پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

حمیدرضا عظیمی در شهروند نوشت :  فیلم‌های توقیفی دوباره بحث به وجود آورده است. از یک سو معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی بحث‌هایی مطرح کرده و از سوی دیگر پاسخ‌هایی به این موضوعات داده شده است. علی عصمتی زمانی کارگردان فیلم توقیف‌شده «شیفتگی» هم با «شهروند» به گفت‌وگو نشسته و از آنچه بر فیلم شیفتگی طی ۵ – ۴ سال گذشته رفته،  تحلیلی ارایه داده است.
نظارت ارزشیابی و چند فیلم توقیفی
دیروز ابراهیم داروغه‌زاده در گفت‌و‌گویی رسانه‌ای تأکید کرده بود که تلاش خواهد شد تعامل با فیلمسازان در راستای اعتمادسازی دوطرفه به گونه‌ای پیش رود که مرحله صدور پروانه ساخت به‌تدریج حذف شود. او اینها را گفت و در بخشی از سخنان خود، به این موضوع اشاره داشت که پروانه نمایش سه فیلم «خانه پدری»، «عصبانی نیستم» ‌و «آشغال‌های دوست‌داشتنی»‌ هم صادر شده که پیگیری‌ها برای اکران آنها در حال انجام است.
معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی جمهوری اسلامی ایران گفت: فیلم‌های دیگری در فهرست آثار توقیفی و بدون مجوز نمایش سینمای ایران باقی مانده‌اند که حتی اسمی از آنها در کمیته رفع فیلم‌های مشکل‌دار نبود. او از فیلم‌های «خرس» خسرو معصومی، «گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمی‌کیا، «خیابان‌های آرام» کمال تبریزی و «شیفتگی» علی عصمتی زمانی در این زمینه نام برد.
تأکید داروغه‌زاده این بود که ما فیلم‌هایی را برای اکران بررسی می‌کنیم که متقاضی اکران باشند؛ یعنی تا وقتی تهیه‌کننده و پخش‌کننده یک فیلم متقاضی اکران عمومی آن نباشد، چطور می‌توانیم صدور پروانه نمایش‌اش را بررسی کنیم پس اگر تهیه‌کنندگان «گزارش یک جشن» یا «خرس» پیگیر باشند، ما بررسی خواهیم کرد.
علی عصمتی زمانی اما در گفت‌وگو با «شهروند» به‌ویژه آن‌جا که معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی گفته اسم شیفتگی در میان فیلم‌های مشکل‌دار نبود، بر این موضوع تأکید داشت که احتمالا آقای داروغه‌زاده اطلاع ندارد؛ زیرا من از زمانی که فیلم دچار مشکل شد، تا امروز ۵ یا ۶ نامه مکتوب برای سازمان سینمایی نوشته‌ام؛ اگر به سوابق این نامه‌ها مراجعه شود، چند نامه به آقای ایوبی نوشته شده و یکی دو نامه هم به آقای حیدریان اما ممکن است نامه را از بالا به مراتب دیگر اداری ارجاع نداده باشند.
عصمتی گفت: فیلم شیفتگی در ‌سال ١٣٩١ در بخش اصلی جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد و نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر هم شد؛ هر چند نمایش در جشنواره فجر هم با مشکلاتی روبه‌رو بود اما بعد از جشنواره اتفاقاتی افتاد که تا امروز ادامه دارد.
یک معضل دیرینه
همین‌ سال پیش بود در بحبوحه خبرهای جشنواره فجر سی‌و‌پنجم خبر آمد که به دلیل مشکلات شرعی موجود در فیلم کاناپه این فیلم از جشنواره فجر کنار گذاشته خواهد شد. در آن فیلم مشکل اصلی کلاه‌گیس استفاده‌شده توسط هنرپیشه زن بود که پس از آن موج مخالفت و موافقت به راه افتاد و یک دو جین فیلم نام برده شد که در آن پیش از کاناپه، چیزهایی شبیه‌ کلاه‌گیس استفاده شده بود؛ ازجمله سریال «یوسف» مرحوم سلحشور. حالا اما گویا بحث دوباره‌ای با نام‌بردن از فیلم «شیفتگی» در سخنان معاون ارزشیابی سازمان سینمایی به وجود خواهد آمد؛ بحثی که شبیه همان موضوع کلاه‌گیس در فیلم کاناپه است.
علی عصمتی زمانی کارگردان شیفتگی در گفت‌وگو با «شهروند» درباره کم‌وکیف اتفاقی که برای فیلمش افتاده، گفت: در زمان جشنواره فجر ‌سال ٩١ مرحوم علی معلم که در هیأت انتخاب بود، با من تماس گرفت و گفت که دوستان، فیلمت را پسندیده‌اند اما فیلم مشکل دارد. او گفت: ظاهرا سوالاتی شده و جواب هم رسیده است که نمایش زن با سر کچل هم مشکل دارد. آن زمان آقای رضا داد به جشنواره آمده بود و به ما هم لطف داشت و می‌گفت؛ تمهیداتی بیندیشید که فیلم به نمایش دربیاید. ما چون نمی‌خواستیم با آمدن رضا داد جشنواره با چالش مواجه شود، از جشنواره خارج نشدیم و پذیرفتیم و برخی از صحنه‌ها که حدود ١٠دقیقه از فیلم، سیاه نمایش داده شد اما متاسفانه اهالی رسانه هیچ‌کدام اعتراض نکردند که چرا این فیلم به این شکل نمایش داده شده است.
عصمتی از این‌که چرا زنی با سر کچل را در فیلمش استفاده کرده، گفت: در این‌باره، ما تحقیق و بررسی کردیم، حتی خود خانم تیموریان با چند نفر مشورت کرد و گفت که مطمئن باشید هیچ مشکلی وجود ندارد. همین الان هم دست‌کم ٧ فیلم را می‌توانم مانند سرب، زن، بچه‌های بد و… نام ببرم که با داشتن چنین صحنه‌ای به نمایش درآمده‌اند و چون این موضوع سابقه داشت، ما از آن استفاده کردیم. او می‌گفت؛ برای نمایش فیلم همان زمان پیشنهاد شد که با جلوه‌های ویژه روی سر زن کلاه‌گیس بگذاریم که هزینه‌اش را هم فارابی تقبل می‌کرد اما من نپذیرفتم.
حتی یک فریم
کارگردان فیلم شیفتگی از روند توقیف فیلم بحث به میان آورد و گفت: یک‌ماه بعد از جشنواره سایت سازمان سینمایی و ایسنا خبر دادند که فیلم شیفتگی پروانه نمایش ویدیویی گرفته است. اساسا این روال کار است. ابتدا پروانه نمایش ویدیویی به فیلم‌ها داده می‌شود و اگر فیلم کیفیت لازم را داشت، پروانه نمایش سینمایی صادر می‌شود. بعد از چند روز از این خبر که هنوز پی.دی.اف آنها را دارم، به سازمان مراجعه کردم و پاسخ شنیدم که آن خبر اشتباه
بوده است.
عصمتی که دایم تأکید داشت؛ نه عصبانی است و نه از کسی گله دارد و فقط دارد موضوع را روایت می‌کند، افزود: داستان این بود که آن زمان، چند روزنامه نقدهای تندی به فیلم داشتند و حتی به من فحش‌های بسیار بدی دادند. بعد هم گویا وزارت ارشاد از این موضوع نگران بوده و کلا فیلم را فراموش کرده است، حتی دوستان و رفقای مطبوعاتی ما هم تا امروز که روزنامه شهروند تماس گرفته، از فیلم حرف نزدند.
او در پاسخ به این سوال که معاون ارزشیابی سازمان سینمایی درباره فیلم خانه پدری گفته است؛ چون حاضر به تغییرات نشده، با محدودیت سنی و تعداد محدود سینما نمایش داده خواهد شد. آیا شما حاضرید با اصلاحاتی فیلم را نمایش دهید؟ گفت: من فیلم را ساخته‌ام تا نمایش دهم اما به هر قیمت نه. حاضر نیستم حتی یک فریم از فیلم را کم کنم اما اگر قرار باشد به صورت محدود و بدون تغییر نمایش داده شود، این را می‌پذیرم. عصمتی این را هم گفت که یکی از راه‌ها این است که فیلم را به شورای نمایش حال حاضر بدهند و آنها درباره فیلم اظهارنظر کنند. هر چه آنها گفتند، حتی اگر مورد قبول من نباشد، مورد پذیرش است، چون این‌جا جمهوری اسلامی است و هر چیزی را نمی‌شود نمایش داد و این را پذیرفته‌ایم.
در سوی دیگر، یکی از کارگردانان نامی ایران در گفت‌وگو با «شهروند» مشروط به این‌که نامی از او برده نشود، گفت: این‌که قرار باشد یک کارگردان بعد از چند ‌سال فیلمش را با کم و کاست نمایش دهد، نوعی سرخوردگی به وجود می‌آورد و اساس این پیشنهاد و قبول آن نوعی سرخوردگی است. او افزود: این‌که فیلمی ساخته و توقیف شود و مجبور باشیم حرفی هم درباره آن نزنیم، خودش سکوت مرگ است.
به هر روی، داستان فیلم‌های توقیفی ادامه دارد و معلوم نیست چه تصمیمی برای تمامی این فیلم‌ها به‌ویژه آنها که حاضر نمی‌شوند تغییری در فیلم بدهند (آن هم بعد از بیش از ۵‌سال توقیف) گرفته خواهد شد.