سینماسینما، حمید عبدالحسینی

«بک تو بلک» نمایشی برای امروز است. ‌اثری که با زمان سنجی مناسب از حیث تماتیک و ساختاری، مخاطبین امروزین تئاتر ایران را به خوبی شناخته و محصولی متناسب با ذائقه اکنون را عرضه می‌کند. سجاد افشاریان در تازه‌ترین تجربه خود در مقام نویسنده و کارگردان که امتدادش را در بازی بر صحنه نیز پی می‌گیرد به یک دیالکتیک میان خود و کاراکتر دست می‌زند و با طراحی المان‌ها و مولفه‌های ملموس و باورپذیر که هوشمندانه در نمایشنامه‌ای پر جزئیات تنیده، از محبس تن به ورای آن ورود می‌کند و امکان تاویل و تفسیرهای متعددی را پس از گذر از سادگی به پیچیدگی بروز می‌دهد. این سادگی عمیق را می ‌توان در طراحی فضای بصری و صوتی اثر نیز ردیابی کرد: چهارپایه‌ای که علی‌رغم جثه نحیف و محدودش، کارکردی بسیط می‌یابد و بسیاری از خلاهای ظاهری را پر و حتی تکمیل می ‌کند، چرا که هدف گذاری اثر بر همراهی و وارد نمودن مخاطب به این دنیای خلا و عدم است. «بک تو بلک» بازگشتی ست به تاریکی و وجوه ناپیدا و پنهان که با سفرعلی به این دنیای سیاهی و ابهام آغاز می‌شود تا پس از زدودن و تخلیه افکار و واگویه‌های ذهنی و درونی علی به پیدایی و وضوح هویت او نائل شود.

دراین میان صداها و آواهای پیرامون که نماینده سایر آدم‌های مرتبط با علی هستند نیز انعکاس‌دهنده بخش‌های دیگری از وجوه مختلف زندگی اویند و ابعاد دیگری از خصایص تجربی، رفتاری و ذهنی او را در مقاطع مختلف زندگی‌اش به بروز و ظهور می رسانند. «بک تو بلک» از سویی اثبات تضمین موفقیت یک نمایش هدفمند، درگیر کننده و جذاب است که با وجود همه محدودیت‌ها و شرایط ناگزیر تئاتر امروز ما نشان می دهد که با احترام به مخاطب می‌توان همه معادلات را به نفع رونق سالن‌های نمایش مبتنی بر پایبندی به اصول هنری تغییر داد و به احیای اقتصاد و صنعت در این حرفه نیز نیم نگاهی داشت.