سینماسینما، یاسمن خلیلی فرد
دیوانه خانه
«سایکو» عنوان فیلم کوتاهی به کارگردانی مصطفی داوطلب است که در جشنواره فیلم کوتاه «تهران» به نمایش درآمد.
فیلمساز در این اثر از همان ابتدا بی هیچ گافی مخاطب را فریب می دهد و بعد طی چرخشی حساب شده ورق برمی گردد و متوجه راز اصلی داستان می شویم. در واقع کاراکتر سوم فیلم (راننده) نیز بی آن که خود بداند بازیگر نمایشی ست که سرنشینان خودرو کارگردانانش هستند.
فیلم لحن یله و رهایی دارد و تا جایی که می تواند دست خود را برای مخاطب رو نمی کند و در نهایت تماشاگر درمی یابد هر آن چه دیده است حاصل نقشه ای از پیش تعیین شده و در عین حال دیوانه کننده بوده است که خشت به خشت بنا شده است.
از اصلی ترین ظرایف کار کارگردان بهره گیری مناسب او از فضای اتومبیل است. مناسبات هر یک از شخصیت ها در بازه ی زمانی کوتاه قصه به درستی طراحی شده اند و فیلمساز به شکل باورپذیری آدم های فیلمش را در کنار و البته مقابل یکدیگر قرار می دهد.
بافت بازی ها یکدست است و انتخاب فضای بیابانی و ناکجاآباد گونه ای که در نهایت قرار است سه سرنشین را به تیمارستان برساند از انتخاب های درست و به جای اوست.
فیلمنامه به جزئیات توجه می کند. بسیاری از کدها حین مکالمات معمولی آدم ها داده می شوند تا در انتها علاوه بر آن که مخاطب غافلگیر شود درام نیز باورپذیری خود را حفظ کند. اما در نهایت کارگردانی ماهرانه ی فیلمساز جوان بالاتر از متن قرار می گیرد و استعداد او را فارغ از توانایی های متن به رخ می کشد.
«سایکو» فیلم خوبی ست و نویدبخش ورود کارگردانی کاربلد به سینمای حرفه ای ایران.
زیر سایه کرونا
«فاصله» عنوان فیلم کوتاهی به کارگردانی داریوش کرم پور است که براساس واقعه ی همه گیری ویروس کرونا ساخته شده است.
فیلم به ساده ترین و دم دستی ترین شکل ممکن به مسئله ی مورد نظرش پرداخته است و کوچکترین خلاقیتی چه به لحاظ بصری و چه به لحاظ محتوایی در آن دیده نمی شود. «فاصله» بیشتر به یک آگهی سفارشی تلویزیون شبیه است که به منظور قدردانی و عرض ارادت به کادر درمان ساخته شده است. البته که چنین موضوعی مهم و درخور توجه است، اما نه با این حجم از ساده انگاری و بی حوصلگی. با آن که مدت زمان فیلم بسیار کوتاه است اما در همان ابتدا گره اش را باز می کند و محتوای آن هر چند با پرداختی کلیشه ای در نهایت زیر سایه ی کندی و بی جان بودن درام رنگ می بازد.
برخی از نقصان های این فیلم کوتاه نیز قطعاً به شتابزدگی و هیجان فیلمساز برای پرداختن به موضوعی بازمی گردد که هنوز از آن عبور نکرده ایم و درست وسطش قرار داریم! شاید در آینده ای نه چندان دور بتوان بهتر به این برهه تاریک از تاریخ پرداخت.