نفیسه روشن بازیگر جوان و فعالی است که بازی او در فیلم های سینمایی «چک»، «انسان ها» و سریال های «زمانی برای عاشقی»، «پنج کیلومتر تا بهشت»، «دارا و ندار»، «اغما» و… به یادماندنی است.
او امروز دیگر بعد از سال ها حضور در این عرصه دنبال مسیر جدیدی در بازیگری است و با ایفای نقش در کاراکترهای جدی و تاثیرگذار می خواهد که هر چه بیشتر استعدادهای خود را در بازیگری نمایان سازد. روشن این روزها در «زیر سقف دودی» که به کارگردانی پوران درخشنده بر پرده اکران است، نقش متفاوتی را بازی می کند که با وجود کوتاهی اش توانسته بخوبی از پس آن بربیاید. به بهانه بازی نفیسه روشن در این نقش گفت وگویی با او انجام دادیم که در ادامه می خوانید.
یک نکته مهم درباره کاراکتر شما در فیلم «زیر سقف دودی»، هماهنگی و تناسب بازی شما با ویژگی های فیزیکی و روانی نقش (آرایشگر) است؛ طوری که حس می شود این نقش با وجود کوتاهی اش از اول برای شما نوشته شده. شما انتخاب چندم پوران درخشنده برای این نقش بودید و آیا برای نقش دیگری در همین فیلم پیشنهاد داشتید؟
در ابتدا نقش دیگری در این فیلم برای من در نظر گرفته شده بود، اما در نهایت آن نقش حذف شد و وقتی خانم درخشنده با من تماس گرفتند و گفتند نقش ات حذف شده، من گفتم ان شاءالله پروژه بعدی با هم همکاری می کنیم تا این که دوباره ایشان با من تماس گرفته و گفتند نقش دیگری را در این فیلم نوشتم و با وجود این که می دانم برای تو کوتاه است، اما انتخاب با خودت است که آن را بازی کنی یا نه. من به قدری شخصیت خود خانم درخشنده و کارهایشان را دوست داشتم که اصلا کمیت نقش به چشمم نیامد و با کمال میل نقش را پذیرفتم. این نقش با وجود کوتاهی اش، اما برای من پر از تفاوت با کارهای سابقم بود.
تفاوت از چه لحاظ؟
هم از لحاظ کاراکتر و هم از لحاظ لباس و گریم. البته جدای از این تفاوت من همیشه دوست داشتم با خانم درخشنده کار کنم و لذت کنار ایشان بودن را بچشم.
بازی در نقش یک آرایشگر شوخ و شنگ برای این نبود که می خواستید از زیر سایه نقش های آرام که به نوعی در آن کلیشه شدید، دربیایید، به این خاطر که شاید احساس می کردید توانایی های دیگری هم دارید که تا به حال نادیده گرفته شده؟
بله، کاملا. من از سال ۸۲ بازیگری را با سریال «روزهای به یاد ماندنی» با نقش یک دختر جنوبی و سوارکار بازی کردم و بعد هم نقش های متفاوتی را کار کردم، اما از یک جایی به بعد نقش های من همه شبیه به هم شدند تا رسید به جایی که خودم از این همه تکرار خسته شدم. من حتی سال گذشته به خاطر همین تکراری بودن دو نقش پیشنهادی در تلویزیون را نپذیرفتم. من بی رودربایستی می گویم که ۱۰ سال پیش بعد از سریال «اغما» باید با حساسیت و وسواس بیشتری کار انتخاب می کردم، اما در دل مردم جا گرفتن و علاقه به مردم باعث شد که من خیلی راه ها را اشتباه بروم و انتخاب های اشتباهی داشته باشم.
برگردیم به «زیر سقف دودی»، زمانی که قرار بازی گذاشتید با اتکا به فیلمنامه چند درصد از این شخصیت را شناختید؟
خانم درخشنده خودشان توضیحاتی درباره این کاراکتر به من دادند، اما خود من هم تحقیقات محیطی و میدانی راجع به این حرفه (آرایشگری) و فضایی که در آن کار می کنند، داشتم. چون اصولا خودم هم به فضاهای شادی که با رنگ سر و کار دارند علاقه دارم و در این طور جاها حالم خوب می شود. تحقیقات و اطلاعاتی که خودم انجام داده بودم باعث شد بعضی از دیالوگ ها را با لحن و شیوه خاص تری بگویم و در نهایت چکیده دیده های خودم همراه با توضیحات کامل خانم درخشنده را شما در تصویر دیدید.
پس چنین شخصیت هایی برای شما نمود بیرونی داشتند؟
بله، تا حدودی داشت. البته با کمال احترام به جایگاه عزیزان چهره پرداز و هنرمند.
تعریف خودتان از کاراکتری که بازی کردید چیست؟
بر خلاف تصور بعضی ها، این دختر آرایشگر اصلا بی قید و بند و صریح اللهجه نیست. به نظرم شوخ طبعی و شادی ویژگی تفکیک ناپذیر تمام کسانی است که در چنین محیطی کار می کنند و این دختر هم از این قاعده مستثنی نبود. این دختر آرایشگر در مقابل خانم میانسالی (با بازی مریلا زارعی) قرار می گیرد که در جریان زندگی خودش را کاملا فراموش کرده و به قول خودش از بعد از ازدواجش تا به حال موهایش را رنگ نکرده! او در جهت دلداری این زن دیالوگ های تند و تیزی به زبان می آورد که این زن احساس پیری و شکستگی نکند. در واقع می خواهد حال آن خانم میانسال را خوب کند.
اتفاقا بده بستان میان شما و خانم زارعی خیلی جذاب و در واقع از برگ های برنده فیلم است. اینها چطور شکل گرفت؟
من دورادور خواهر ایشان، ملیکا زارعی را می شناختم و پیگیر کارهای خود خانم زارعی هم بودم. خانم زارعی بشدت زن صبور و نازنینی هستند. من بارها و بارها با پارتنرهایی کار کردم که دست به هر کار می زنند که بازی خودشان بیشتر به چشم آید و بازی پارتنرشان دیده نشود، اما خانم زارعی اصلا این طور نبود. همیشه معتقدم که هر کسی نان دلش را می خورد و خانم زارعی از همین افراد هستند. واقعا سیمرغ هایی که گرفتند و درخشش شان در سینما لیاقت شان است و جایگاهی که خداوند به ایشان داده به خاطر دل پاک شان است. ایشان هر نکته ای که کار من را بهتر می کرد به من می گفت و من واقعا از ایشان ممنونم.
فکر می کردید خانم زارعی برای این نقش سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن (همراه با لیلا حاتمی) را بگیرند؟
بله، کاملا. هم در مورد خانم زارعی و هم ایمان امیدواری (طراح گریم) اطمینان داشتم که کارشان دیده می شود. حتی روز اختتامیه جشنواره فجر هم به آقای امیدواری گفتم که تو سیمرغ را می بری. چون گریم شان بخصوص روی خانم زارعی عالی بود و خانم زارعی هم با نهایت ظرافت توانستند نقش یک مادر رنج دیده را ملموس و باورپذیر بازی کنند.
فیدبک هایی که از بازی در این نقش گرفتید، چطور بود؟
خیلی عالی. حتی خیلی از دوستان منتقدم می گویند با این که در یک سکانس بازی کردی، اما خیلی متفاوت و تاثیرگذار ظاهر شدی و این برای من امیدوارکننده است.
الان مشغول چه کاری هستید؟
حدود یک سال و نیم است که سعی می کنم هر کاری را نپذیرم و در کل معیارهایم برای بازیگری تغییر کرده. پارسال تئاتر «معاشر» و فیلم «زیر سقف دودی» را بازی کردم که به نظر خودم سال خیلی پرباری بود. چون دو کار داشتم که پر از تفاوت و تجربه برایم بود. الان هم در دو تئاتر بازی دارم که پشت سر هم روی صحنه می رود. برای تلویزیون هم درباره یک کار صحبت کردم، اما احتمال ضعیفی دارد که به نتیجه برسد. در کل سعی می کنم فضا را برای خودم باز کنم تا زوایا و تجربه های دیگری را در کارنامه ام ثبت کنم و قطعا اگر نقش و کارگردان خوب نباشد آن را نمی پذیرم.
اگر کمی از شخصیتی که در «زیر سقف دودی» بازی کردید فاصله بگیرید، فکر می کنید این شخصیت و این مجموعه چه جایگاهی در کارنامه کاری تان دارد؟
جایگاهی خیلی بالا. من همان طور که با شهامت می گویم بعضی کارها را اشتباها پذیرفتم، همان طور هم با شهامت می گویم بازی در «زیر سقف دودی» نمره درخشانی در کارنامه من دارد. برای من اندازه نقش مهم نیست، تاثیرگذاری نقش است که مهم است. مثالم هم در این مورد بازی کوتاه خانم رویا نونهالی در فیلمی بود که فقط به خاطر نگاهشان سیمرغ گرفتند. این برای من الگو است که در یک سری کارها کیفیت مهم است، نه کمیت.
نحوه تعامل با کارگردان
خیلی از چهره های این فیلم ، قطبی برای خودشان در بازیگری هستند و هر کدام به خاطر خود خانم درخشنده آمدند و در این فیلم نقش های کوتاه بازی کردند. من خانم درخشنده را از سال ها پیش می شناسم و برایشان احترام ویژه ای قائلم. فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» خانم درخشنده و بازی زنده یاد بانو هما روستا را همیشه در ذهن دارم و زمانی که به من پیشنهاد بازی دادند درصدی برای نه گفتنم وجود نداشت. من ۱۶ سال تجربه کار در این حوزه دارم و سر کارهایی بودم که کارگردان وقتی می خواست پلان هایی را برای بازیگرش توضیح دهد فریاد می زد، اما خانم درخشنده سر هر پلانی وقتی نکته ای را لازم به تذکر می دیدند از پشت مانیتور بلند می شدند و حتی درگوشی بدون آن که کسی متوجه شود آن نکته را به بازیگر می گفتند. همین می شد که تمام عوامل گروه برای ایشان با عشق کار می کردند.
منبع: جام جم