پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

کم نبوده‌اند بازیگران و هنرمندان سایر رشته‌های سینما و تلویزیون، که پا به دنیای موسیقی گذاشته و آلبوم منتشر کرده‌اند؛ چه به عنوان خواننده و چه به عنوان دکلمه‌کننده اشعار.

فرخ نعمتی بازیگر قدیمی، تازه‌ترین نمونه از این گروه است. نعمتی البته با صدا و صداپیشگی بیگانه نبوده و از جمله در مجموعه «ولایت عشق» – با توجه به عدم امکان نمایش چهره معصومین – صداپیشگی نقش حضرت امام رضا (ع) را عهده‌دار بوده است.

به گزارش پایگاه خبری سینماسینما، «روز از پی روز» عنوان آلبومی است که با خوانش این هنرمند پیشکسوت و صاحب صدای سینما و تئاتر ایران منتشر شده است. این آلبوم که شعرهایی از حمید جعفری را در بر می‌گیرد، با آهنگسازی شروین عباسی توسط نشر نوفه منتشر شده است.

اشعاری که در این مجموعه توسط فرخ نعمتی دکلمه شده است چهار سال پیش منتشر شده و فضای اجتماعی بر شعرها حاکم است. همچنین از ویژگی‌های دیگر اشعار این آلبوم می‌توان به مینیمال بودن اشعار اشاره کرد.

از دیگر آثار حمید جعفری می‌توان به کتاب «در غیاب شاعران» مجموعه گفت‌و‌گو درباره شاعران معاصر ایران؛ نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری توسط نشر پایان و ترجمه «زندان نوشته‌های بابی‌ساندز» مبارز ایرلندی که از سوی نشر قطره منتشر شده اشاره کرد.

همچنین آلبوم «روز از پی روز» دومین آلبوم شروین عباسی در مقام آهنگسازی است که فضای متفاوتی را نسبت به آلبوم «در جستجو» در پیش گرفته است. ترکیب موسیقی کلاسیک و الکترونیک و فضاسازی‌های مینی‌مال موسیقیایی از ویژگی‌های آهنگساری این آلبوم است.

گفتنی است ضبط «روز از پی روز» سال ٩١ به پایان رسیده و بهمن‌ماه سال جاری منتشر شده است. این آلبوم با قیمت ۱۲ هزار تومان در دسترس مخاطبان است.

فرخ نعمتی در جلد آلبوم  یادداشتی به شرح زیر نوشته است:

نقطه چین‌هایی در پایان هر نامه

و شاید نام من در امتداد نقطه چین‌هایی باشد که تو در پایان هر نامه‌ات می‌گذاشتی.الا این من،که نامه‌ام کجا به نقطه چین می‌رسد و دستم باز می‌ماند تا تمامش کنم. مانده‌ام میان این همه واژه این همه نت. حمید جعفری شاعر «روز از پی روز» مرا یاد شاعری می‌اندازد که روزهای دور، پسرانم با شعرهایش عاشق می‌شدند.شاید دلم برای روزهای جوانی‌ام  تنگ شده بود و صدایی که این روزها ارتعاش قلب مالکش را بیشتر به رخ می‌کشد.اما هنوز پای شعر که به میان می‌آید انگار من می‌مانم و هزار سال خاطره.تنها صدایی شدم که شعر شاعرانه را می‌گویند خوب می‌خوانم. زیاده می‌خواهم که باشم و بمانم میان این همه شعر.این همه شاعر… اما هنوز پای شعر که به میان می‌آید و این همه ساز… این همه صدا… باز دست و دلم می‌لرزد که…