سینماسینما، منوچهر دین پرست
فیلم «روز بلوا» به کارگردانی بهروز شعیبی که تا کنون در کارنامه خود فیلم‌هایی با مضامین مذهبی و سیاسی را داشته، سعی کرده نگاهی به یکی از مهم‌ترین معضلات سیاسی و اقتصادی جامعه ما داشته باشد. این فیلم که با حمایت مؤسسه اوج تهیه شده است، بحث اختلاس و رانت‌خواری و فساد اقتصادی را در قالب مؤسسات مالی و اعتباری و حتی خیریه‌ها نشان می‌دهد. این فیلم با داستانی نه چندان جذاب و حتی نخ‌نما شده، یک روحانی را نشان می‌دهد که برادر و پدر زنش درگیر مسائل رانتی و فساد اقتصادی شده‌اند. ساختار فیلم که جذابیتی در آن ایجاد نشده، در حیطه آدم خوبی که اطرافیانش بد هستند می چرخد و این نکته باعث ضعف ساختار فیلم شده است. اساساً در جهان سینما، هر فیلمی، حتی اگر علمی و تخیلی هم باشد، باید باورپذیری را برای مخاطب فراهم کند. این فیلم اگر با یک پژوهش خوب و جدی و به دور از سفارشی‌سازی در منطق سینمایی حرکت می‌کرد، می‌توانست فیلم خوبی از کار دربیاید. سکانس‌های تجمع مردم در مقابل مؤسسه مالی و اعتباری و شعارهایی که همه ما شنیده‌ایم، یکی از ضعف‌های اساسی فیلم هستند. حتی در سکانس‌هایی که روحانی به دنبال ریشه‌یابی ماجراست و لباس روحانیت را از تن خارج می‌‌کند و همین امر او را به ورطه آدم خوب فیلم می‌کشاند نیز نتوانسته است شخصیت درست و منطقی برای نقش اول فیلم فراهم کند.‌