سینماسینما، پاریس: فیلم جدید مرجان ساتراپی، «پارادایس پاریس» مخلوطی درهم از موقعیتهای پاریسیهاست.
عنوان فیلم میتواند « بهشت پاریس» هم باشد. خانم کارگردان با اولین فیلمش «پرسپولیس» که در ضمن بهترین فیلمش هم هست، ابتدا در جشنواره کن ۲۰۰۷ در بخش مسابقه حضور یافت و موفقیت بسیاری هم کسب کرد. حالا در ششمین فیلم بلندش موضوعات و موقعیت افراد گوناگون را در یک سبد، پازل گونه مخلوط کرده است، طوری که هر بار تماشاگر میخواهد به یکی از شخصیتها نزدیک شود و داستان او را دنبال کند، صحنه را قطع میکند و داستانک دیگری را آغاز میکند.
البته بعدتر گاهی دوباره به آن سر میزند. بطور خلاصه و فشرده، کارگردان در اینجا پنج داستان را در هم میآمیزد بدون اینکه شخصیتها با هم نسبتی داشته باشند و یا سر راه همدیگر قرار گیرند. فیلم از این شاخه به آن شاخه میپرد. در این فیلم بازیگران مشهور فرانسوی و غیرفرانسوی حضور دارند که اندره دوسولیه، مونیکا بلوچی، رشدی زم، الکس لوتکز و غیره در بخشهای مختلف و مجزا از هم در داستانکهایش به ایفای نقش میپردازند.
ماجرای یک خواننده اپرا، که مرگ او را اعلام کرده بودند، اما در تابوتش هنوز زنده است، یک بدلکار فیلمهای مهیج که در یک ارتفاع بالا در حال اجرای نقشی خطرناک، فرزندش در خیابان با دوچرخه در حال تصادف کردن است، یک مادر عرفانی که در دنیای خودش است، یک مجری تلویزیونی روایتگر داستانهای دلخراش که در اخر تغییر موضع میدهد و غیره را تماشاگر به شکل زیگزاگ دنبال میکند. در میزانسن، کارگردان در برخی صحنهها بشدت ضعیف عمل میکند و اما برخی دیگر نسبتا موفق از کار در آمده است.
از ورای این ماجراها دوربین در نقاط مختلف پاریس حرکت میکند و کارگردان کارتپستالی از این شهر دلنشین ارائه میدهد. درباره پاریس باید اشاره کرد که البته در گذشته کارگردانانی چون فرانسوا تروفو یا انیس واردا و دیگر فیلمسازان فرانسوی و خارجی همچون وودی آلن و غیره به شکل درخشان و هوشمندانه از فضای این شهر استفاده کرده بودند. درفیلم مرجان ساتراپی، پاریس خود یک پرسوناژ اصلی هم به حساب میآید، و بیشتر ساختمانهایش، نه ماشینهایش، هم در آن نقش بازی میکنند. این فیلم پر ستاره از چهارشنبه ۱۲ ژوئن در بیش از دویست سینمای فرانسه بنمایش عمومی در آمده است. پرسپولیس که سناریو آن بر مبنای کتاب نقاشیهای خود او بود با همکاری ونسان پارانود ساخته شده بود و در بسیاری از کشورها با موفقیت بنمایش در آمده بود و تا کنون دیگر آثار مرجان ساتراپی به پای موفقیت آن نرسیدند.