کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفته‌ام

سینماسینما، پاریس: به دنبال انتخاب شدن فیلم کانادایی «زبان جهانی» ساخته ماتیو رانکین در بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن، رادیو کانادا با کارگردان این فیلم گفتگو کرده که چون موضوع فیلم در رابطه با جامعه ایرانیان مقیم آن کشور است، خلاصه‌ای از این گفتگو در زیر می‌آید:

برای دومین بار فیلمی از شما در جشنواره کن انتخاب شده (قبلا یک فیلم کوتاه نیز در کن داشته بودید) امسال با دومین فیلم بلند خود در بخش ۱۵ روز سینماگران در آنجا خواهید بود. این جشنواره برایتان چه جایگاهی دارد؟

آنجا ویترین خوبی برای معرفی فیلم در ابعاد جهانی است. این بخش کاملا مستقل بوده و فیلمهای تجربی و متفاوت و کمی رادیکال را به نمایش می‌گذارد. بسیار خوشحالم که فیلمم در این بخش پذیرفته شد.

چه شد که سراغ سوژه ای مربوط به ایرانیان رفتید، و موضوع آن چیست؟

سه داستان در هم پیچیده دارد؛ اول اینکه دو خواهر هستند که مقداری پول در یخ در منطقه وینپگ پیدا می‌کنند و تلاش دارند آن‌را از یخ بیرون بکشند. به موازات این ماجرا یک گروه توریست مشغول بازدید از آثار تاریخی هستند و همچنین به موازات آن، داستان خود من است که به وینپگ رفته‌ام. یک فیلم اتو فیکسیون است. زبان فیلم، فرانسوی و فارسی است و با اجتماع ایرانیان مونترال ساخته شده که در ماه مارس سال گذشته فیلمبرداری کردیم. فیلم دارای طنز و زبان ویژه ای است.

چرا دنیای ایران و ایرانیان برایتان جالب شده بود؟

مدت‌ زمان زیادی بود که این کشور برایم جالب بود. مدت زیادی هم در ایران بودم، دوست داشتم در ایران تحصیلات سینمایی بکنم، با ایرانیان زیادی دوست هستم. توانستم با فرهنگ ایران نوعی دیالوگ برقرار کنم. سه همکار من در این فیلم، ایرانی هستند که در مونترال زندگی می‌کنند. ایده فیلم از همه ما بود. آنها همچنین روی فیلم هم سرمایه‌گذاری هم کردند. فیلم واقعا یک اثر بین دو فرهنگ است. باید اضافه کنم که از سینمای ایران هم تاثیر گرفته‌ام؛ درفیلم «زبان جهانی» آن‌را خواهید دید. جامعه ایرانی کانادایی در طی فیلمبرداری حضور داشتند. از این بابت بسیار خشنود بودم.

چرا اسم فیلم را «زبان جهانی» گذاشته‌اید؟

یک آهنگ و ترانه‌ای را گوش کردم که بسیار از آن لذت بردم. «پوم» به معنای سیب در زبان فارسی است. سیب سمبل زیبایی است. سیب نقش هماهنگ کننده و جهانی و واحد دارد. حالتی رومانتیک دارد. من موزیک ایرانی را ستایش می‌کنم. بسیار غنی، احساس برانگیز و زیبا است. این موزیک احساس تازه‌ای در آدم زنده می‌کند.

درباره کارگردان

ماتیو رانکین، قبلا با اولین فیلم بلندش «بیستمین قرن» در جشنواره بین‌المللی تورنتو بسیار درخشیده بود و در بخش فورم جشنواره برلین همین فیلم جایزه منتقدین فیپرسی را بدست آورده بود. این اثر یک کمدی سورئال است به همین شکل که در دومین فیلمش «زبان جهانی» همین سبک را دنبال می کند. در بالا پوستر فیلم برگرفته از سایت کانادایی آمده است.

ثبت شده در سایت پایگاه خبری تحلیلی سینما سینما کد خبر 196290 و در روز شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت 14:24:50
2024 copyright.