کارگردان فیلم «مفت‌بر» گفت: مردم پیاده‌روها با «سلطان قلب‌ها» خاطره دارند و برای من، مردم مهمترین دستاورد از فیلمسازی محسوب می‌شوند.

به گزارش سینماسینما، قسمت پنجم از فصل سوم برنامه «اکران» به میزبانی روزبه رحیمی‌نژاد و احسان طهماسبی و با حضور عادل تبریزی کارگردان فیلم «مفت‌بر» و نفیسه زارع کارگردان فیلم کوتاه «باغ وحش» از اکران مدیا پخش شد.

عادل تبریزی در این برنامه اظهار کرد: با حسین فرحبخش کار نکرده بودم؛ در «گیجگاه» ادای دین به پویا فیلم کرده بودم و وی پس از دیدن این فیلم پیشنهاد کار داد. در نهایت ایده‌ای را مطرح کردم و در نگارش فیلمنامه دخیل بودم و نگاهم وارد قصه شد. سلیقه من و حسین فرحبخش از هم دور نبود و در نهایت به «مفت‌بر» رسیدیم.

وی ادامه داد: در «گیجگاه» به جریان سینما که در جامعه نهادینه شده می‌پردازم و سینما از ابزار حیاتی مردم بوده است. تمام شور و هیجان ما از پویا فیلم است و مگر کسی را داریم با فیلم‌های جمشید هاشم پور و ملودرام‌های پورعرب خاطره نداشته باشد.

کارگردان «مفت‌بر» دلیل مخالفت برخی منتقدان با سینمای حسین فرحبخش یادآور شد: این ادعا را دارم که از سن کم هیچکس به اندازه من پیگیر منتقدان نبوده است. «گیجگاه» را به یک منتقد منتقل کردم و هیجانات نسل ما به واسطه منتقدان منتقل شد؛ برخی حرف‌ها اما شبیه این است که از درون مردم بی‌خبر هستیم و مردم پیاده‌رو هنوز با «سلطان قلب‌ها» خاطره دارند. سینما با کلمه غلط فیلمفارسی مورد حمله شده و قبل انقلاب هم به فیلم‌های فردین و فیلمفارسی حمله شد.

تبریزی افزود: فیلم‌های «عقرب» و «نیش» و «گروگان» از جمله فیلم‌هایی بود که قهرمان داشت و همان زمان به این فیلم‌ها حمله می‌شد. برخی منتقدان به شناخت دنیای فیلمساز تاکید دارند و اگر خانواده‌ای فیلم «مفت‌بر» را می‌بیند شبیه خانواده‌ای است که می‌خواهد شهربازی برود و سوار ترن هوایی شود اما برخی می‌خواهند این خانواده در اوج هیجان، ویل دورانت بخوانند. هدف این فیلم سرگرمی است.

احسان طهماسبی منتقد و نویسنده نیز با بیان اینکه «مفت‌بر» در حال و هوای خود، فیلم خوبی است اظهار کرد: درباره حال خوب و بد سینما می‌توان حرف زد. علت شرایط، سیاستگذاران سینما هستند که مسیر خوبی را نیز انتخاب نکردند. معتقدم عادل تبریزی رویکرد دلسوزانه به سینما دارد و سینما برای او یک دغدغه است. «مفت‌بر» هم ادای دین به کسانی است که از ابتدای شکل‌گیری سینما فارغ از سطح آثارشان دغدغه این هنر را داشتند.

تبریزی نیز اظهار کرد: یک چیزی در فیلمفارسی وجود دارد که ارزشمند و اخلاق و خانواده در این آثار مورد توجه است. مادر در سینمای ایران و فیلم‌های ایرانی چه جایگاهی دارد. سفره، عشق، خانواده و… بعد ترویجی مناسبی برای جامعه داشته است و این فیلمفارسی که مورد حمله قرار می‌گیرد تاثیر خود را داشته است.

طهماسبی با اشاره به ابداع کلمه فیلمفارسی از سوی دکتر کاووسی یادآور شد: وی این واژه را درباره آثاری به کار می‌برد که نه فیلم بودند و نه فارسی. نمی‌دانم چرا پذیرفتن الگوی مشخص برای بازی یک بازیگر تکرار می‌شود، منجر به دلخوری مخاطب می‌شود و وقتی آن فریم را در «مفت‌بر» برای حامد بهداد و سحر دولتشاهی می‌شکنیم چرا گارد می‌گیریم؟ بازیگری امکاناتی را در اختیار شما می‌گذارد که مجموعه‌ای از نقش‌ها را بازی کنید.

کارگردان «مفت‌بر» توضیح داد: من دوست دارم فیلم مردمی را احیا کنم، عاشق جریان‌های مردمی هستم و مردم باید موسیقی فیلم را بخوانند. در بهترین حالت سینمای ایران که یک فیلم می‌فروشد، سه تا چهارمیلیون مخاطب دارد و از ۸۰ میلیون بیش از ۷۶ میلیون نفر ما را نمی‌بینند. کسانی که نگران فرهنگ هستند، چرا برای پایگاه‌های اصلی فرهنگی مثل مدارس و… دلسوزی نمی‌کنند؟ منتقدان درست می‌گویند چرا فقط کمدی؟ اما وقتی حال جامعه خوب باشد مردم ندیده‌های خود را می‌بینند. چرا مردم «سگ‌کشی» را می‌دیدند؟ مردم امروز حالشان خوب نیست و می‌خواهند چیزی را ببینند که ندارند. به واسطه دلسوزی برای سینما نباید سینما را تخریب کنیم. جامعه سینما به واسطه برخی چیزها فقط دارد خودش را می‌کوبد.

تبریزی تصریح کرد: عباس کیارستمی و داریوش مهرجویی رفتند، همه یک خانواده کوچک هستیم و باید برای کسانی مثل فرحبخش دست بزنیم که فیلم می‌سازد و اتفاقا موضع وی مشخص است.

وی گفت: حرف منتقدان برای من مهم است اما خودم و سلیقه خودم را عوض نمی‌کنم. فیلم بد خودم را بسازم بهتر از این است که فیلم خوب دیگران را بسازم؛ می‌توان براساس جریان روز، یک فیلم بسازم. برای تولید «مفت‌بر» ژست نمی‌گیرم و برای من مهم است مردم را در سینماها ببینم.

کارگردان فیلم «مفت‌بر» با اشاره به دستمایه دهه ۶۰ در ساخت کمدی‌ها توضیح داد: جامعه امروز ایران از گذشته استقبال می‌کند. این جریان روز است که قالب شده و به عنوان نمونه بعد از اسکار اصغر فرهادی همه تلاش کردند، شبیه او شوند و امروز هم در دفاتر فیلمنامه‌های بسیاری از دهه ۵۰ و ۶۰ می‌آید.

وی مردم را مهمترین دستاورد فیلمسازی دانست و با بیان اینکه دوست دارد با حامد بهداد یک فیلم اجتماعی بسازد، گفت: دوست دارم درباره فیلم‌هایم با مردم حرف بزنم و از آنها گاهی می‌پرسم که این فیلم خوب هست که بروم و به تماشای آن بنشینم؟

احسان طهماسبی نیز یادآور شد: دوست دارم به رغم همه حرف‌های عادل تبریزی، او به جنس سینمایی برگردد که خیلی دوستش دارد، دچار تغییر رویکرد شود و وارد جریانی شویم که فیلم‌هایی را بسازد که مهم است و دوست دارد.

نفیسه زارع کارگردان فیلم کوتاه «باغ وحش» نیز اظهار کرد: تصویر اولیه از دختربچه‌ای داشتم که روبروی قفس یک حیوان ایستاده و صدای دعوای والدینش را می‌شنود و این آغاز داستان بود. فکر دختربچه درباره اینکه من زیبا هستم یا نه، نمودش در فیلم موی پلاستیکی است که بچه با خودش می‌کشد.