تاریخ انتشار:۱۳۹۷/۰۸/۲۵ - ۱۴:۴۱ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 100030

طیبه سیاوشی نماینده مجلس در روزنامه ایران نوشت :

«هندی و هرمز» با وجود اینکه دارای سوژه دردناکی است اما خیلی رنگی است و علت آن تصاویر بکر و زیبای جزیره هرمز و انتخاب هوشمندانه لوکیشن توسط کارگردان است. این فیلم اگر چه موضوعی اجتماعی را مطرح می کند که شاید خیلی ها تحمل دیدن واقعیت های آن را نداشته باشند اما با بازی های گرم و باورپذیر بازیگران آماتور قصه را طوری جذاب بیان می کند که مخاطب را تا پایان همراه می کند. علاوه بر زیبایی های بصری و کاراکترهای دلنشین هندی و هرمز، آنچه این سوژه و سیر اتفاقات تلخ را تلطیف می کند پایان بندی خوب فیلم است. به ماجرای ازدواج کودکان که ورود کنید با توجیهاتی مواجه می شوید مبنی بر اینکه دختران به سنی رسیده اند که ازدواج را می فهمند و دلشان می خواهد ازدواج کنند در صورتی که برای دختر ۱۳ ساله جامعه ایرانی ازدواج امری ناشناخته است و آن را فقط در قالب همان لباس سفید عروسی و کفش پاشنه بلند دنیای کودکی خود می بیند؛ نمونه اش عروسی دختر ۹ ساله ای در مشهد است که با دستور معاون دادستانی متوقف شد. آنها آگاه نیستند که ازدواج قرارداد مهم در زندگی انسان است و با این ناآگاهی از مدرسه بیرون می کشندشان و به حجله بخت می فرستند و مسئولیت سنگینی روی دوش کودک می گذارند؛ این فضا بخوبی در فیلم «هندی و هرمز» تصویر شده است. هندی با وجود علاقه زیادش به مدرسه و تحصیل، ازدواج می کند و باردار می شود و در نهایت مجبور به ترک مدرسه می شود، هرمز پسربچه ۱۶ ساله برای تامین معاش زندگی ناچار به یافتن شغل می شود و به هر دری می زند و به آن سرنوشت شوم دچار می شود. امینی با تصویر وضعیت فلاکت بار او نشان می دهد که دختر و پسر هر دو قربانی این سنت غلط هستند. پایان بندی فیلم و بازگشت هندی همراه با فرزندش به مدرسه امیدوارمان می کند که بشود در این مسیر حرکتی فرهنگی داشت، اگرچه سرنوشت مادر ۱۳ ساله و فرزندش هم اشاره ای به مصائب زنان سرپرست خانوار دارد. «هندی و هرمز» در راستای اصلاح قانونی (افزایش سن ازدواج) است که این روزها برای آن تلاش می کنیم و به اعتقاد من هر چه نمایندگان بیشتری از مجلس این فیلم را ببینند مسیر ما هموارتر خواهد شد. در شرایطی که این روزها برخی با تهمت زنی در تلاش هستند مسیر این قانون را تغییر دهند اما تصویب آن امری ضروری است برای آنکه کودکان این سرزمین دچار فقر مضاعف نشوند. در این میان نکته مصیبت بار وادار کردن آنها به ازدواج با مهاجران خارجی و تولد کودکان بی هویت است؛ زنانی که همسرانشان به دلیل اعتیاد یا بازگشت به کشورشان یا مسائل متعدد ترک شان کرده و تنها خواسته آنها دریافت یک کارت هویت برای فرزندانشان است. با امید به اینکه لایحه تابعیت فرزندان زنان ایرانی دارای همسر خارجی به تصویب برسد. اگرچه برخی معتقد به نظریه هنر برای هنر هستند اما به اعتقاد من هنری والا است که در خدمت جامعه، اجتماع و مردم باشد و حتی در مسیر اصلاحات قانونی تاثیر بگذارد. در بررسی آسیب های اجتماعی و اصلاح آن، کدهای زیادی از آثار سینمایی از مردم دریافت می کنیم که نشان می دهد تا چه میزان یک کار سینمایی به لحاظ فرهنگی تاثیرگذار است. مسلما ساخت فیلمی مثل «هندی و هرمز» در کنار گالری ها و نمایشگاه های هنری موضوع محور همراه فعالیت NGOها و تلاش رسانه ای تاثیرگذار خواهد شد. به امید روزی که رسانه ملی هم در این حوزه به مساعدت ما بیاید.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها