باز لورمن فیلمساز استرالیایی فیلم «کازابلانکا» را محبوبترین فیلمش در تاریخ سینما خواند.
به گزارش سینماسینما، باز لورمن گفته است هر چه بیشتر «کازابلانکا» را تماشا میکند بیشتر دوستش دارد.
وی در پاسخ به پرسش «ورایتی» برای انتخاب بهترین فیلم نوشته است:
«چرا از «کازابلانکا» به عنوان یکی از ۱۰۰ فیلم برتر یاد میکنم؟ دلیلم روشن است. فیلم دارای بسیاری از عناصری است که دوست دارم خودم را در حال روایت آنها بیابم: موجواتی از جهانی زیرزمینی، یک عشق تراژیک در مرکز قصه و یک فداکاری. یک عاشقانه بزرگ و در عین حال یک فیلم واقعا سیاسی. اگر به آنچه اکنون در اوکراین میگذرد نگاه کنید، دنیاهای زیادی شبیه «کازابلانکا» مییابید که مردم به همان شیوه فیلم «کازابلانکا»، در حال فرار هستند. یک ارتباط جدید.
من در یک شهر کوچک روستایی بزرگ شدم، ما فقط یک ایستگاه تلویزیونی داشتیم با یک عالم فیلم قدیمی. اما آن دوره فیلمسازی مثل امروز مورد احترام نبود. با بزرگ شدن در دهه ۷۰ و اوایل ۸۰ ، بیشتر هم سن و سالهای من به موج نوی فرانسه یا فیلمهای رآلیستی روانشناسانه علاقه پیدا کردند. علاقه زیادی به ملودرام وجود نداشت. حتی «همشهری کین» چندان جالب نبود. فقط به یاد دارم که من در دنیای «کازابلانکا» و خلوص سینمای آن غرق شده بودم.
عاشقانهها را فراموش کنید، من شیفته داستانهایی هستم که در دوره درگیریها رخ میدهند. عاشق «ریک» شخصیت همفری بوگارت هستم. در ظاهر به نظر میرسد او برای هیچ کس اهمیتی قایل نیست؛ اما در عمق وجودش، یک جهان اخلاقی واقعی دارد. من همچنین طرفدار فرار به مکانهای عجیب هستم که در آن جا با نامحتملترین افراد با نامحتملترین شکل روبه رو میشوید.
احتمالا ده ها بار «کازابلانکا» را دیدهام و وقتی دائم فکر میکردم چرا اینقدر دوستش دارم؟ به این نتیجه رسیدم که باید دوباره تماشایش کنم. فیلمهای عالی ساخته میشوند تا بیش از یک بار تماشایشان کنید. هرگز نشده «کازابلانکا»را دیده باشم و ناامید شده باشم. هر بار بیشتر دوستش داشتم و بیشتر تماشایش کردم. این یعنی یک فیلم کلاسیک.»
باز لورمن کارگردان «الویس»، «گتسبی بزرگ»، «استرالیا»،«مولن روژ» و «رومئو و ژولیت» است. وی بفتای بهترین کارگردانی را برای «رومئو و ژولیت» در سال ۱۹۹۷ دریافت کرده است.
«کازابلانکا» فیلمی رمانتیک از سینمای آمریکا است که بر مبنای نمایشنامهای روی صحنه نرفته از مورای بورنت و جان آلیسون به نام «همه به کافه ریک میآیند» به کارگردانی مایکل کورتیز در سال ۱۹۴۲ تولید شد. بازیگران این فیلم همفری بوگارت، اینگرید برگمن و پل هنراید هستند. این فیلم که اولین تجربه بوگارت در نقشی رمانتیک بود در نهایت سه جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیمنامه اقتباسی را برد.
منبع: مهر به نقل از ورایتی
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به «EPiC: الویس پریسلی در کنسرت»؛ من را با میکروفونم خفه کنید
- زندگی همفری بوگارت مستند میشود
- گذرگاه تاریک/ نگاهی به رابطه سیگار، سینما، سرطان با مطالعه موردی همفری بوگارت
- روایت کارگردان «الویس» از لحظات خاص زندگی/ وقتی ۶۰ ساله شدم
- مرثیهای برای پادشاه/ نگاهی به فیلم «الویس»
- تدوین جدید فیلم «استرالیا»/ باز لورمن فیلم سینمایی را سریال میکند
- انقراض ژانر عاشقانه
- ویدئویی از سکانس پایانی فیلم «کازابلانکا» با گویندگی شهلا ناظریان
- سینماسینما/ خبرهایی از جشنواره کن/ شانس بالای دو فیلم از سینماگران ایرانی برای نمایش در بخش اصلی کن/ صدور بیانیه علیه حمله روسیه به اوکراین
- اختصاصی سینماسینما/ شانس زیاد فیلم «الویس» برای نمایش در افتتاحیه هفتادوپنجمین جشنواره کن
- رام کردن اشباح
- سکانس طلایی/ در مکانی پرت
- انیمیشن «گتسبی بزرگ» ساخته میشود
- «کازابلانکا» با صدای سحر دولتشاهی منتشر میشود
- فیلم هایی که ما را عاشق کردند/ کازابلانکا
پربازدیدترین ها
- «سامی»؛ ایستادگی پُردرد و رنجِ فراموششدگان
- همه چیز درباره امکان مینا به بهانه پخش از تلویزیون
- نگاهی به نمایش «رامسس دوم»/ شیطان یا فرشته؟
- شیراز در آستانه یک آزمون تاریخی؛ ۱۰ مطالبه برای برگزاری یک «جشنواره واقعی»
- یادداشتی بر کتاب «سینماگر متفکر: گفتوگو با داریوش مهرجویی»/ فراتر از تصویر؛ از جهان فلسفه تا زبان سینما
آخرین ها
- فواد شمس درگذشت
- پارسا پیروزفر «خانم شین» را میسازد
- طعم تلخ گیلاس
- «آقای زالو»؛ روایتی کمیک با طعم تلخ و گزنده
- پیشبینی اسکاری سردبیر هالیوود ریپورتر؛ فیلم پناهی برای اسکار چقدر شانس دارد؟
- نگاهی به فیلم «ناتور دشت»؛ یسنا گم شده!
- «چای سرد»؛ تصویر تلخ سیمای هنر و هنرمند در تنگنای زندگی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- نمایش «کازابلانکا» / گزارش تصویری
- موافقت شورای پروانه فیلمسازی سینمایی با ساخت ۷ فیلم
- «هزار و یک فریم» برنده دو جایزه از جشنواره فیلم تسالونیکی شد
- همایون ارشادی درگذشت
- «سامی»؛ هرمنوتیک رنج و کنشگری ضدهژمونیک پیرامون
- «پیرپسر» در آینه مکتب نقد عمیقگرا
- نمایش موزیکال «رابین هود» روی صحنه تالار وحدت
- جشنواره تورین با تمرکز بر فیلمسازان زن برگزار میشود
- برگزاری نخستین جلسه شورای داوری هنرهای نمایشی در انجمن صنفی تماشاخانههای ایران
- محمدعلی دشتی درگذشت
- کارگردانان زن در هالیوود با دست خالی میجنگند
- خوانشی روانکاوانه از جهانِ فیلم «استاکر» آندری تارکوفسکی
- سیر تحول قهرمان و جبر محیط در سینمای ناصر تقوایی: از «صادق کرده» تا «ناخدا خورشید»
- نمایش «بوف کور» با حضور مجابی و دولتآبادی
- این فیلم هنوز برای اکران آماده نیست/ واکنش تهیهکننده «نیمشب» به حضور در جشنواره شهر
- «شبی که ماه کامل شد» به هند رفت
- الهه نوبخت داور جشنواره بینالمللی فیلم رباط مراکش شد
- در جلسه شورای صنفی نمایش مصوب شد: «دو روز دیرتر» و «سینما شهرقصه» به سینماها میآیند
- کنسرت نمایش کورالاین / گزارش تصویری
- یادداشتی بر کتاب «سینماگر متفکر: گفتوگو با داریوش مهرجویی»/ فراتر از تصویر؛ از جهان فلسفه تا زبان سینما
- وقتی درختان شهر در جشنواره شهر موضوعیت ندارد
- اسماعیل خلج «دوستان با محبت» را روی صحنه میبرد





