فیلم «یک نفر سرکش» (Rogue One) که روایتگر داستانی جداگانه از دنیای «جنگ‌های ستاره‌ای» است، از روز جمعه ۱۶ دسامبر در سینماهای امریکای شمالی روی پرده رفته است.
به گزارش سینماسینما، اولین بازخورد‌ها از سوی منتقدان به فیلم «یک نفر سرکش: داستانی از جنگ‌های ستاره‌ای» عموما مثبت بوده، اما در بعضی موارد هم واکنش‌هایی شدیدا منفی را به دنبال داشته است. بسیاری از هواداران قدیمی و پر و پا قرص میراث جرج لوکاس از مدت‌ها پیش، نگران محصول نهایی این فیلم مستقل بوده و نگرانی خود را از بابت این که «یک نفر سرکش» فیلمی صرفا تجاری باشد ابراز کرده‌اند.
روی‌هم‌رفته، هیچ‌گونه اجماعی میان منتقدان بر سر محصول نهایی اولین فیلم مستقلی که بر اساس دنیای «جنگ‌های ستاره‌ای» ساخته شده است، وجود ندارد. گرت ادواردز فیلم را کارگردانی کرده و بازیگران سرشناسی همچون فلیسیتی جونز، مس میکلسن، بن مندلسن، فارست ویتاکر و … در نقش شخصیت‌های مختلف آن ظاهر شده اند.
این گزارش مروری است بر برخی از مهم‌ترین نقدهای نوشته‌شده در نشریات مختلف سینمایی امریکا که در ادامه می‌خوانید.
از بازخوردهای منفی شروع می‌کنیم تا به بازخوردهای مثبت برسیم. برای مثال، ای. او. اسکات منتقد «نیویورک تایمز» ساخته گرت ادواردز را «فیلمی کاملا متوسط» توصیف کرده که «به طرزی شگفت‌انگیز بر اساس فیلمنامه‌ای عاریه‌ای» ساخته شده است.
ظاهرا عنوان فیلم به کد شناسایی یک سفینه باری متعلق به امپراتوری برمی‌گردد که به دست مبارزان شورشی می‌افتد. «یک نفر سرکش» با تظاهر به این که قصه‌ای قهرمانانه درباره شورش است، در حقیقت چیزی جز روایت وارونه داستان امپراتوری نیست.
برایان تروییت منتقد «یو اس ای تودی» عقیده دارد فیلم به دلیل پیوندهایش با سه‌گانه اصلی از بنیاد ویران شده و «مجال واقعی تبدیل داستان از پیش آشنا به اثری متمایز و جذاب را از دست داده است.»
«یک نفر سرکش» آن عیار لازم را ندارد؛ حتی با وجود قهرمان‌گرایی و ژانر اکشن علمی-تخیلی که جزو امضای اصلی فیلم به شمار می‌روند. به‌علاوه، مهره‌های اصلی فاقد جذابیت و افسون شخصیت‌هایی مانند ری، فین و پو هستند که سال گذشته در «نیرو بر می‌خیزد» حضور داشتند و یا حتی هان، لوک و لیا که زمانی شخصیت‌هایی بسیار ویژه و خاص بودند.
نقد «میامی هرالد» نیز بر اولین فیلم مستقل «جنگ‌های ستاره‌ای» ناامیدکننده بوده است. رنه رودریگز پایان‌بندی فیلم را تکان‌دهنده و شورانگیز توصیف کرده است اما روی هم رفته، کل سفر ماجراجویانه «یک نفر سرکش» را فاقد شور و هیجان کافی دانسته است.
جدا از پاسخ دادن به پرسش‌های جنجالی مانند این که «چرا طراحان ستاره مرگ تاسیسات ایستگاه را در برابر حملات موشکی تا این حد ضعیف و شکننده بنا کرده‌اند؟»، روایت «یک نفر سرکش» اساسا محتوای تازه‌ای به قلمرو «جنگ‌های ستاره‌ای» نمی‌افزاید.
استفانی زاخارک در نقدی که در «تایم» منتشر کرده، ساخته ادواردز را «قدری پرتکلف و ادایی» دانسته است. با این حال، عقیده دارد که این فضل‌فروشی در نهایت معصومیت رخ می‌دهد و باعث آزار مخاطب نمی‌شود.
واقعیت این است که «یک نفر سرکش: داستانی از جنگ‌های ستاره‌ای» ذاتا اثری خنثی است که زندگی را به کام کسی تلخ یا شیرین نمی‌کند و اساسا از هیچ جنبه‌ای اثری توهین‌آمیز به شمار نمی‌رود. اینجاست که باید گفت به «جمهوری میان‌مایگان» خوش آمدید.
شاید بتوان با اطمینان گفت نقد «نیویورکر» تا اینجا تندترین و خشن‌ترین بازخوردی است که درباره فیلم منتشر شده است. ریچارد برادی جدیدترین محصول «لوکاس‌فیلم» و «دیزنی» را اثری «بی‌مغز و فاقد شخصیت پردازی» خوانده است و در ادامه این پرسش را مطرح می‌کند: آیا زمان آن فرا نرسیده که بی‌خیال مجموعه سینمایی «جنگ‌های ستاره‌ای» شویم؟
به‌رغم انتقاد تند و واکنش منفی برخی منتقدان، عده‌ای «یک نفر سرکش» را بسیار پسندیده و در میان هشت فیلم امپراتوری «جنگ‌های ستاره‌ای»، ساخته ادواردز را جزو بهترین‌ها قلمداد کرده‌اند.
کریس ناشاواتی منتقد «انترتینمنت ویکلی» می‌نویسد فیلم در «تحریک کنجکاوی وسواس‌گونه‌ای که بیش‌تر هواداران خوره و پر و پا قرص «جنگ‌های ستاره‌ای» همیشه درگیرش بوده‌اند» موفق عمل کرده است.
شاید اگر «یک نفر سرکش» با عنوانی متفاوت و به کلی مستقل از قلمرو «جنگ‌های ستاره‌ای» به نمایش درمی‌آمد، به تنهایی یک فیلم بسیار خوب در ژانر علمی-تخیلی به شمار می‌رفت. اما آن‌چه این اثر را بیش از هر چیز هیجان‌انگیز می‌کند این است که به شکلی بی‌نقص مخاطب را با تقویم «جنگ‌های ستاره‌ای» مواجه می‌سازد و وقایعی را که تماشاگر پیشاپیش از حفظ است با رخدادهای به ظاهر بی‌اهمیت پیوند می‌دهد.
ریچارد لاسن منتقد فیلم «ونیتی فر» عقیده دارد «یک نفر سرکش» فیلمی «مفرح و به طرز سرگیجه‌آوری مایه شگفتی است». لاسن در ادامه می‌نویسد: «حتی به خودم جرات می‌دهم که بگویم اثری تکان‌دهنده است.»
پیتر دبروج منتقد باسابقه «ورایتی» نیز خطاب به کسانی که نسبت به محصول نهایی چنین اثر مستقلی شک داشتند، می‌نویسد «یک نفر سرکش» از آن «فیلم‌های احمقانه گیشه نیست که احتمالا عده‌ای را به وحشت انداخته است».
مخاطبان کم‌سن و سال‌تر بی‌شک بعد از تماشای فیلم خسته یا گیج – و یا هر دو – خواهند شد. اما برای نسلی که با داستان «جنگ‌های ستاره‌ای» بزرگ شده است، «یک نفر سرکش» همان مقدمه‌ای است که همیشه آرزویش را داشته است.
به عقیده منتقد «رولینگ استون»، پیتر تراورس، که مشخصا از فیلم خوشش آمده است «یک نفر سرکش» کاری می‌کند که مخاطب از نو عاشق سه‌گانه اصلی «جنگ‌های ستاره‌ای» شود.
به عنوان فیلم، «یک نفر سرکش» توامان روندی کند و پرشتاب دارد و پیونددهنده بخش‌هایی پراکنده است که زمان بیش‌تری برای جذب مخاطب می‌طلبد. اما نکته لعنتی اینجاست که که فیلم بسیار سرزنده است و تماشاگر را با لذت ناب ماجراجویی که بیش از چهل سال است هواداران اوریجینال «جنگ‌های ستاره‌ای» را اسیر خود کرده، همراه می‌کند.
پیتر برادشاو منتقد سرشناس «گاردین» در زمره کسانی است که ساخته ادواردز را پسندیده‌اند و به همین دلیل در نقدی که بر فیلم نوشته، از آن به عنوان «یک ماجراجویی مهیج، خوش‌ساخت و لذت‌بخش» یاد کرده است.
«یک نفر سرکش» در هیچ مرحله‌ای از روایت خود واقعا تبدیل به اثری سرکش و جسورانه نمی‌شود و مانند «نیرو برمی‌خیزد» نیز در صف رویدادهای فرهنگ عامه قرار نمی‌گیرد؛ بخشی از جذابیت فیلم ریشه در تاثیر رویاگون بازتولید مداوم مولفه‌های آشنا دارد.
همچنین، پیت هموند منتقد «ددلاین» با تحسین فیلم گرت ادواردز، از «یک نفر سرکش» به عنوان «برداشتی تکان‌دهنده و سراسر سرگرم‌کننده» یاد کرده است. هموند در ادامه تاکید می‌کند این فیلم ثابت کرد «لزومی ندارد برای تهیه غذایی خوشمزه که هم هواداران را راضی نگه دارد و هم رضایت تماشاگران جدید را به خود جلب کند، حتما از دستورالعملی ثابت پیروی کنید.»
منبع: آی سینما