چهلمین جشنواره فیلم فجر چطور برگزار میشود؟
به گزارش سینماسینما، روزنامه سازندگی در ستونی نوشت:
حکایت جشنواره فیلم فجر امسال حکایت عجیب و غریبی شده است. از یک سو فیلمهای برگزیده هیات انتخاب آنقدر شگفتیبرانگیز بود که سطح جشنواره را تا یک جشنواره منطقه ای و یا موضوعی پایین آورد؛ آنقدر که حتی اشتیاقی در میان منتقدان سینمایی و مشتاقان جشنواره برای پیگیری آن وجود نداد و از سوی دیگر همین فیلمهای نصفه و نیمه که به جشنواره راه پیدا کردند آنقدر حاشیهساز شدند که بعد از گذشت نزدیک به دو هفته همچنان جنجال و هیاهو درباره آنها وجود دارد و هر روز اظهارنظر و یا انتقادی دوباره حاشیه تازهآی ایجاد میکند. محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی از بدو ورودش به این سازمان تلاش کرد از افراد خنثی و بیحاشیه برای هیاتهای مختلف زیرمجموعهاش کمک بگیرد. ترکیب اعضای شورای پروانه ساخت و نمایش که به خوبی موید این مطلب است. اما انتخاب شاهکارش دبیر جشنواره فیلم فجر بود. مسعود نقاشزاده یکی از مدیران قدیمی صدا و سیما است که تا به امروز نه سمت مهمی در سینما داشته و نه رویداد مهم و اتفاق تازهای را در سینما رقم زده است. انتخاب او بیش از هر کس دیگری نشان داد که خزاعی میخواهد خود همه کاره باشد و از افرادی در سمتهای مختلف کمک بگیرد که روی حرفش حرف نزنند و مخالفتی با او نداشته باشند. نقاشزاده نویسنده، کارگردان و مدرس دانشگاه؛ فارغالتحصیل دکترای پژوهش هنر (با گرایش سینما)، کارشناسی ارشد سینما و کارشناسی کارگردانی فیلم است. او مسئولیتهای اجرایی را (از جمله معاون آموزش و پژوهش خانه سینما، معاون پژوهشی دانشگاه صدا و سیما، معاون تولید و مشاور عالی مرکز سیما فیلم و معاون تأمین و تولید موسسه رسانههای تصویری) به عهده داشته و عضو هیئت علمی دانشگاه است. داور بخش بینالملل جشنواره فیلم رشد (۱۳۸۶)؛ اولین، دومین و سومین جشنوارهی تلویزیونی جام جم (۱۳۹۲-۱۳۹۰) و سیزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت (۱۳۹۳)هم دیگر سوابق نقاشزاده است. همین رزومه به خوبی نشان میدهد که او از چه جایگاهی در سینما برخوردار است. او در واقع یک مدیر تلویزیونی بیحاشیه و خنثی است که بهترین گزینه برای خزاعی با رویهای که در پیش گرفت به حساب میآید. یک مدیر تحت امر و محافظهکار که به چیزی بیش از برگزاری یک جشنواره آرام و بیدردسر نمیاندیشد و این همان چیزی است که خزاعی هم به دنبال آن است. اما انگار امسال قرار نیست همه چیز همانطور که این مدیران میخواهند پیش برود. فیلمهای اعلام شده از سوی دبیر جشنواره نشان میداد که جشنواره بدون سروصدا و سوت و کوری برگزار خواهد شد. نه فیلم چندان مهم و جنجالی در میان اسامی بود و نه فیلمسازانی که آثارشان کنجکاویبرانگیز باشد .حتی بسیاری از اسامی آنقدر ناآشنا و غریب بودند که اهالی سینما هم آنها را به جا نمیآورند. تعداد زیادی از کارگردانان هم که یا فیلمشان به جشنواره نمیرسید و یا اینکه ترجیح دادند آن را بدون نمایش در جشنواره به اکران عمومی برسانند. ترکیب هیات انتخاب هم بعضی از آنها را برای ورود به جشنواره دچار تردید کرد، چراکه همین انتخابهای دبیر جشنواره نشان میداد که قرار نیست افراد سرشناس سینما در این دوره به داوری و ارزیابی آثار بپردازند. بنابراین و با مشاهده و بررسی همه این موارد، بعضی هم عطای حضور در جشنواره را به لقای آن بخشیدند. اما با همه این تفاسیر و این رییس و دبیر بیحاشیه، همین فیلمها هم آنقدر حاشیه ساختند که احتمالا اگر فیلمهای مهمتری به جشنواره راه پیدا میکرد، این جنجالها کمتر میبود. بهروز افخمی که یکی از اعضای هیات انتخاب جشنواره بود، همچنان و برخلاف توصیه نقاشزاده به عنوان دبیر به اظهار نظر درباره کیفیت آثار میپردازد. روایتها و نقدهای او نسبت به فیلمهای جشنواره به خصوص یکی از آثار تولید شده در سازمان سینمایی اوج باعث برگزاری نشستی درباره حواشی که برای این فیلم بوجود آمده بود، در این سازمان شد؛ محسن دریالعل مدیر مرکز فیلم و سریال اوج به ناچار به رفتار مدیران جشنواره و اظهار نظرهای هیات انتخاب درباره این فیلم پاسخ داد. او از اینکه مدیران جشنواره رفتارچندگانهای با فیلم داشتند و دلیل اصلی رد شدن آن را اعلام نکرده و هریک دلایل عجیب و غریبی را برای نپذیرفتن «مسیح، پسر مریم» عنوان کردند، حسابی معترض بود. برای اولین بار بود که یک سازمان سینمایی به طور رسمی به مدیران جشنواره برای نحوه برخوردشان با یک اثر و اظهارنظراتی که باعث لو رفتن داستان شد، اعتراض کرد و از آنها خواست واقعیت را همانطور که هست اعلام کنند و محافظ فیلمها باشند و از لو رفتن داستان آنها جلوگیری کنند.
با این اوصاف جشنواره چهلم فیلم فجر که قرار است آرام و عاری از هر جنجالی برگزار شود، تنها همین یک نشست را کم داشت. حال باید اعتراض دیگر فیلمسازان مانند علی زرنگار کارگردان فیلم «علت مرگ، نامعلوم»، علی ملاقلیپور، سیاوش اسعدی از کارگردانان سینما را هم به همه اینها افزود و باید گفت تازه این شروع ماجراست. با اینکه نمیتوان از همین حالا به طور قطع درباره کیفیت فیلمهای جشنواره امسال نظر داد، اما میتوان پیشبینی کرد که نمیتوان در انتظار شگفتی و اثری قابل اعتنا در جشنواره امسال بود. هرچند نامهایی مانند مسعود کیمیایی، رضا میرکریمی، محمدحسین مهدویان، هادی حجازیفر، بهروز شعیبی کمی میتواند تنور جشنواره را از سردی نجات دهد اما این نامها برای برگزاری پرشور چهلمین جشنواره فیلم فجر کافی نخواهد بود. هرچند که اینطور به نظر میآید که مدیران چهلمین دوره جشنواره هم کاری به پرشور و پربار بودن جشنواره ندارند و ترجیح میدهند آن را بدون حاشیه و دردسر به پایان برسانند.