پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

حسین سلطان‏محمدی

مجموعه تلویزیونی کیمیا، به روزهای پایانی خودش رسیده است. مجموعه‏ ای که با چند ویژگی مثبت معرفی شد اما آنچه در آن به نمابش گذاشته شد، پر از اشکالات تاریخی و خطاهای جهت‏دار نسبت به واقعیات و ضروریات امروزی بود. پیشتر نسبت به این مجموعه، نکات بسیاری بیان شده است و خوشبختانه مدیریت تلویزیون نیز در مواردی نشان داد که نسبت به این خطاها واقف است. تلویزیون ابتدا در مجموعه مطالبی که در هفته‏نامه رسمی خودش یعنی سروش منتشر کرد نشان داد که جدا از منتقدان، از درون ساختار تلویزیون هم ایراداتی به این مجموعه وارد شده و این علاوه بر انتشار نتایج یک نظرسنجی اولیه‏ای بود که از سوی شورای نظارت بر سازمان صداوسیما انجام شده بود. در روزهای اخیر هم که گزارشی با صدای آقای حسینی بای از سیما پخش شد که در آن هم اذعان شد نسبت به این مجموعه انتقادات محتوایی و … نیز وارد شده است. حالا که خود سیما نشان داده که بر خطاها واقف است، چند نکته کوتاه هم بر آنچه پیش از این گفته شده، اضافه کنیم.

این روزها مجموعه کیمیا به آنجا رسیده که دختر گمشده در ایران به دنبال مادر است و مادر در پاریس و تهران به دنبال اوست. نکته جالب در تصویرسازی از خانواده کیمیا پارساست. خانواده‏ای که از زبان همسایه قدیمی‏شان به صورت دقیق اعلام می‏شود که استفاده کامل از انقلابیگری کرده‏اند و در تصاویر بعدی، به گونه‏ای این موضوع نشان داده می‏شود که خانه بزرگ و امکانات زندگی خوب و البته با فرزندانی تقریبا بی مسئولیت دارند که از عهده کارهای خودشان برنمی‏آیند و … . یعنی همان نگاه نادرست فیلمنامه‏نویس به موضوع انقلاب و قهرمانان انقلابی و البته در نقطه مقابلش، رفتار آرش و تربیت درست فرزندش را می‏بینیم. به زعم سازندگان، همان بهتر که دختر دزدیده‏شده به دست آرش بزرگ شد تا کیمیا! ضمن آنکه گروه انقلابیون که عرضه نداشتند سلامت بمانند و فرخ پارسا و مهری خانم و آقای نکونام و همسرش، از دنیا رفته‏ اند اما جناب مشفق و آرش و فرزانه، همچنان زنده و سرحال هستند!

اما نکته‏ای مرتبط با بحث بالا؛ سالها پیش در یک روزنامه، هنگامی که عکس سرتراشیده رویا نونهالی در فیلم زندان زنان، یا عکس بازیگر افغانی ساکن کانادای فیلمی از مخملباف را بدون حجاب چاپ کردیم، از مدعی العموم شکایتی واصل شد که شما حق ندارید تصویر بدون پوشش زن مسلمان را حتی اگر خودش معتقد به حجاب نباشد منتشر کنید. حالا چرا در این مجموعه، خانم معتقد مسلمان «چادری شده بعد از انقلاب» به نام کیمیا، عکس بی حجاب دخترش را دست گرفته و در شهر می‏چرخاند که این بوده یا نه؟ و دست کم به همسایه سمسار فعلی نشان می‏دهد؟ همه مراجع از امام تا دیگران، حکمشان در زمینه نشان دادن تصویر زن مسلمان مشخص است. لطفا با همان سیستم‏ های روتوش و محوکننده که بر تن بازیگران خارجی لباس می‏پوشانید، این تصویر را اصلاح فرمایید!

دیگر آنکه، اصرار بر رساندن مجموعه تا ۲۲ بهمن، چه وجهی دارد؟ شما که ۲۰ و خورده‏ای سال را بی‏خیال شدید، دیگر فیلمفارسی‏وار، داستان را برای چه مطول می‏کنید؟ آنچه این روزها مشاهده می‏شود، فقط و فقط آب بستن به مجموعه با تمهیداتی چون شهدای مفقودالاثر یا افراد سودجو و مانند آن است. خانواده شهید داستان که ناتوان‏ترین افراد این داستان نسبت به پیشبرد موضوع هستند و حس حرکت و تلاش در آنها از بین رفته است، فقط برای یادآوری زورکی بازگشت پیکر شهدای عملیات بیت‏المقدس، همان عملیات آزادسازی خرمشهر، در داستان گنجانده شده‏اند. گویا نقششان هم فقط طولانی‏کردن داستان است تا رکورد مجموعه از صد قسمت پایین‏تر نیاید. مشخص است که می‏توان مجموعه را کوتاه کرد. همه قبول داریم که تا همین جا هم رکورد زده شده است!