دانیل دی-لوییس با دنیای بازیگری خداحافظی کرد.
به گزارش سینماسینما، آخرین فیلم بازیگر برنده سه جایزه اسکار دسامبر امسال روی پرده سینماها می‌رود.
دانیل دی لوییس بازیگر برنده سه جایزه اسکار که خیلی‌ها او را یکی از برجسته‌ترین بازیگران نسل خود می‌دانند، از دنیای بازیگری کناره‌گیری می‌کند.
بازیگر ۶۰ ساله بریتانیایی که در حدود چهار دهه فعالیت نقش روسای جمهور، نویسندگان و رهبران گروه‌های خلافکار را بازی کرده است، یک فیلم آخر دارد که هنوز روی پرده نرفته است. داستان این پروژه بی‌نام در دنیای مد می‌گذرد و قرار است ۲۵ دسامبر ۲۰۱۷ اکران شود.
به گزارش ورایتی، دی-لوییس در آخرین فیلم بار دیگر با پل تامس اندرسن همکاری کرده است. اندرسن در ۲۰۰۷ دی-لوییس را در نقش یک غول نفتی در فیلم «خون به پا می‌شود» کارگردانی کرد که جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای او به همراه داشت. به گفته یکی از نزدیکان دی-لوییس، او قصد دارد به تبلیغ فیلم که داستانش در دهه ۱۹۵۰ در نیویورک روی می‌دهد، کمک کند.
دی-لوییس دلیل بازنشستگی خود از دنیای بازیگری را اعلام نکرده است. لسلی دارت سخنگوی دی-لوییس در بیانیه‌ای با تأیید خبر کناره‌گیری او گفت: دانیل دی-لوییس دیگر به عنوان یک بازیگر کار نخواهد کرد. او از تمام همکارانش و تماشاگران در همه این سال‌ها بی‌اندازه ممنون است. این یک تصمیم شخصی است و او و نمایندگانش درباره این موضوع توضیح بیشتری نخواهند داد.
دی-لوییس تنها بازیگری است که سه بار اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرده است. او اولین بار برای بازی در نقش کریستی براون نویسنده و هنرمند در فیلم «پای چپ من» (۱۹۸۹) برنده اسکار شد. دی-لوییس در ۲۰۱۲ برای بازی در نقش آبراهام لینکلن در فیلم «لینکلن» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ برای سومین بار اسکار گرفت.
او دو بار هم برای فیلم‌های «دار و دسته نیویورکی» و «به نام پدر» نامزد اسکار بوده است. دی-لوییس بعد از «لینکلن» در فیلمی بازی نکرده بود. «۹» (۲۰۰۹) به کارگردانی راب مارشال تنها فیلم دیگری است که او در یک دهه اخیر در آن بازی کرده است.
او که فرزند سسیل دی-لوییس شاعر و جیل بالکن بازیگر بریتانیایی است، اولین بار در ۱۴ سالگی در فیلم «یکشنبه، یکشنبه لعنتی» (۱۹۷۱) به کارگردانی جان شله‌زینگر مقابل دوربین رفت. او بعدها با کار در تئاتر و تلویزیون مورد توجه قرار گرفت و با دو فیلم سینمایی «لباس‌شویی زیبای من» (۱۹۸۵) و «اتاقی با یک چشم‌انداز» (۱۹۸۶) منتقدان را شگفت‌زده کرد.
«گاندی» (۱۹۸۲)، «کشتی بونتی» (۱۹۸۴)، «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» (۱۹۸۸)، «آخرین موهیکان‌ها» (۱۹۹۲)، «عصر معصومیت» (۱۹۹۳)، «به نام پدر» (۱۹۹۳) و «مشت‌زن» (۱۹۹۷) از دیگر فیلم‌های دی-لوییس است که به خاطر شکل متغیر و تنوع مهارت خود در بازیگری شهرت دارد.
دی-لوییس در اواخر دهه ۱۹۹۰ نیز برای مدتی بازیگری را کنار گذاشت و پینه‌دوزی می‌کرد، تا این که اسکورسیزی او را راضی کرد در «دار و دسته نیویورکی» بازی کند.
دی-لوییس سه فرزند دارد. ربکا میلر نویسنده و کارگردان همسر اوست.
منبع: هنر آنلاین