سینماسینما، امیر اثباتی
…روز ملی سینمای ایران روزی خواهد بود که:
سینماگران مجبور نباشند برای ساختن و نمایش آثارشان از کسی اجازه و «پروانه!» بگیرند. آزادیِ اندیشه و بیان، حقِ همگان و به‌خصوص اندیشمندان و هنرمندان است. امتیازی نیست که به برخی کسان مرحمت فرمایند و عده‌ای را از آن محروم کنند.
اعضای واقعیِ حرفه‌ها و مشاغل گوناگون سینمایی به درجه‌ای از دانشِ حرفه‌ای و بلوغ و آگاهیِ صنفی رسیده باشند که بتوانند با مشارکتِ فعال، همبستگی و صدای رسا مطالباتِ به‌حقِ خود را پیگیری کنند و خواستار احقاق حقوقِ بدیهی و مسلّم خود شوند؛ از امنیت شغلی تا بیمهٔ بیکاری و از قراردادهای واحد تا شرایط استانداردِ کار و…
خانهٔ سینما -جامعهٔ اصناف سینمایی- قادر باشد بدون مزاحمت‌ها و دخالت‌های دولتی و حکومتی، در ساختاری اصلاح‌شده، کارآمد و مستقل، نه تنها مناسباتِ حرفه‌ای، صنفی و تشکیلاتی میان اعضایش را به‌درستی و در راستای منافع مشترکِ آنان مدیریت کند، بلکه با تکیه بر بیش از صد سال آزمون و خطا در تجربهٔ سینما و تولید و نمایش فیلم در ایران و جهان، تلاش کند صنعت سینمای کشورمان را از نظر کمّی و کیفی به سطح کشورهای پیشرفته در این عرصه برساند تا سینماگران ما نیز از مزایای آن برخوردار شوند.
در کنار سینمای سرگرمی‌ساز و تجاری که رونق آن لازمهٔ تداوم حیات این صنعت است، سینمای هنر، اندیشه و تجربه نیز فضای کافی برای تنفس و ارتباط با مخاطبِ خود داشته باشد و از حمایت لازم -که صرفاً دولتی نیست- برخوردار باشد. اعتبارِ جهانیِ سینمای ایران مدیونِ حساسیت، جسارت، توانایی، خلاقیت و نوآوری‌های چنین سینما و سینماگرانی است. راهکارهای دستیابی به این هدف را اهالی سینما بهتر از هر کسی تشخیص می‌دهند؛ نیازی به سیاست‌گذاری‌های غیرفرهنگیِ شوراهای حکومتی و سیاست‌بازانِ حوزهٔ فرهنگ نیست!
تصویر واقعیِ زندگیِ جامعهٔ ایران در فیلم‌ها به نمایش گذاشته شود و سینماگران ناچار نباشند به دلیل قوانین نادرست به تماشاگران دروغ بگویند.
همهٔ افراد و مؤسساتِ تولید و نمایشِ حکومتی یا وابسته به سازمان‌ها و نهادهایی که بودجه‌های‌شان از منابع متعلق به مردم (بیت‌المال) تأمین می‌شود از میدان رقابتِ نابرابر با بخشِ خصوصی خارج و بساطِ رانت‌خواری‌شان برچیده شود.
رسانه‌های مستقل (غیر حکومتی)، به‌خصوص شبکه‌های خصوصی تلویزیونی -که فعلاً با قانونِ ضد فرهنگیِ انحصاریِ حاکمْ وجود خارجی ندارند!- بتوانند با شفاف‌سازی، اصلاع‌رسانی، و نقدِ جدیِ آثار سینمایی، نقش حمایت‌گر و تأثیرگذار خود را در همراهی با سینمای ملی ایفا کنند.
و…
و هر سال در آن روز «جشن خانهٔ سینما» پرشور و باشکوه برگزار شود و فرصتی باشد برای تاباندنِ نور به دستاوردهای سالانهٔ سینماگران و تجلیل از بزرگانِ سینمای ایران.
به امیدِ آن روز.
۲۱ شهریور ۱۴۰۳