در حالی که فیلم «۲۴ فریم» عباس کیارستمی در جشنواره کن به نمایش درآمد، این فیلم با نقدها و نظرهای بسیاری از سوی منتقدان روبه رو شده و توجهها را به خود جلب است.
به گزارش سینماسینما، به نقل از گاردین، ژان بروکس منتقد سایت گاردین که به فیلم «۲۴ فریم» حاضر در هفتادمین جشنواره فیلم کن چهار ستاره داده است درباره فیلم مینویسد: عباس کیارستمی با فیلم «مثل یک عاشق» در سال ۲۰۱۲ به بخش رقابتی فستیوال فیلم کن آمد، فیلمی که باعث میشد آدم سرش را بخاراند و طوری تمام میشد که مخاطب را آویزان رها میکرد. آن موقع، این کارگردان ایرانی از این کارش پشیمان هم نبود؛ میگفت صندلیهای سینما باعث میشوند مخاطب تنبل بشود و علامت سوال «بخشی از نشانگذاری زندگی است». حالا، تقریبا یک سال پس از مرگش در ۷۶ سالگی، کیارستمی با یک پروژه حیرتانگیز برگشته و به نظر میرسد با تاخیر، او به کن یک پایان داده است.
«۲۴ فریم» به عنوان پاسخ کیارستمی به عکسها و نقاشیهایی که الهامبخشش بودند شکل گرفت و نیروی پیش برنده او این غریزه بود که میخواست فریم را ثابت نگه دارد تا جان گرفتن هر تصویر را ببیند و نمایش داده شدن هر درام را شاهد باشد. اما این پروژه حس یک تجلیل را ندارد، حتی حس تالیف را هم ندارد و چیزی غنیتر و عجیبتر از آن است، انگار که در لحظه مرگ، ضمیر ناخودآگاه این مرد بیرون ریخته و در یک بطری گیر افتاده است. بله، «۲۴ فریم» به شدت امتحانی است؛ نیازمند صبر و درگیر شدن است اما این فیلم شبحوار باعث شد من کاملا در خلسه فرو بروم.
کیارستمی از باد و موج خوشش میآمد، کلاغ و برف، و این عناصر دوباره و دوباره بازمیگردند، مثل بازیکنان قراردادی در یک رویای تکرارشونده. مردم، در تضاد، تا حدود زیادی به خاطر غیابشان به ذهن میآیند. میبینیم که آنها از کنار یک خیابان پاریسی عبور میکنند، یا کامیونی را هدایت میکنند که جمعی از کلاغها را پراکنده میکند. تلویحش این است که حضور آنها (ما؟) یک حواسپرتی ناخوشآمد است که دنیایی طبیعی را مختل میکند که با ریتم مرموز خود جلو میرود. مثلا فریم ۱۶، یک قایق موتوری کوچک زرد را نشان میدهد که به آرامی توسط موج به سمت ساحل میآید آن هم در حالیکه دستهای از اردکها کنارش جمع میشوند. این اردکها درگیر کار اردکی خودشان هستند و نمیتوانند با از راه رسیدن این دروازهشکن ساخت دست بشر کنار بیایند.
این کارگردان بیباکانه، حتی پس از مرگ، راهی پیدا کرده تا از صندلیهای سینمای منفورش هم استفادهای بکند. در حالیکه ممکن است «۲۴ فریم» او مثل عکسهایی در یک گالری تنظیم شده باشند، صندلی ما را سر جایمان نگه میدارد، از ما میخواهد به هر فریم وقتی مساوی (چهار دقیقه و نیم) بدهیم و جلوی این غریزهمان را بگیریم که میخواهیم بزنیم جلو یا به عقب برگردیم. مخاطبان مختلف، فریمهای محبوب خودشان را خواهند داشت. من کمی نگران بودم که شاید بازسازی دیجیتالیشده فیلم «شکارچیان در برف» پیتر بروژل کمی گستاخانه و بیجا باشد اما چیزهایی از این قبیل به هیچ وجه تاثیر کلی فیلم را زیر سوال نمیبرند؛ فیلمی که بسیار زیبا و مرموز است و تماشا کردنش مثل باز کردن مجموعهای از عروسکهای تو در تو است، یا ورق زدن کتابی از رویاها.
چه اتفاقی برای این تصاویر میافتد وقتی که زمان به پایان میرسد و بالاخره مجبور میشویم به جلو حرکت کنیم؟ در پایان «۲۴ فریم»، زندگی ادامه پیدا میکند که باید هم همینطور باشد، اما به نظرم ما بسیاری از آن تصاویر را با خودمان به دنیای بیرون میبریم، در لحظات ساکت آنها را درذهنمان بازپخش میکنیم و هنوز سعی میکنیم رمزشان را بگشاییم. کیارستمی رفته اما آثارش زنده هستند. ضمیر ناخودآگاه او، به نظر من، همهمان را مبتلا کرده است.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- «طعم گیلاس» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران
- «کلوزآپ» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران
- کتاب «رازها و دروغها» منتشر شد/ ناگفتههایی درباره جشنواره کن
- بازخوانی یادداشت خواندنی کریم امامی در سال ۷۶ ، پس از دریافت جایزه نخل طلای کن توسط کیارستمی
- وداع با منتقد مشهور فرانسوی که دوستدار سینمای ایران بود/ تمجید فرمو از میشل سیمان
- ۶ مستند از ایران به جشنواره ایدفا دعوت شدند
- فیلمهای مهرجویی، کیارستمی و دیگران در استرالیا
- داغ و شرم؛ یاس و زخم/ درباره داریوش مهرجویی
- وقتی اسکورسیزی جذب کیارستمی شد
- منتقدان ایندیوایر انتخاب کردند؛ ۱۰۰ فیلم برتر دهه ۱۹۸۰/ «خانه دوست کجاست» کیارستمی هجدهم شد
- آفتاب اومد بالا رفیق چه آفتابی!/ نگاهی به فیلم «طعم گیلاس»
- موزه سینمای ایران منتشر کرد؛ دو متخصص صدای سینمای ایران از «عباس کیارستمی» گفتند
- آثار کیارستمی و کارلوس سائورا در برزیل نمایش داده میشود
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود