ستاره اسکندری بازیگری است که نه تنها در عرصه تئاتر بلکه در سینما یا حتی تلویزیون نیز آثار موفقی داشته است.
به گزارش سینماسینما، اما عمده فعالیت او به تئاتر برمی گردد. با او در خصوص نگاهش به بازیگری و علاقه‌اش به این حرفه صحبت کردیم که در ادامه می‌خوانید:
از تئاتر بگویید، به تازگی کار جدیدی شروع نکردید؟
خیر. در حال حاضر مدیریت «سالن تئاتر باران» را برعهده دارم و آنجا فعالیت می‌کنم. یک نمایش از کشور ایتالیا در این سالن در حال اجراست که چندی پیش افتتاحیه‌اش را برگزار کردیم و از نظر من کار بسیار جذابی است.
همچنان فعالیت خودتان را در مزون لباس ادامه می‌دهید؟
خیر. در حال حاضر مزون به تعلیق درآمده و هیچ فعالیتی ندارد. در این زمینه ۵ -۶ سال مدیریت کار را داشتم اما امروز به دلیل مشکلاتی در مزون لباس فعالیت ندارم.
با کدام یک از این دو بهتر ارتباط برقرار می‌کنید؟
علاقه ام به بازیگری به هیچ عنوان قابل مقایسه با خیاطی نیست، زیرا به خیاطی به عنوان احیای یک هنر از یادرفته و شغل‌آفرینی نگاه می‌کنم به همین دلیل نمی‌توانم خودرا به عنوان یک متخصص در این حرفه معرفی کنم.
به بازیگری چه نگاهی دارید؟
من عاشقانه بازیگری را دوست می‌دارم نه به‌خاطر شهرت، انگیزه اصلی من از بازیگری بیشتر این است که می‌توانم در قالب‌های مختلف زندگی کنم که از نظرم نوعی هراس از مرگ تعبیر می‌شود. بازیگری برایم کمی فراتر از انتخاب یک شغل است و به آن نیاز روحی دارم. به عنوان بازیگر هر قالبی که به‌‌آن جان می‌بخشم برایم مهم است.
چه نقشی را بازی نکرده‌اید که دوست دارید در آن ایفای نقش کنید؟
به اندازه تمامی نقش‌های سینما که در آنها بازی نکرده‌ام حسرت خوردم. در تئاتر نقشهایی داشتم که به فضای فکری‌ام بسیار نزدیک بود ولی در سینما این اتفاق برایم پیش نیامده است. بیشتر نقشهایی را که علاقه داشتم در آن بازی کنم مربوط به دوران کودکی‌ام می‌باشد که شاهد بازی آنها بودم و شاخص‌ترین آن فیلم نرگس رخشان بنی‌اعتماد بود که فریماه فرجامی درآن به بهترین نحو ایفای نقش کرد.
از کدام کارگردان خاطره خوبی دارید و دوست دارید دوباره با او همکاری داشته باشید؟
من مجموعه کارگردان‌هایی را که با آنها کار کرده‌ام دوست دارم و بسیار مشتاق هستم که همکاری‌هایم با آنها ادامه پیدا کند ولی شاید به شخصه خیلی دوست داشتم در فیلم های استاد ناصرتقوایی و همچنین رخشان بنی‌اعتماد که فضای کاریشان را می‌پسندم بازی کنم.
خاطره متفاوتی از بازی در فیلم یا سریالی دارید؟
سخت‌ترین اتفاق در زندگی حرفه ای‌ام حضور در سریال «نرگس» بود که بعد از اتفاق ناگواری که برای پوپک گلدره رخ داد این نقش از آن جهت برایم سخت بود که باید به‌جای شخص دیگری بازی می‌کردم بدون اینکه خدشه‌ای به آن نقش وارد شود. بازی در این نقش امتیاز بزرگی در کارنامه شخصی ام بود.
در اولین حضور خود روی صحنه نمایش چه حسی داشتید؟
اولین باری که روی صحنه نمایش تئاتر قرار گرفتم صدای تپش قلب خود را در تمام وجودم احساس می‌کردم و هنوز هم زمانی که به روی صحنه می‌روم این استرس و هیجان با من همراه است از نظرم این به علت جادویی است که فقط در تئاتر وجود دارد. در بخش تصویری آدم هیجان‌زده‌ای نبود چون هیجان تئاتر را تجربه کرده بودم و اعتمادبه‌نفس داشتم که اگر با اشتباهی مواجه شدم قابل جبران است، از این جهت حس هیجان را در من کاهش می‌دهد.
به تئاتر بیشتر علاقه دارید یا سینما؟
به هر دوی آنها عشق جداگانه‌ای دارم. در تئاتر همه چیز زنده است،تجربه می‌شود و تمام می‌شود اما سینما جاودانگی است و خیلی از ما به خاطر همین موضوع است که به بازیگری روی می‌آوریم.
بزرگترین آرزویی که در عرصه سینما دارید چه بود؟
آرزوی من این است که متخصصین این حرفه در جایگاه اصلی خود قرار بگیرند زیرا اهالی غیر متخصص وارد این حرفه شده اند و فرهنگ هنری را تحت الشعاع قرار داده اند. دربسیاری مواردکه مشاهده می‌کنیم کسانی که بازیگری می‌کنند آن مفهومی را که برای من در این عرصه ارزشمند است را رعایت نمی‌کنند و حس ناخوشایندی را به‌همراه دارد.
منبع: نوآوران