رضا احسانپور در مطلبی که در شبکه اجتماعی منتشر کرد، به مسائل مهمی در مورد برنامه قند پهلو پرداخت.
متن کامل این مطلب را در زیر میخوانید:
چکیده (برای بیحوصلهها):
مردم! ما برای شما نقش بازی کردهایم. ما در برنامه «قندپهلو» بداههسرایی نمیکردیم. من و همه شرکتکنندگان در برنامه قندپهلو، با تصمیم برنامهسازان، سوالات را از قبل میدانستیم و اشعار را از قبل سروده بودیم.
طرح مساله:
حضور هنرمند و فعال فرهنگی در تلویزیون بیش از اینکه برای او اعتبار باشد، برای تلویزیون اعتبار است. اگر او به تلویزیون اقبال نشان ندهد، وضع این رسانه از اکنون بدتر میشود. هرچند برخی مدیران صداوسیما این درک را ندارند و رسانه را ابزاری برای منت گذاشتن بر سر دیگران میدانند. آنها نمیدانند صداوسیما امانتی است که به دستشان سپرده شده و باید خدمتگزار اصحاب فرهنگ و هنر و اندیشه باشند.
مدیر باید بداند فقط یک عامل اجرایی است نه بیشتر. بسیاری هنوز این درک را ندارند که بهتر است خودمان، خودمان را نقد کنیم تا بیگانگان و دشمنانمان. ممنوعالتصویر کردن افراد مختلف چه نتیجهای دارد؛ جز خالی شدن این رسانه از افراد صاحبنظر و دلسوزی که با تمام سختیهایش ایستادهاند و همینجا نقد میکنند نه در شبکههای ماهوارهای؟ اولویت من، ادبیات است نه تلویزیون. هیچگاه برایم مطلوب نبوده و نیست که مرا بهعنوان یک فعال تلویزیونی بشناسند و معرفی کنند.
تا امروز در چند برنامه تلویزیونی حضور داشتهام که به واسطه آنها بیشتر دیده و شناخته شدهام؛ یکی از آنها برنامه «قندپهلو» است. در سری دوم این برنامه شرکت کردم و به مقام اول رسیدم. از آن زمان تا امروز به دلایلی در خصوص آن برنامه صحبت و مصاحبهای نکردم.
یکی از دلایل سکوتم، عدم افتخار به اعتبار کاذبی است که این برنامه برایم به همراه داشت. اگرچه دیر، ولی بالاخره تصمیم گرفتهام آن به اصطلاح اعتبار را بهاختیار نداشته باشم تا اگر قرار است به چیزی شناخته بشوم، غیر از این جنس باشد. مردم! ما برای شما نقش بازی کردهایم. ما در برنامه «قندپهلو» بداههسرایی نمیکردیم. من و همه شرکتکنندگان در برنامه قندپهلو، با تصمیم برنامهسازان، سوالات را از قبل میدانستیم و اشعار را از قبل سروده بودیم.
وقتی از من دعوت به حضور در برنامه شد، از نمایشی بودن بداههسرایی اطلاع نداشتم و چند روز قبل از ضبط برنامه متوجه این قضیه شدم. نمیدانم چرا به حضور در این برنامه رضایت دادم. الان از کردهام پشیمانم و هیچ افتخاری به آن برنامه و مقام اولم نمیکنم. به نظرم همانطور که موقع دعوت از من، تصورم این بود که باید بداههسرایی کنم و با این دید دعوت را قبول کردم، متولیان برنامه میتوانستند برنامه را واقعی اجرا کنند، نه بهصورت نمایشی و دروغین.
نمیگویم با طنز ما شاد نشدهاید ولی کاش هدف، وسیله را توجیه نمیکرد و متوسل به دروغهای رسانهای نمیشدند. بههرحال دیر یا زود این مساله عمومی میشد. پس عمومیاش میکنم تا به افرادی که تصور میکنند دنبال اعتبارهای کذایی تلویزیون هستم بگویم این بهاصطلاح اعتبارها پشیزی برایم ارزش ندارد. البته معنایش این نیست که دیگر در برنامههای تلویزیونی شرکت نمیکنم.
و سرانجام:
تلویزیون اگرچه رسانهای با حجم وسیعی از مخاطبان است ولی فرصت تأمل و تعمق را از مخاطبانش گرفته و بیشتر از آنکه برای فعالانش رشد شخصیتی داشته باشد، شهرتی میآورد که در درازمدت ممکن است آفتهای دیگری به همراه داشته باشد.
هیچگاه شهوت دوربین نداشتهام و معمولا پیشنهادهای تلویزیونی را چندتا در میان پذیرفتهام. اکثرشان را هم از جایی که احساس کردهام حرف و عمل برنامهسازان یکی نیست، رها کردهام. شعاری که مدام برای خودم تکرار کردهام این بوده که «هر کسی زیاد روی آنتن باشد کلاغ میشود و به قارقار میافتد.»
هرگز صرفا مجری نبودهام که مجبور باشم نوشته و طبیعتا عقیدهی دیگران را حتی گاهی بدون اعتقاد تکرار کنم. همیشه در مقام مجریمؤلف ظاهر شدهام و حرفی را زدهام که پشت دوربین و در جمعهای خصوصی هم میزنم. نباید تلویزیون را تحریم کرد بلکه باید از آن استفاده کرد ولی زمانی که بتوان مؤثر بود. امید دارم روزی بتوانم برنامهسازی کنم و برنامهای بسازم که به آن ایمان دارم؛ البته اگر بگذارند!
هر کسی به اسمورسمی شناخته میشود. همیشه سعی کردهام تکبعدی نباشم و همزمان در چند رشته هنری فعالیت کنم؛ شعر، داستان، بازیگری و نمایشنامهنویسی تئاتر، طنزنویسی، اجرای رادیویی و تلویزیونی، گرافیک و … لطفا از این به بعد مرا به هنرهای دیگر هم بشناسید.
حسن ختام:
تلویزیون، معمولا از آنچه تصور میکنید از شما دورتر است.
منبع: آنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در برنامه «به وقت ایران» مطرح شد؛ در حوزه کشاورزی از دنیا عقبیم!/ بین کشاورزان و دولت دیواری حائل است
- در برنامه «به وقت ایران» شبکه آموزش مطرح شد/ کودکان آموزش کسب مهارت نمیبینند
- نماینده مجلس «به وقت ایران» رسید
- بازگشت مجری پیشکسوت به تلویزیون با یک برنامه خاطرهانگیز
- ویژه برنامه های صدا و سیما برای طولانیترین خسوف قرن
- رادیوهفتیها هنوز به «شما» نرسیدهاند/ در انتظار پخش «رادیو شب»
نظرات شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- چهار مستند ایرانی در جشنواره هات داکس
- به انتخاب تماشاگران و به یاد شانتال آکرمن؛ ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن جایزه جدید میدهد
- رقابت «آنیتا، گمشده در اخبار» در جشنواره استانبول
- پایان تور کنسرت علیرضا قربانی در تهران
- تلفیق شادی و شایستگی؛ نگاهی به برنامه «آی نسیم سحری عید شد»
- همکاری دوباره با یونیورسال؛ کیلین مورفی وارد ماجراهای جنجالی زغال سنگ آمریکا شد
- نگاهی به سریال افعی تهران
- علی اصغر رضایی نیک درگذشت
- ۱۰ روز مانده به شروع اجرا؛ نمایشِ بهرام افشاری ۲ میلیاردی شد
- برنامه تعطیلی سینماها در شبهای قدر
- به کارگردانی مهیار علیزاده؛ بازیگران نمایش «و تو هم برنگشتی» معرفی شدند/ اولین حضور شمس لنگرودی در تئاتر
- کنسرت «علیرضا قربانی» / گزارش تصویری
- بهار «مولوی» با متن محمد چرمشیر آغاز میشود
- شروع فیلمبرداری فیلم «پیکی بلایندرز» از ماه سپتامبر با حضور کیلین مورفی
- الهه نوبخت داور بخش اصلی جشنواره هلند شد
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- تلاش برای تحریف تاریخ/ نگاهی به فیلم «پرویزخان»
- فریاد، فضیلت است/ یادداشتی بر فیلم «داگویل» با نگاهی به پرفورمنس «ریتم صفر» مارینا آبراموویج
- جورج میلر با «فیوریوسا» به کن میرود
- نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم با حمایت همراه اول در حال برگزاری است
- سفری به سوی ناشناخته ها
- فرامرز اصلانی درگذشت
- پوسترهای ۲ بخش جنبی جشنواره کن منتشر شدند
- جان تراولتا در یک فیلم درجه ۳ دیگر بازی کرد/ نمایش در آوریل
- عیدی همراه اول با سبدی از محصولات دیجیتال
- احمدرضا عابدزاده از عوامل «پرویز خان» شکایت کرد
- صدور پروانه نمایش غیرسینمایی برای ۴۱ اثر
- اجرای طرح «اکران شبانه» سینماها در تعطیلات نوروز
خدا اموات تو را بیامرزد که حرف حق می زنی
رضا رفیع باید بخاطر این همه سال دروغگویی از مردم عذرخواهی کند.لطفا از عوامل برنامه مصاحبه بگیرید. هرچند این کارشان هیچ دلیل و توجیه اخلاقی و منطقی ندارد