احمدرضا درویش گفت: اقتصاد فعلی سینمای ایران در خانهها و خیابانهای سعادتآباد حبس شده است و کسی حاضر نیست سری به چادرهای عشایر بزند یا روی لنچ فیلم بسازد. ما الان بیش از تعداد انگشتان یک دست صنف تهیه کنندگی داریم ولی به اندازه انگشتان یک دست تهیه کننده حرفه ای نداریم. سینمای ایران حرفه ای نیست، تجربی است.
به گزارش سینماسینما، در یکصد و بیست و پنجمین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران و در سومین روز از هفته فیلم دفاع مقدس که با همکاری گروه سینمایی هنر و تجربه در خانه هنرمندان ایران برگزار میشود، چهارشنبه اول مهر فیلم «کیمیا» ساخته احمدرضا درویش به روی پرده رفت. در ادامه احمدرضا درویش، هارون یشایایی تهیهکننده فیلم و شاهین امین منتقد سینمایی، به نقد و بررسی فیلم نشستند.
در این برنامه، درویش به یاداوری نقش یشایایی در سینمای ایران پرداخت و گفت: یشایایی بزرگ سینمای ایران است. خلاء شیوه مدیریت او که منجر به آثاری همچون هامون، ناخدا خورشید، اجارهنشینها و.. شده است، امروز بهشدت احساس میشود. یکی از آسیبها و مشکلات سینمای ایران، عدم وجود چنین نگاه و شیوه مدیریتی است. یشایایی جزو معدود تهیهکنندگان سینمای ایران است که علاوه بر تسلط بر مولفههای مدیریت کلاسیک و حرفهای، از مولفههای بومی و فرهنگ داخلی بهخوبی آگاه است. تسلط و شناخت او از سینما و هنر فراتر رفته و مسائل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی را دربر میگیرد. طرح «کیمیا» نیز از دل گفتگوهای مداومی که بین ما وجود داشت بیرون آمد. در واقع عظمت کیمیا، از عظمت تهیهکننده آن است. به نظر من سینمای ایران نه حرفهای بلکه تجربی است، چرا که کماکان متکی بر فیلمساز است نه بر تهیهکننده و مالک اثر. جوایزی که در سطح جهانی کسب میکنیم نیز بر اساس رفتار تجربهگرایانه است. سینما بهعنوان یک صنعت، مولفههای خاص خود را نیاز دارد و زمانی که الگوهایی همچون یشایایی را بهشکل متکثر داشته باشیم، میتوان گفت به سمت حرفهای شدن حرکت کردهایم.
درویش افزود: اقتصاد فعلی سینمای ایران در خانهها و خیابانهای سعادتآباد حبس شده است و کسی حاضر نیست سری به چادرهای عشایر بزند یا روی لنچ فیلم بسازد و این به هزینههای فیلمسازی برمیگردد. کماکان و با وجود چندین صنف در حوزه تهیهکنندگی، سینمای ایران دولتی مانده است. ما الان بیش از تعداد انگشتان یک دست صنف تهیه کنندگی داریم ولی به اندازه انگشتان یک دست تهیه کننده حرفه ای نداریم. اگر وجود سینما برای کشور و دولت خوب است، پس هزینههای آن را هم خود دولت بپردازد. در وضعیت شتر گاو پلنگ فعلی، گرفتاریها و هزینههای سینما بر دوش بخش خصوصی است اما فواید و پُزش برای دولت. اگر دولت قصد دارد در تمامی لایههای سینما تصدیگری داشته باشد و حتی تا حد تصدیگری مدرسه سینما پیش میرود، پس خود نیز باید تمام هزینههای آن را بپردازد. باید پرسید فلسفه وجودی این اصناف چیست و به سمت حل این تناقض پیش رفت. سینما زمانی حرفهای میشود که در ارتباط با نیازهای مردم، نسبتی تعریف شده با دولت در حد هماهنگی با قوانین داشته باشد. چنین سینمایی که از درون خود ارتزاق کند، میتواند به سمت استقلال و هویتمندی حرکت کند. تا زمانی که این اتفاق نیفتاده، اصناف سینمایی مدام باید از دولت، مطالبهگر مطالباتی باشند که در سینمای دولتی سی سال اخیر انباشته شده است.
شاهین امین ضمن توصیف «کیمیا» بهعنوان یکی از نخستین فیلمهای سینمای جنگ که به اثرات جنگ میپردازد، به طرح پرسشی در خصوص چگونگی در پیش گرفتن این رویکرد به جنگ پرداخت.
درویش پاسخ داد: اصولا فیلمسازی در خصوص دفاع مقدس که مهمترین تجربه تاریخ معاصر ماست، نمیتواند اثرات آتی آن در زیست اجتماعی مردم را نادیده بگیرد. آثار سینمایی بزرگ جهان در مورد جنگ، پس از پایان جنگها ساخته شدهاند و سازندگان آنها نیز افرادی بودهاند که لزوما تجربه مستقیمی از آن جنگها نداشتهاند. امروز در سینمای ایران فیلمسازانی قوی و مجرب داریم که آرزوی ساخت فیلم در این زمینه دارند اما آن دوره را بهطور مستقیم تجربه نکرده و قادر به انجام این کار نیستند. باید به چرایی این عدم توانایی پرداخت. باید پرسید چرا فیلمسازی در زمینه دفاع مقدس صرفا در دو سه نفر حبس شده و نسلهای بعد چگونه میتوانند به این عرصه ورود کنند؟ در این میان باید دوباره به نقش مدیریت و تهیهکنندگی نیز اشاره کرد. حضور یشایایی در «کیمیا» در ویترین نبود ولی او در تکتک سلولهای فیلم و تمام لحظات آن حضور دارد. این جنس فیلم نیاز به چنین مدیریتهایی دارد و امروزه چون اقبالی برای این شکل از تولید و اینگونه فیلمسازی وجود ندارد، از مدیریت فردی مثل یشایایی محروم هستیم.
پس از آن یشایایی به روند ساخت «کیمیا» اشاره کرد و گفت: هر فیلم در نهایت شناسنامه کارگردان آن محسوب میشود. «کیمیا» نیز علاوه بر فیلمبرداری درخشان محمود کلاری و بازی شرافتمندانه خسرو شکیبایی، محصول زحمات درویش است. ویژگی مهم درویش در سینمای جنگ آن است که به این موضع تعلق خاطر داشته و با آن زندگی میکند. در سینمای جنگ ایران عمدتا فضایی تصویر شده که گویی این جنگ در مکان دیگری اتفاق افتاده است. در حالیکه جنگ به زندگی روزمره مردم گره خورده و اثرات آن به ۸ سال جنگ محدود نمیشود. جنگ چه قبل از وقوعش و چه در حین و پس از آن، بخشی از زندگی انسانها محسوب میشود. بنابراین در سینمای جنگ نمیتوان به نمایش توپ و تانک کفایت کرد. خرمشهر بعد از اینهمه سال هنوز خرمشهر نشده است. آیا باید لب شط نشست و برای نابودی آن گریه سر داد؟ در تاریخ ۴۰۰ سال اخیر ایران، صرفا در این نبرد بود که حتی یک وجب از خاک ایران کم نشد و این به نقش تاریخی و ایثارگرانه نسل جوان و آرمانگرایی برمیگردد که از تودههای مستضعف و فقیرترین اقشار جامعه سر بر آورده بودند.
یشایایی در ادامه سخنان درویش گفت: نباید تغییر شرایط نسبت به ۲۰ سال پیش را فراموش کرد. آدمهای فعال در این عرصه نیز به کل دگرگون شدهاند و تعصب کاری هر روز کمتر میشود. در آن دوره آدمی مثل خسرو شکیبایی را داشتیم که با دست شکسته حاضر شد به بازی در «کیمیا» ادامه دهد چرا که مردمی را در نظر داشت که در جنگ کشته و مجروح شده بودند. امروز دیگر خسرو شکیبایی را نداریم که نسبت به کار دلسوز باشد. جایگزین او کسانی شدهاند که حتی قراردادهای سفت و سخت هم نمیتواند آنها را به کار متعهد کند.
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- دلنوشته احمدرضا درویش برای ابوالفضل شاهکرم
- پیام تسلیت سینماگران و روزنامهنگاران خطاب به احمدرضا درویش
- احمد رضا درویش «درخشش» را می سازد
- فیلم «رستاخیز» از جشنواره چندین جایزه گرفت اما یک روزه از اکران پایین آمد! از این تناقض خنده دارتر داریم؟!
- اظهارات درویش درباره «رستاخیز»:مشکل فیلم فراتر از گمانهزنی رسانهای است
- «رستاخیز » در توقیف، «درویش» در سکوت/ گزارش تحلیلی روزنامه ایران
- حرف های احمدرضا درویش درباره وضعیت اکران فیلم رستاخیز
- «رستاخیز» مورد تحسین عربها/ فیلمی که در ایران اکران نشد، جایزه بزرگ جشنواره بغداد را گرفت
- احمدرضا درویش و هارون یشایایی روی پوستر کیمیا برای شکیبایی چه نوشتند؟
- واکنش احمدرضا درویش به فیلم محمد رسول الله(ص)
- حاتمیکیا، درویش و سینایی به خانه هنرمندان میآیند
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود
عالی گفته دمش گرم