صفی یزدانیان با نخستین فیلمش «در دنیای تو ساعت چند است؟» توانست نظر مساعد بسیاری از اهالی سینما و منتقدان را جلب کند و علاوه بر موفقیت در جشنواره‌های خارجی، لقب بهترین فیلم را از جانب منتقدان دریافت کند.
آلبوم موسیقی متن این فیلم، اثر کریستف رضاعی، نیز که چندی قبل به بازار آمد با استقبال زیادی از سمت مردم مواجه شد و در تازه‌ترین موفقیت‌های فیلم، منتقدان سینمای ایران جایزه بهترین فیلم، فیلم‌نامه، موسیقی متن و فیلم‌برداری را به این فیلم اهدا کردند. با صفی یزدانیان که خود سابقه سینمایی‌نویسی دارد درباره موفقیت اخیر فیلمش گپ‌وگفتی داشتیم:
فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» از زمان نمایش در جشنواره فیلم فجر تا به امروز مورد تأیید طیف عظیمی از سینمایینویسان کشور بوده است. بارها از سمت منتقدان سینما تحسین شده و جوایز اصلی انجمن منتقدان به این فیلم تأیید دوباره‌ای از جانب آنها بود. این تأیید و تشویق تا چه حد برای شما مهم است؟
تأیید از سمت منتقدان طبعا بسیار مهم است، به همان نسبت هم تأیید و نظرات مثبت مخاطبان دلگرم‌کننده است. به‌هر‌حال منتقدان و سینمایینویسان تریبونی برای ارائه نظراتشان دارند که بازتاب‌های بیشتری دارد اما در این مدت نظرات جالبی از سمت مردم درباره فیلم گرفتم که حتی برخی از آنها حس یا تجربه شخصی‌شان بوده که بسیار جالب بود. به‌هرجهت با توجه به سابقه‌ای که در نوشتن مقاله‌های سینمایی دارم، تحسین دوستانم در انجمن منتقدان برایم خوشایند بود. اتفاقی که جایزه انجمن منتقدان را برایم بامعنی‌تر کرد این بود که نخستین نمایش این فیلم در فستیوال بوسان بود و در آن فستیوال نیز این فیلم نخستین جایزه‌اش را از منتقدان گرفت و تازه‌ترین جوایز‌ش نیز مربوط به انجمن منتقدان سینمای ایران بود.
نقدها و نظرات متفاوت و زیادی درباره فیلم نوشته یا گفته شده است. تا به امروز نظر یا دیدگاهی خاص باعث شده توجه شما را در نگارش یا کارگردانی به سمتی ببرد که در اثر بعدی نمود پیدا کند؟
فکر نمی‌کنم هیچ نقدی به این شکل و خیلی مستقیم تأثیر‌گذار باشد. قطعا تأثیرات احساسی خواهد داشت. نکاتی که دوستان سینمایی‌نویس در مورد ریتم فیلم یا موارد دیگری که اشاره کردند، برایم قابل‌توجه بود و قطعا در کار بعدی به آن توجه خواهم کرد. طبعا گاهی چیزهایی می‌شنوم که در زمان ساخت به آنها فکر نکرده بودم و تعابیری از فیلم می‌شود که برایم جذاب است. مثل اینکه شخصی نوشته بود کسی که در این فیلم در تبعید است شخصیت فرهاد است چراکه در دنیای ذهنی خودش تبعید شده است و ظاهر فیلم تنها نشان می‌دهد که گلی در غربت به‌سر می‌برد و این از جمله مواردی بود که برایم جالب بود. از این دست موارد از حرفه‌ای‌ها و دیگران زیاد شنیدم و حتی با خودم فکر کردم چقدر خوب است که بشود روزی همه این دیدگاه‌ها را گردآوری کرد و خوشحالم که این فیلم تماشاگرش را به حرف‌زدن یا نویسنده را به نوشتن تشویق می‌کند و از این جهت فکر می‌کنم فیلم زنده‌ای است و کسی از کنارش بی‌تفاوت نمی‌گذرد. تعداد زیادی از سینمایینویسان که در این مدت درباره فیلم نوشتند را نمی‌شناسم. خواندن متن‌ها و نقدها حسی شبیه خواندن نامه‌هایی است که از سمت مردم و مخاطبان به دستم می‌رسد. فکر می‌کنم گرفتن جایزه جرئت حرف‌زدن به کسانی که می‌خواهند درباره فیلم حرف بزنند را می‌دهد. خوشحالم که بعد از اکران این فیلم در جشنواره تابه‌امروز فضایی برای فیلم به وجود آمد که مطبوعات و مردم بیش از پیش به آن توجه کردند و جایزه انجمن منتقدان نتیجه این اتفاق بود و جای خوشحالی است که از سینمایینویسان این جایزه را دریافت کردم.
آقای یزدانیان بسیاری از منتقدان و مردم منتظر اثر بعدی شما هستند. آیا ساخت فیلم بعدی به‌همین‌زودی آغاز خواهد شد یا خیر؟
بارها به این موضوع اشاره کرده‌ام که «در دنیای تو ساعت چند است؟» را با کمک دوستانی که کنارم بودند با فراغ بال ساختم که محال است بار دیگر در چنین شرایطی فیلم بسازم. قطعا علاقه‌مندم که فیلم بعدی را به‌همین‌زودی بسازم و این روزها خیلی جدی مشغول نوشتن هستم و امیدوارم که شرایط ساخت فیلم خیلی زود فراهم شود.
فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» از زمان نمایش در جشنواره فیلم فجر تا به امروز مورد تأیید طیف عظیمی از سینمایینویسان کشور بوده است. بارها از سمت منتقدان سینما تحسین شده و جوایز اصلی انجمن منتقدان به این فیلم تأیید دوباره‌ای از جانب آنها بود. این تأیید و تشویق تا چه حد برای شما مهم است؟
تأیید از سمت منتقدان طبعا بسیار مهم است، به همان نسبت هم تأیید و نظرات مثبت مخاطبان دلگرم‌کننده است. به‌هر‌حال منتقدان و سینمایینویسان تریبونی برای ارائه نظراتشان دارند که بازتاب‌های بیشتری دارد اما در این مدت نظرات جالبی از سمت مردم درباره فیلم گرفتم که حتی برخی از آنها حس یا تجربه شخصی‌شان بوده که بسیار جالب بود. به‌هرجهت با توجه به سابقه‌ای که در نوشتن مقاله‌های سینمایی دارم، تحسین دوستانم در انجمن منتقدان برایم خوشایند بود. اتفاقی که جایزه انجمن منتقدان را برایم بامعنی‌تر کرد این بود که نخستین نمایش این فیلم در فستیوال بوسان بود و در آن فستیوال نیز این فیلم نخستین جایزه‌اش را از منتقدان گرفت و تازه‌ترین جوایز‌ش نیز مربوط به انجمن منتقدان سینمای ایران بود.
نقدها و نظرات متفاوت و زیادی درباره فیلم نوشته یا گفته شده است. تا به امروز نظر یا دیدگاهی خاص باعث شده توجه شما را در نگارش یا کارگردانی به سمتی ببرد که در اثر بعدی نمود پیدا کند؟
فکر نمی‌کنم هیچ نقدی به این شکل و خیلی مستقیم تأثیر‌گذار باشد. قطعا تأثیرات احساسی خواهد داشت. نکاتی که دوستان سینمایی‌نویس در مورد ریتم فیلم یا موارد دیگری که اشاره کردند، برایم قابل‌توجه بود و قطعا در کار بعدی به آن توجه خواهم کرد. طبعا گاهی چیزهایی می‌شنوم که در زمان ساخت به آنها فکر نکرده بودم و تعابیری از فیلم می‌شود که برایم جذاب است. مثل اینکه شخصی نوشته بود کسی که در این فیلم در تبعید است شخصیت فرهاد است چراکه در دنیای ذهنی خودش تبعید شده است و ظاهر فیلم تنها نشان می‌دهد که گلی در غربت به‌سر می‌برد و این از جمله مواردی بود که برایم جالب بود. از این دست موارد از حرفه‌ای‌ها و دیگران زیاد شنیدم و حتی با خودم فکر کردم چقدر خوب است که بشود روزی همه این دیدگاه‌ها را گردآوری کرد و خوشحالم که این فیلم تماشاگرش را به حرف‌زدن یا نویسنده را به نوشتن تشویق می‌کند و از این جهت فکر می‌کنم فیلم زنده‌ای است و کسی از کنارش بی‌تفاوت نمی‌گذرد. تعداد زیادی از سینمایینویسان که در این مدت درباره فیلم نوشتند را نمی‌شناسم. خواندن متن‌ها و نقدها حسی شبیه خواندن نامه‌هایی است که از سمت مردم و مخاطبان به دستم می‌رسد. فکر می‌کنم گرفتن جایزه جرئت حرف‌زدن به کسانی که می‌خواهند درباره فیلم حرف بزنند را می‌دهد. خوشحالم که بعد از اکران این فیلم در جشنواره تابه‌امروز فضایی برای فیلم به وجود آمد که مطبوعات و مردم بیش از پیش به آن توجه کردند و جایزه انجمن منتقدان نتیجه این اتفاق بود و جای خوشحالی است که از سینمایینویسان این جایزه را دریافت کردم.
آقای یزدانیان بسیاری از منتقدان و مردم منتظر اثر بعدی شما هستند. آیا ساخت فیلم بعدی به‌همین‌زودی آغاز خواهد شد یا خیر؟
بارها به این موضوع اشاره کرده‌ام که «در دنیای تو ساعت چند است؟» را با کمک دوستانی که کنارم بودند با فراغ بال ساختم که محال است بار دیگر در چنین شرایطی فیلم بسازم. قطعا علاقه‌مندم که فیلم بعدی را به‌همین‌زودی بسازم و این روزها خیلی جدی مشغول نوشتن هستم و امیدوارم که شرایط ساخت فیلم خیلی زود فراهم شود.
منبع: روزنامه شرق