مراسم بزرگداشت قطب‌الدین صادقی شامگاه دوشنبه به همت کانون ادبی زمستان در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
به گزارش سینماسینما، در این مراسم که شب گذشته ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، ابتدا سجاد عزیزی آرام دبیر کانون زمستان با خوش‌آمدگویی به حاضرین بیان کرد: ما امروز جشنِ شادی‌هایمان را برگزار نمی‌کنیم بلکه جشنِ رنج‌هایی است که نزدیک به دو دهه برای حفظ این کانون به جان خریده‌ایم.
در این برنامه شاعرانی چون فریبا وکیلی، همایون حسینیان، محمد سعید میرزایی، مهرنوش قربانعلی، لیلا کرد بچه، صابر سعدی پور، صابر قدیمی و داود رحمت الهی به شعرخوانی پرداختند.
همچنین قطعات موسیقی توسط بامداد بیات، قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، محمدرضا چراغعلی، بهنام صبوحی، مهران صادری، وحید مهراد و کوروش ایرانمهر اجرا شد.
در بخشی از این برنامه مدال سال کانون ادبی زمستان به گروه خاطره سازها، حمید ناصحی و احمد محمدی سهروردی به پاس یک سال تلاش و همراهی با کانون اهدا شد.
در بخش دیگری از مراسم هجدهمین سالگرد تاسیس کانون ادبی زمستان که به بزرگداشت قطب‌الدین صادقی اختصاص داشت، سجاد عزیزی آرام درباره او گفت: قطب‌الدین صادقی هم به لحاظ محوریت و هم به دلیل پیچیدگی و دور از دسترس بودن، قطب عالم هنر است. او جامع الشرایط است و از دانش کافی در زمینه‌های مختلف هنر از تئاتر گرفته تا ادبیات، آگاهی عمیق دارد. او معلم است به گونه‌ای که با حداقل کلمات دانش خود را به شکلی قابل فهم منتقل می‌کند.
وی ادامه داد: اهالی تئاتر او را خوب شناختند و حداکثر استفاده را از قطب الدین صادقی برده اند اما سایر هنرها همچون شعر، داستان، نقاشی و … هنوز آنگونه به شکل بایسته او را نشناخته‌اند. امیدوارم این شناخت هر چه سریع‌تر اتفاق بیفتد.
ایرج راد در این بخش اظهار کرد: افتخار می‌کنم در مراسم بزرگداشت قطب‌الدین صادقی حضور دارم. وی به گردن تئاتر حق دارد و تمام عمرش را در راه هنرهای نمایشی صرف کرده است.
وی ادامه داد: در طول سفرها، قطب‌الدین در ارتباط با تئاتر بود و در ترجمه، تدریس و کارهای غیرصحنه‌ای در ارتباط با تئاتر بود و تمام زندگی‌اش در ارتباط با تئاتر بوده و هست و افتخار داریم با وی کار کردیم و دوستی داریم. او شخصیتی است که وجود فرهنگی دارد.
اصغر همت نیز اظهار کرد: خوشحالم در این جمع هستم؛ صحبت درباره قطب‌الدین صادقی سخت است. او سهل ممتنع است. ما در یک سال به دنیا آمدیم اما در برابر وی احساس کوچکی می کنم. روزی که به دانشکده آمدم صادقی سال آخر تحصیلش بود و این شانس را داشتم در گروه مرحوم دکتر کوثر باشم و اتکای مرحوم کوثر به قطب الدین صادقی بود و حدود ۵۰ سال این مسیر ادامه دارد.
وی ادامه داد: وی خیلی استوار است و بالا بلند است و سرو عالم هنر است و در تمام زمینه‌ها اگر قرار باشد صحبت کند صاحب فکر و اندیشه است و او درجه یک ترین است.
آزیتا موگویی نیز با ذکر یک خاطره از فیلم دادستان گفت: او از واقعی‌ترین آدم‌های این روزگار است. او از زلال‌ترین افرادی است که در طول زندگی‌ام دیده‌ام.
ناهید محمدی نیز اظهار کرد: من در مکتب قطب‌الدین صادقی پرورش یافتم و او پهلوان فرهنگ و هنر است و با شعرم او را می‌ستایم. وی در ادامه شعری را که به قطب‌الدین صادقی تقدیم کرده بود قرائت کرد.
همچنین احمد محمدی سهروردی نیز اظهار کرد: این جمع هنری نشانی از ملت هستند. امروز در علوم انسانی الزاماتی است و مهمترین آن تسلط زبانی است. زاویه دید قطب‌الدین صادقی ظریف است و تسلط‌های زبانی وی از دلایل این مهم است.
رئیس دانا نیز اظهار کرد: اولین کتابم با تئاتر شروع شد و کتاب پهلوان اکبر می‌میرد را با همراهی سیمین دانشور و بهرام بیضایی چاپ کردم. قطب‌الدین صادقی زمانی که وارد عرصه کتاب تئاتر شد تحولی شگرف ایجاد کرد و افتخار می‌کنم او جواب سلام مرا می‌دهد.
ژاله آموزگار نیز اظهار کرد: خوشحالم بدون آنکه هنری داشتم در جمع هنرمندان هستم و ادم خوشبختی هستم که از شاهکارهای این بزرگان توانسته‌ام استفاده کنم.
وی با بیان اینکه هنرمندان میزبانان تاریخ هستند توضیح داد: افتخار من است که دوست وی هستم و این بزرگداشت را به این هنرمند و دوستانش تبریک می‌گویم. او چرای زندگی است یا یافته و مقصد زندگی‌اش آنچیزی است که از او دیده‌ویم و می‌شنویم.
آتش تقی‌پور نیز اظهار کرد: در خدمت دکتر صادقی در نمایش تازیانه بهرام بودم و از او زیاد آموختم. این استاد طناز است و صریح حرفش را می‌زند.
محمد جعفر یاحقی نیز اظهار کرد: خوشحالم دوشادوش هنرمندان و هنردوستان ایستاده‌ام. با قطب‌الدین صادقی نسبتی عمیق دارم و ۳۰ سال پیش پایه دوستی ما در مشهد ریخته شد و وی در خراسان دوستداران بسیاری دارد.
وی با بیان اینکه به زبان و هنر قطب الدین صادقی احترام می‌گذارد، ادامه داد: من اهل هنر نیستم بی هنرم اما قطب‌الدین صادقی زبان گویایی دارد؛ دو تئاتر وی از جمله تازیانه بهرام به پیشنهاد من بوده و در مشهد این نمایش کولاک کرد.
محسن حسینی کارگردان و بازیگر نیز در این مراسم اظهار کرد: من و قطب‌الدین را گاه به لحاظ ظاهری اشتباه می‌گیرند. وی حاصل نیم قرن بوده و او چابک و چالاک در همه این سالها استوار بوده است. تعارف نیست بگوییم صحبت درباره قطب الدین صادقی سخت است.
قطب الدین صادقی نیز در این بخش اظهار کرد: شرمنده بزرگان هستم و خود را شایسته این سخنان نمی‌دانم و این برگرفته از بزرگی روح این عزیزان است. عین القضات همدانی در کتابش نوشته است که آنچه تو از من می‌دانی نه منم آن تویی. ما راجع به هرکسی هرطوری سخن بگوییم راجع به خودمان حرف زدیم. این عزیزان از توانایی های خودشان سخن گفتند و افراد بزرگواری هستند.
وی ادامه داد: ۴۰ سال است از فرانسه به ایران آمدم و ۵ بار بزرگداشت گرفتند و سال ۸۱ اولین بزرگداشت من بوده که هیچکدام دولتی نبود و این باعث سربلندی است.
این استاد تئاتر با ذکر خاطره‌ای در دوران کودکی‌اش عنوان کرد: همواره دغدغه من این بود کیستم و از طریق هنر و نمایش به دنبال جواب این پرسش بودم که کیستم. همه ما یکجا باید به این پرسش فلسفی جواب بدهیم و من با هر کاری دنبال این پاسخ گشتم.
صادقی توضیح داد: تخیل برایم اهمیت داشته و آزادی درونی ام متکی به این مهم بوده است.
اصالت دومین چیزی بوده که برایم مهم بوده و در دوره بی‌اصل بودن و مقلد بودن همواره فکر کردم بزرگترین هجوم اصالت انسان است و سعی کردم از چیزهایی که در فطرت من بوده پلی بزنم و خوب‌ها را بگیرم و به زمان امروز پیوند بزنم.
وی ادامه داد: همه کار کردم و حتی تماشاخانه احداث کردم که تجربه تلخی بود. در همه این سالها مصائب زیاد بوده اما دریافتم اگر بخواهید قدمی بردارید منتظر نباشید همه چیز مهیا باشد. لا به لای مشکلات و موانع و بگیر و ببندها کاری کردید، کردید؛ نکردید اتفاقی نخواهد افتاد. دست نکشید و با اعتقاد و اصالت و پرکاری شرایط را به سود خود پایان ببرید.
سید عباس سجادی، ایرج راد، اصغر همت، آتش تقی پور، آزیتا موگویی، ناهید محمدی، ژاله آموزگار، محمدجعفر یاحقی، محسن حسینی، احمد محمدی سهروردی در این بخش به نمایندگی از حاضران از قطب الدین صادقی تقدیر کردند.