به گزارش سینماسینما ،پیمان شادمان‌فر متولد ۱۳۵۶ در تهران و فارغ‌التحصیل رشته بهداشت محیط است. وی فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۷۸ با فیلم نسل سوخته آغاز کرد.
او در بخش‌های مختلف سینما مثل بازیگری، نورپردازی، دستیاری فیلمبردار و دیگر امور فنی فعالیت داشته است.
شادمان‌فر از مدیران جوان فیلمبرداری سینمای ایران است که در سال۱۳۹۴، برای فیلمبرداری فیلم سینمایی «خشم و هیاهو»، سیمرغ بلورین جشنواره فجر را کسب کرد.
شادمان‌فر در جشنواره امسال، سه فیلم «اتاق تاریک»، «سوءتفاهم» و «مغزهای کوچک زنگ‌زده» را در رقابت خواهد داشت.
کمیت ملاک نیست
«پیمان شادمان‌فر» درباره شرایط زمانی فیلمبرداری سه فیلمی که در آنها حضور داشته به «صبح‌نو» گفت: به نظرم تعداد کارها خیلی مساله مهمی نیست. موضوعات مختلفی در این زمینه موثرند، مثلاً ممکن است یکی از فیلم‌های شما به جشنواره سال قبل نرسیده باشد و به این دوره راه یافته باشد. پس به نظر من، تعداد آثار یک هنرمند لزوماً متر و معیار درستی برای کیفیت کارش نیست.
اصولاً در سینمای ما، در ۶ماهه نخست سال پروژه‌های کمی به تولید می‌رسند.
همین موضوع باعث می‌شود که تعداد فیلم‌هایی که شما امکان کار در آنها را دارید بسیار محدود باشد. با متر و معیار شخصی خود فرد و محدودیت زمانی، نهایتاً یک یا دو کار نصیبش می‌شود.
وی ادامه داد: مورد سه فیلم امسال من به این دلیل اتفاق افتاده که یکی از فیلم‌هایم در ۶ماهه نخست سال ساخته شده است. فیلم آقای هومن سیدی از اواخر فروردین‌ماه وارد پروسه تولید شد و دو فیلم دیگرم در ۶ماهه دوم سال تولید شدند.
تنها علت بالا بودن آمار کارهای امسالم در جشنواره همین موضوع است.
ترافیک۶ماهه‌دوم!
فیلمبردار فیلم آذر با اشاره به‌علت ترافیک تولید فیلم‌ها در ۶ماهه دوم سال بیان کرد: شیوه حرفه‌ای این است که باتوجه به فصل مورد نیاز فیلمنامه، تولید را شروع کنی ولی به‌دلیل مسائل مربوط به بخش سرمایه‌گذاری، معمولاً این اتفاق رخ نمی‌دهد. سرمایه‌گذاران دوست دارند، کمترین زمان ممکن را برای تولید تا جشنواره درنظر بگیرند.
علت ترافیک تولید آثار در ۶ماهه دوم سال بخش سرمایه‌گذاری است وگرنه فیلمسازان ترجیح‌شان داشتن زمان مناسب برای کار است. برخی از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند مبلغ کمتری برای تولید هزینه کنند و به همین خاطر تولید فیلم را به ماه‌های منتهی به جشنواره موکول می‌کنند.
به قول معروف کوچه و خیابانی‌اش، می‌خواهند خواب پولشان کمتر شود!
تاثیرفشردگی‌زمانی‌برکیفیت
وی با اشاره به تأثیر فشردگی زمانی در کیفیت کار، گفت: این اتفاق باعث فشردگی زمانی می‌شود و قطعاً در کیفیت آثار تأثیر مستقیم می‌گذارد؛ برای مثال کار آقای سیدی را که از ابتدای سال آغاز کرده بودیم، سر فرصت تمام کارهای تدوین، صداگذاری، تصحیح رنگ و… را انجام دادیم. به نظرم خروجی چنین کاری از فیلمی که ظرف مدت ۲۰روز تمام کارهایش انجام شود، موفق‌تر خواهد بود.
همکاری‌بانسل‌های‌مختلف
پیمان شادمان‌فر درباره همکاری‌اش با فیلمسازانی از نسل‌های مختلف در جشنواره امسال، بیان کرد: درمورد شخص خودم واقعاً تفاوت خاصی ندارد که با کدام نسل از فیلمسازان کار می‌کنم. متر و معیار مورد استناد من خود فیلمنامه است. البته طبیعتاً فیلمسازان جوان دنبال ایده‌های جدیدتر و کارگردانان باتجربه درپی ایده‌های مطمئن‌ترهستند و هر یک از این‌ها برایم جذاب هستند.
اولویت‌اولم‌متن‌است
شادمان‌فر با اشاره به مولفه‌هایی که باعث جذبش به یک پروژه می‌شوند، گفت: این که در یک فیلمنامه، فیلمبرداری دیده شود اولویت دوم من است. قطعاً برای هرفیلمبرداری، دیده شدن مهم است ولی برای من در مرتبه دوم قرار می‌گیرد.
اولویت اول من متن است و این که بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم. این که فیلمنامه حداقل استانداردها را داشته باشد و سپس اینکه چه کسی آن را می‌سازد برایم مهم است.
متاسفانه یکی از مشکلات سینمای ایران این است که فیلم‌ها خیلی شبیه به هم هستند. متن و فیلمنامه‌هایی که به ما ارائه می‌شوند اکثراً شبیه به هم هستند.
از حدود ۶سال پیش که دیجیتال وارد سینمای ایران شد، پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه‌های فنی داشته‌ایم. امروز دوربین‌هایی را داریم که در سطح نخست دنیا با آن کار می‌کنند و همین رشد تکنولوژیک منجر به رشد امور فنی در دوره دیجیتال سینمای ایران شده است. امروز امکانات وجود دارد و آدم‌های تازه‌نفسی هم به سینما اضافه شده‌اند به‌طوری‌که رشد فیلمبرداری در سینمای ایران در چند سال اخیر کاملاً مشهود است.
فیلمنامه‌هاتکراری‌اند
فیلمبردار فیلم خشم‌وهیاهو با اشاره به تکراری بودن فیلمنامه‌ها در سینمای ایران بیان کرد: دوستان ما کمتر سراغ ریسک کردن می‌روند ومثلا کسی به سمت خلق یک فضای فانتزی نمی‌رود.
خوشحالم که فیلمسازانی مثل هومن سیدی هستند که جسارت خلق فضاهای جدید را دارند. فضای فیلم‌های او با بسیاری از آثار سینمای ایران متفاوت‌است.
همین جسارت فیلمساز به فیلمبردار هم امکان تجربیات جدید را می‌دهد. مگر دریک درام اجتماعی تکراری امکان چه تجربیات جدیدی در نورپردازی و سایر مسائل فنی وجود دارد؟
چالشی سخت
پیمان شادمان‌فر درپایان درباره تجربه سه فیلم امسالش در جشنواره امسال گفت: به نظرم از نظر فیلمبرداری هر سه فیلم درخشان هستند ولی طبیعتاً نمی‌توانم وارد جزییات بشوم.
سه فضای مختلف وجود دارد که سعی کرده‌ام هر یک را نسبت به قصه، متفاوت خلق کنم. فضای هر سه فیلم کاملاً از هم متفاوتند و به نظرم از پس این چالش سخت برآمده‌ام!
