار توقیفی با حذف و اضافاتی پروانه نمایش آن را نیز صادر کند! فیلمهایی که اغلب دارای محتوای ضد فرهنگی و غیراخلاقی و مغایر با ارزشها و آیینهای جامعه ایرانی هستند.
البته در حالی که فیلمهای ضد ایرانی و ضد دینی، نماینده سینمای ایران در جشنوارههای خارجی مانند کن شده و جایزه هم میبرند و از سوی دیگر محافل معلوم الحال خارجی برای سرمایهگذاری بر روی تولید اینگونه فیلمها در داخل سینمای ایران، مسابقه گذاشته و با وعده جوایز و کمکهای مالی و مانند آن به جذب فیلمسازان مشغول هستند، برگزاری جشنوارهای مانند فستیوال کلن از فیلمهای معلوم الحال ایرانی (که داد آن طرفیها را هم در میآورد) آن هم با همکاری نهاد شبه دولتی خانه سینما (که مورد حمایت شدید سازمان سینمایی قرار دارد)، این پازل را تکمیل میسازد تا تولیدات این سینما تصویری کج و معوج و باب میل کانونهای صهیونی و وهابی از جامعه ایرانی نشان دهد.
این کارنامه مشعشع سینمایی را قرار دهید در کنار خیل کتابهای مروج فحشاء و فساد اخلاقی و تطهیردهنده گروهکهای تروریستی (گزارش کامل آن در روزنامه کیهان ۲ و ۴ دی ماه سال گذشته درج شد) و تئاترهایی مانند «ولپن» (با نمایش گسترده روابط نامشروع که از رکیکگویی، روی نمایشات لالهزاری را سفید کرد) و «آیسلند» و «تئاتر سعدی، تابستان ۳۲» (که با مضامین غیراخلاقی در جشنواره تئاتر فجر سال گذشته روی صحنه رفتند) و…
در این اوضاع وقتی نامه بلند بالای وزیر ارشاد را برای پخش آوای شجریان قبل از افطار (که خودش درخواست عدم پخش آن و هر آواز دیگرش از رسانه ملی را داده بود) میبینیم، تعبیر مقام معظم رهبری در فرمایشات اخیرشان در جمع دانشجویان روشنتر میشود که گفتند:
«…حالا مثلاً فرض بفرمایید اینهمه ما مسئله فرهنگی در کشور داریم، مسائل مهم که شاید من بتوانم ده مسئله اصلیِ فرهنگی را بشمارم که اینها دچار مشکل است؛ فرض کنید مسئله سینما، یک مسئله مهم است، [یعنی] مسئله فرهنگی مهمّی است که سینمای کشور چه جوری اداره میشود، از کجا پشتیبانی میشود -حالا پشتیبانی خارجی هم پیدا میکنند برای فیلمها- اداره هنر کشور و سینما که چیز کوچکی نیست؛ مثلاً فرض کنید ده مسئله اینجوری میشود پیدا کرد، [امّا] ناگهان میبینید مثلاً فرض کنید اینکه فلان آهنگ قبل از افطار پخش بشود یا نشود، میشود مسئله اصلی؛ نامهنگاری میکنند! پیدا است که این دستگاه اختلال پیدا کرده که مسئله اصلی را از مسئله فرعی تشخیص نمیدهد و یک مسئله اصلاً بیاعتبارِ بیاهمّیّت فرعی را بهعنوان یک مسئله اصلی، درشت میکنند. وقتی اینجوری دستگاههای مرکزی اختلال دارند، آنوقت اینجا جای همان آتشبهاختیاری است که عرض کردم…»
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- مراسم بزرگداشت کیومرث پوراحمد در خانه سینما
- تاکید شورایعالی تهیهکنندگان سینما بر اتحاد و یکپارچگی
- هم اندیشی نمایندگان شورای عالی تهیهکنندگان با هئیت رئیسه و مدیرعامل خانه سینما برگزار شد
- در جلسه با روسای صنوف خانه سینما مطرح شد؛ در ارشاد معتقدند سینما را احیا کردهاند/ انگار باید با برخی ژانرها خداحافظی کنیم
- بررسی مسائل مبرم سینما در نشست مشترک شورایعالی تهیهکنندگان و کانون کارگردانان
- «سیاوش در آتش»؛ روایتی از ارتباط موسیقی با جامعه با محوریت زندگی استاد شجریان
- حمایت ۲۶ صنف سینمایی برای علی دهکردی/ پاسخ مدیرعامل جدید خانه سینما
- ابوالحسن داوودی: تا اطلاع ثانوی خانه سینما نیازی به مدیرعامل جدید ندارد
- مرضیه برومند: من تنـدم اما تندرو نیستم
- مرضیه برومند از استعفایش میگوید؛ تناقصهای درونی خانه سینما/ خودداری سازمان سینمایی از پرداخت بودجه
- با اعلام هیات رییسه خانه سینما؛ استعفای مرضیه برومند پذیرفته شد
- مراسم گرامیداشت استاد «محمدرضا شجریان»
- آخرین تصمیمات خانه سینما در پی قتل داریوش مهرجویی و همسرش
- بیانیه خانه هنرمندان ایران، خانه موسیقی، خانه تئاتر، خانه سینما و انجمنهای هنرهای تجسمی در مورد بخش فرهنگ و هنر و رسانه لایحه برنامه هفتم توسعه
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای ۴ فیلم کوتاه داستانی