علی‌اکبر ثقفی متولد ۱۳۳۵ تهران و فارغ‌التحصیل رشته ادبیات است. او سال‌ها در حوزه سینما فعالیت کرده و نزدیک به ۱۰ سال عضو شورای مرکزی اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع فیلم ایران بوده است. این کارگردان که چند سالی از این بخش سینما دور شده بود، حالا بعد از ۱۵ سال فیلم تازه‌ای را کارگردانی می‌کند. البته او این سال‌ها از دنیای سینما دور نبوده است و سال گذشته نیز با تهیه‌کنندگی فیلم «مردی که اسب شد» به کارگردانی پسرش، در جشنواره فیلم فجر حضور داشت که این فیلم در بخش هنر و تجربه مورد توجه هیات داوران قرار گرفت و تندیس ویژه را از آن خود کرد. حضور دوباره در حوزه کارگردانی دلیلی شد تا به سراغ این کارگردان و تهیه‌کننده برویم و از خودش درباره این موضوع بپرسیم.۱۵ سالی می‌شود که در زمینه تهیه‌کنندگی فیلم فعالیت می‌کردید و از کارگردانی فاصله گرفته بودید، چرا این اتفاق افتاده بود؟
کارگردانی ذوق و قریحه می‌خواهد، اصلا فیلمسازی انگیزه لازم دارد و باید انرژی درونی و دغدغه وجود داشته باشد. در این مورد که دوباره کارگردانی کردم، پسرم (امیر ثقفی) بود که مرا ترغیب کرد. البته من تهیه‌کنندگی را جدا از کارگردانی نمی‌دانم و با این کار بستری برای کارگردان‌های دیگر حاضر می‌کردیم که حرف‌شان را بزنند.
پس «هلن» بود که شما را ترغیب کرد؟
در «هلن» مسائل مختلف اجتماعی بیان می‌شود. البته در تهران وقتی از پیاده رو به سمت دیگر می‌روی، تا زانو در سوژه هستی، اما من به دنبال سوژه‌ای بودم که عمق داشته باشد. در این فیلم مهاجرت را به شکلی که فرار از مشکلات و تصور بهشت است منع می‌کنم، چون اعتقاد دارم هر گیاهی در خاک خودش می‌تواند خوب رشد کند. همچنین بنیان خانواده جایگاه ویژه‌ای دارد، چون در بدترین شرایط کسی که به کمک ما می‌آید خانواده است و فکر می‌کنم خانواده نمودی از جامعه کلی است و از همین رو در فیلم به این عنصر بها می‌دهیم.
این روزها در حال فیلمبرداری هستید؟
بیشتر از ۲۵ درصد کار را جلوی دوربین برده‌ایم و بازیگرانی چون رویا نونهالی، پژمان بازغی، روشنگ گرامی، ستاره پسیانی و هوتن شکیبا تاکنون جلوی دوربین رفته‌اند.
فیلم را در جشنواره فیلم فجر می‌بینیم؟
بیشتر فیلمسازها می‌خواهند فیلم‌شان را به جشنواره برسانند و ما هم سعی می‌کنیم این اتفاق بیفتد. اما اگر فیلمی خوب شود و مخاطب آن را ببیند و بتواند با آن ارتباط برقرار کند، خودش بزرگ‌ترین اتفاق برای اثر خواهد بود.
به هر حال جشنواره فیلم به دیده شدن آثار کمک می‌کند، درست است؟
من شخصا جشنواره را دوست دارم و رقابتی را که وجود دارد و سالم باشد هم می‌پسندم. اما فکر می‌کنم باید به جوان‌ها بیشتر بها داد. اگر جوانی فیلم خوبی ساخته که هم‌رده با اثر یک پیشکسوت است، از جوان‌تر قدردانی شود تا رشد بهتری داشته باشند. البته در کارهایی مانند فیلمبرداری تجربه بیشتر باعث بهتر شدن کار می‌شود، اما در مقوله کارگردانی، ایده و خلاقیت مهم است که در این مورد باید به جوان‌ها بها داده شود.
خودتان هم در تیمی که کار می‌کنید، جوان‌گرایی دارید؟
بله، تیمی که برای فیلم «هلن» با آنها کار می‌کنم جوان هستند و میانگین سنی آنها ۳۰ سال است.
منبع: روزنامه اعتماد