
سینماسینما، عسل عباسیان؛ آیین رونمایی از کتاب «سهگانه برف» که شامل شش فیلمنامه خسرو معصومی میشود، شامگاه دوشنبه ۲۰ تیر با اجرای یارتا یاران در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم و پس از پخش مستندی درباره فعالیتها و موفقیتهای خسرو معصومی در عرصه بینالمللی، احمد طالبینژاد منتقد سینما روی صحنه آمد و بیان کرد: امشب خودم را آماده کرده بودم تا از موضع منفی درباره فیلمنامههای خسرو معصومی صحبت کنم ولی وقتی مستند او را دیدم، خجالت کشیدم. من بهعنوان یک دوست نمیدانستم خسرو این همه افتخار در کارنامه دارد، این موضوع از آنجایی نشأت میگیرد که او بیش از حد متواضع است. خسرو روحیه عجیب و غریبی دارد به نحوی که خود را برجسته نمیکند، هرکس دیگری به جای او بود و این همه افتخار داشت، مرتب مصاحبه میکرد اما این حجب و حیای خسرو باعث شده است او کمتر در چشم باشد.
تلخی فیلمهای معصومی به کودکی او بازمیگردد
وی با بیان اینکه خسرو معصومی با آنکه زبان شیرینی دارد اما فیلمنامهها و فیلمهای تلخی دارد، اظهار کرد: این ویژگی منحصر به او نیست و بسیاری از افراد چنین هستند با این حال خسرو در رفتار اجتماعی بسیار دوست داشتنی است. بخشی از تلخی فیلمهای خسرو معصومی به کودکی او برمیگردد چراکه زندگی خانوادگی دشواری داشته، بسیار زحمت کشیده، زجر دیده و مثل خیلی از جوانان خودساخته آن دوران، سختی زیادی دیده است. با همه اینها خسرو حالا جایگاه بسیار خوبی در سینمای اجتماعی دارد.
طالبینژاد مطرح کرد: گرچه من دیالوگنویسی خسرو را دوست ندارم، اما او درام را خیلی خوب خلق میکند، ضمن اینکه همیشه عکاسی درجه یکی در فیلمهای خسرو میبینیم. یکی از ایرادهایی که همیشه به فیلمنامههای او داشتم ناظر بر دیالوگهایش بوده، واقعیت این است که خسرو سینماگری متعهد به مفهوم واقعی کلمه است. او متعهد به زندگی خود، کودکیاش و زجرهایی است که در زندگی کشیده است و در واقع میخواهد به آیندگان هشدار دهد. فیلمهای خسرو بین رئالیسم و ناتورالیسم نوسان دارد، از یک طرف طبیعت و از سوی دیگر آرمانگرایی را در فیلمهای او میبینیم که این مرز رئالیسم و ناتورالیسم به اندازه یک موی باریک است.
وی گفت: جشنوارههایی که به خسرو جایزه دادهاند عمدتا مارکسیستی و کمونیستی بودهاند چون در فیلمهای او یکجور عدالتخواهی و مبارزه بین خیر و شر دیدهاند، در واقع یک نگاه جامعگرایانه در فیلمهای خسرو معصومی وجود دارد. این را هم باید عنوان کنم که خسرو یک فرد دروغگو نیست و احتمالا آن جشنوارهها این ویژگیها را در آثار او دیدهاند.
فصل مشترک سینمای کن لوچ و خسرو معصومی
در ادامه جواد طوسی منتقد سینما پشت تریبون قرار گرفت و بیان کرد: کن لوچ فیلمساز مورد علاقه خسرو است، کنلوچ به بهانه یک خانواده، بحران و مشکلاتش، به تفکر خودش میرسد و آن را تعمیم میدهد. خسرو معصومی هم، همین سمت و سو را دارد. در این جامعهای که فقر بیداد میکند خسرو معصومی سعی میکند با نگاهی تعدیل یافته این خط عدالتخواهانه را دنبال کند. از این منظر میتوان فصل مشترکی بین کن لوچ و خسرو پیدا کرد به ویژه که هر ۲ فیلمساز به نهاد خانواده اهمیت میدادند. مقوله عشق را هم در آثار معصومی میشود به خوبی دید.
طوسی ادامه داد: خسرو معصومی هیچگاه منفعل نبوده است؛ هنرمندی که از دنیای پیرامون خود وام میگیرد و نمیتواند بیتفاوت باشد. نگاه اجتماعی خسرو معصومی یک نگاه متفاوت و مستقل با فیلمسازان دیگر است اما نگاه جامعهشناختی در فیلمهای او کم است.
در جستوجوی یک زبان سینمایی ناب
سپس مصطفی مختاباد روی صحنه آمد و عنوان کرد: خسرو را بیش از چهل سال است که میشناسم، ما هم ولایتی هستیم و به یاد دارم او یک بار به من گفت میخواهم به حلبیآباد بروم و فیلم کوتاهی بسازم، ما با هم به آن لوکیشن رفتیم و در نهایت خسرو آن فیلم را ساخت. در واقع این بیقراری و بیتابی از همان زمان دانشجویی در وجود او بود. از همان دوران این دغدغهمندی فکری و اجتماعی را در خسرو دیده بودم.
وی گفت: ما در جامعهای زندگی میکنیم که برخی گفتمانها در آن حاکم است؛ جامعهای که دولت همه نهادها و گفتمانها را در دست دارد پس با این جامعه چه میشود کرد؟ در این میان خسرو یک فیلمساز پست مدرن در یک جامعه پست مدرن است. او در چنین شرایط بحرانی به عنوان فیلمساز یک نگاه ژانریک در ذهن خود داشته و به دنبال یک زبان سینمایی ناب بوده، او سعی کرده است خودش را به عنوان یک فیلمساز مستقل حفظ کند.
روزی که قصهام به چشم آمد
در ادامه خسرو معصومی پشت تریبون قرار گرفت و ضمن قدردانی از تبسم آتشین برای برگزاری این مراسم به خاطرهای از دوران دبیرستانش اشاره کرد و گفت: تنها چیزی که از دوران دبیرستان به آن علاقهای نداشتم خواندن کتاب بود! یادم است یک روز یکی از دوستانم من را به کتابفروشی برد و برایم کتابی پلیسی خرید. وقتی به خانه رفتم از روی کنجکاوی آن را خواندم و خیلی خوشم آمد؛ بهطوریکه خواندن چنین کتابهایی استمرار پیدا کرد. آن دوستم با این روش من را علاقهمند به کتابخوانی کرد اما یک روز برادرم کتابی برایم خرید که زندگی من را زیر و رو کرد. برادرم مجموعه کتابهای صمد بهرنگی را به من داد و با این مجموعه عاشق خواندن کتاب شدم.
کارگردان «کار کثیف» افزود: من آدمی نبودم که چیزی بنویسم؛ این موضوع از آنجایی شروع شد که روزی در روزنامهدیواری مدرسه قصهای نوشتم و آن قصه به چشم آمد. آن روز دیگر تصمیم گرفتم بنویسم، آرام آرام شروع به نوشتن کردم؛ به نحوی که درباره یک موضوع انشاهای مختلفی برای همکلاسیهای خودم مینوشتم.
معصومی گفت: یک بار فیلمنامهای دو صفحهای با نام «خاک باران» از کیانوش عیاری خواندم، آن فیلمنامه به معنای واقعی من را تکان داد، از آن به بعد سعی کردم از روی دست کیانوش عیاری فیلمنامهنویسی کنم.
وی در پایان با گلایه از سازمان سینمایی توضیح داد: مدتی بود که داشتم روی فیلمنامهای با عنوان «شلیک به اسب لنگ» با محوریت کولبران کار میکردم، بعد از آنکه ارشاد سه بار به این فیلمنامه اصلاحیه داد، اما در نهایت به آن مجوز نداد و این کار هیچ وقت ساخته نشد.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یادبود «منوچهر والیزاده» در خانه هنرمندان ایران
- بیست و یکمین جشنواره تصویر سال در ایستگاه پایانی/ برگزیدگان معرفی شدند
- نمایش فیلم کوتاه «voice» در جشنواره فیلم تصویر
- وداع با صدای ماندگار دوبله؛ بدرقه منوچهر والیزاده به خانه ابدی/ دوبلوری بدون جایگزین
- شبی که بهزاد فراهانی وصیت کرد؛ نکوداشت خسرو حکیم رابط برگزار شد
- بررسی مسائل حقوقی سکوهای نمایش خانگی
- نمایش «خورشید آن ماه» و «پرستار زمین» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
- «سکوت و سلام»؛ قابهای خاطره انگیز از آتیلا پسیانی
- رونمایی از نسخه ترمیمشدهی «تپههای قیطریه» اثر پرویز کیمیاوی
- اختتامیه پاسداشت فرهنگی روز ملی سینما؛ یادبود کیومرث پوراحمد و داریوش مهرجویی برگزار شد
- معرفی داوران یک بخش جشنواره جهانی فیلم و عکس «پنج»
- در نشست «بررسی سینمای اجتماعی» مطرح شد؛ سینمای اجتماعی زاییده تحولات اجتماعی و سیاسی جامعه است
- شب وقایعنگاری بخارا
- گرامیداشت «لیلی افشار» در خانه هنرمندان ایران
- اختتامیه بیستمین جشن تصویر سال برگزار شد؛ مرور ۲۰ سال رویایی/ نیاز به پوست اندازی داریم!
نظر شما
پربازدیدترین ها
- نگاهی هرمنوتیکی به «پیرپسر»/ از «درخت گلابی» تا چاقوی خونآلود: تراژدی چهل سالهها
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- «سودابه»؛ فیلمی برخلاف ذائقهسازی مرسوم سینمای ایران
- گفتوگو با ناهید حسنزاده، کارگردان «زمانی دیگر»/ فیلم من خیلی هم تلخ نیست
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- یک سال پیش از اکران؛ بلیتهای آیمکس «اودیسه» از فردا فروخته میشود
- شگفتی امی ۲۰۲۵؛ اسکورسیزی و ران هاوارد نامزد جایزه بازیگری شدند!
- رویداد «جنگ چهره زنانه ندارد» برگزار شد
- در آستانه شش سالگی سوینا؛ نسخه ویژه نابینایان «نرگس» با صدای باران کوثری منتشر میشود
- هیات داوران جشنواره لوکارنو معرفی شد
- بماند به یادگار از دولت وفاق!/ نامه سرگشاده یک مستندساز به رئیس سازمان سینمایی
- تهیهکننده سریال خبر داد؛ «سووشون» رفع توقیف شد
- میزبانی جشنواره جیفونی از سه فیلم ایرانی
- «پیر پسر» در یک جمله؛ فیلمی که رازهای این سرزمین را آشکار میکند
- «بیسروصدا»؛ زمزمه تلخ زیر لایههای تاریک شهر
- ترامپ از برنامه «۶۰ دقیقه» ۱۶میلیون دلار خسارت گرفت
- یعقوب صباحی درگذشت
- فرانتیشک کلیشیک درگذشت
- خوانشی آدلری از پدر در «برادران لیلا»/ تاجی از توهّم بر سرِ عقده
- اجحاف در حقِ «بازی را بکش»
- «گلهای شب دریا» جایزه جشنواره مارسی را کسب کرد
- «پیرپسر»؛ شیاطین دنیایی فراموششده
- فروش جهانی ۲۱۷ میلیون دلار؛ «سوپرمن» صدرنشین گیشه جهانی سینما شد
- مستند ایرانی بهترین فیلم انسانشناسی جشنواره ایتالیایی شد
- «دختر قاصدکها» از ژاپن جایزه گرفت
- جشنواره ونیز در آستانه نشست خبری/ اعتباری که باربرا به جشنواره ایتالیایی بخشید
- با معرفی برگزیدگان پنجاه و نهمین دوره جشنواره؛ جایزه ویژه کارلووی واری به فیلم سهیل بیرقی رسید
- جایزه جشنواره روسی به «در آغوش درخت»
- «کودکان کاغذی» در راه انگلستان
- «بهانه سکوت»؛ بهانهای برای فکر کردن
- تحلیل ساختاری درام «وحشی» با تطبیق پیرنگ با فیلم «یک پیامبر» ژاک اودیار/ قهرمان رانده، پیامآور تقدیر
- اکران «ترک عمیق» از چهارشنبه
- امیر نادری رئیس هیئت داوران جشنواره ارمنستان شد
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز