فرهاد نجفی می‌گوید در گذشته قهرمانان ما تنها بازیگران یا ورزشکاران خوش‌چهره بودند، اما او و گروهش در سریال «آسپیرین» می‌خواهند به نوعی دیگر قهرمان‌سازی کنند.
به گزارش سینماسینما فرهاد نجفی کارگردان جوان و خوش‌ذوقی است که با ساخت سریال «آسپرین» دریچه‌ای جدید از فیلمسازی را در سینمای ایران گشوده است.
او که این روزها خود را برای ساخت فیلم سینمایی خود برای حضور در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر آماده می‌کند. درباره ساخت فصل دوم سریال «آسپرین»، گفت: از هفته آینده به صورت حرفه‌ای نگارش فصل دوم سریال «آسپرین» را شروع می‌کنیم. چشم‌انداز ما به طور کلی برای چهار فصل برنامه ریزی شده است، طرح هر چهار فصل هم آماده است و نسبت به بازخوردها فیلمنامه شروع به نگارش می‌شود.
وی ادامه داد: قطعاً در فصل دوم هم از حضور تیم نویسندگان بهره می‌گیریم، ممکن است یکسری از اعضا جابه‌جا شوند، اما تیم بزرگ‌تر می‌شود.
این کارگردان جوان درباره بازخوردهایی که از این سریال دریافت کرده‌اند بیان کرد: خوشبختانه بازخوردها تاکنون خوب بوده است و ما تمام تلاشمان را می‌کنیم که هر قسمت به موقع وارد بازار شبکه نمایش خانگی شود، اما متأسفانه گلایه من به برخی از مخاطبان است که به راحتی هر قسمت را دانلود کرده و یا کپی آن را می‌خرند و آن را دست‌به‌دست می‌چرخانند، در حالی که این سریال با هزینه خصوصی ساخته شده است و این ما را اذیت می‌کند. ما تلاش می‌کنیم کار حرفه‌ای و در خور به مخاطبمان ارائه دهیم و این انتظار حداقلی را داریم که مخاطبمان نیز این احترام را گذاشته و از لوح ارجینال استفاده کند تا با این کار ما حمایت شویم و بتوانیم در فصل‌های بعدی پرقدرت‌تر و خیلی بهتر کار کنیم.
وی افزود: ما با بودجه دولتی این کار را نساختیم و این کم‌لطفی مردم قشنگ نیست. فرهنگ ایرانی همواره همراه با معرفت بوده است و این اتفاق خلاف این فرهنگ را نشان می‌دهد. این کپی کردن‌ها معیار و معادلات ما را برای ادامه راه به هم می‌زند.
نجفی در ادامه به شخصیت‌سازی و قهرمان‌پروری که در این سریال کار شده است نیز اشاره کرد و گفت: در فصل اول تا قسمت ۶ بیشتر بحث شخصیت‌پردازی را داریم و از قسمت ۷ به سمت داستان رفتیم و به سراغ اتفاق اصلی می‌رویم. تکنیکی که طراحی کردم و می‌خواستم اجرا کنم این بود که ما در سریال‌هایمان قهرمانی نداشتیم که همراه آن شویم و بخواهیم با او زندگی کنیم. در قالب عروسکی تنها شخصیتی که قهرمان دوران کودکی ماست “کلاه قرمزی” است و در آمریکا بت من، سوپرمن و… وجود دارد. این شخصیت‌ها تنها با شخصیت‌پردازی درست و قوی خلق شدند، در حالی که ما در سینما چنین شخصیت‌پردازی نداریم و کاراکتر محور نیستیم. بنابراین تصمیم گرفتیم در این بخش به قدری کار کنیم که تماشاچی مخصوصاً سنین نوجوان آن را قهرمان خود بدانند. در واقع ما به دنبال خلق یک قهرمان ایرانی هستیم. در گذشته قهرمانان ما تنها بازیگران یا ورزشکاران خوش‌چهره بودند، اما ما می‌خواهیم به نوعی دیگر قهرمان سازی کنیم. در سریال‌های پرمخاطب خارجی چون بازی “تاج و تخت” اگر دقت کنید در فصل اول هیچ یک از شخصیت‌ها جذاب نیستند و در فصل‌های بعدی است که این اتفاق می‌افتد و شخصیت‌سازی کامل شده و قهرمان‌ها شکل می‌گیرند. آن‌ها روی این بخش سرمایه‌گذاری می‌کنند و روی کلیت کار تصمیم می‌گیرند در حالی که ما چنین اتفاقی را در سینما نداریم.
وی ادامه داد: در واقع تماشاچی سریال بین که به صورت دائم و حرفه‌ای این کار را انجام می‌دهد به درستی این موضوع را درک می‌کند، ما هم دقیقاً روی این موضوع سرمایه‌گذاری کردیم و تماشاچی که به این سبک سریال بینی عادت کرده دیگر نمی‌تواند یک کار عادی ببیند. ما این محصول جدید را به مردم معرفی می‌کنیم و نیازمند فصل‌های متوالی و پخش مشخص هستیم تا شخصیت‌سازی کنیم و آن را برای مردم جا بیندازیم. بنابراین سعی کردیم استانداردها را رعایت کنیم، ولی به فصل اول اکتفا نکردیم و از همان ابتدا به چهار فصل فکر کردیم.
کارگردان سریال «ماتادور» همچنین درباره گروه هدف سریال خود نیز اظهار کرد: ما مخاطب را سن نوجوان در نظر نگرفتیم و بزرگسال بیشتر مدنظرمان است، اما این سن را هم برای خودمان حفظ کردیم. این نوع سریال‌ها به شدت از سوی این گروه سنی مورد استقبال قرار می‌گیرد و خاصیت این قشر نیز قهرمان سازی است.
نجفی درباره استفاده از اولین‌ها در آثارش نیز بیان کرد: به شدت علاقه‌مند به این هستم که کار جدید انجام دهم و این تجربه کردن کار متفاوت برایم جذاب است. نمی‌گویم من متفاوت کار کردم، می‌گویم در ایران تاکنون سریال سازی این‌گونه نبوده است. من تعلیق را دوست دارم. چرا که تعریف من از هیجان چیز دیگری است و همیشه نوگرایی را دوست دارم و از زوایای مختلف کارها را می‌بینم دوست دارم یکسری مقاومت‌های اینچنینی و از پیش تعریف شده شکسته شود.
وی همچنین در پاسخ به این سؤال که چقدر از سریال‌های خارجی الهام گرفته است، عنوان کرد: صد درصد الهام گرفتیم. سینما و تلویزیون هم یعنی الهام و گاهی در ناخودآگاهتان این اتفاق می‌افتد و نمی‌شود آن را انکار کرد. اما من الهام‌هایی که می‌گیرم را به زبان و نگاه خودم روایت می‌کنم. شما در سریال‌ها بیشتر درگیر فرمول هستید تا درام و باید دید کدام سریال‌ها، ریاضی فیلمنامه را درست استفاده کرده‌اند. این بخش از درام بسیار مهم‌تر است و این فرمول فیلمنامه است که باعث می‌شود تا شما یک سریال را دنبال کنید.
نجفی در خاتمه درباره نوع گریم و دکورها و تفاوت آن با دنیای واقعی نیز گفت: در«آسپرین» هیچ چیز را نمی‌توان حدس زد و شاید دو سال دیگر این کدگشایی انجام شود. من چیزی را متفاوت نشان ندادم تا الان متفاوت نشان داده شده است و من در نرمال‌ترین شکل ممکن آن را نشان دادم. من سعی کردم از الگوهای واقعی استفاده کنم و به شدت واقع‌گرایانه تلاش کردم این اتفاق رخ دهد.
منبع: هنرآنلاین