سینماسینما، منوچهر دین پرست
تجربه تاریخی کشور ما، مملو از اتفاقات ناگهانی بوده که فضای امنیت ایران را تحت تأثیر خود قرار داده است. اکران فیلم «روز صفر» ارتباط مستقیمی با مفهوم امنیت دارد. این فیلم که به شکل حرفهای در ساختار جاسوسی قرار گرفته، درباره نحوه شکلگیری فرقه عبدالمالک ریگی است. ریگی که طی فعالیتهای تروریستی خود فضای کشور را ناامن کرده بود، سوژه جذابی برای کارگردان ایرانی شد. سال گذشته نیز نرگس آبیار با فیلم «شبی که ماه کامل شد»، سوژه عبدالمالک ریگی را از زاویه عشقی- جنایی دستمایه کار خود قرار داد اما این بار، ملکان سعی کرد با فیلم بدون توقف خود، مخاطب را تا انتها با داستان فیلم همراه کند. او با ایجاد لوکیشنهای جذاب و حرفهای در مناطق مرزی ایران و افغانستان و پاکستان، فضاهای اکشنی را از درگیری نیروهای امنیتی ایران به تصویر کشید. اگرچه پرده سالن سینما مملو از تصاویر خونین زد و خوردها بود اما او به شکل زیرکانه، فعالیتهای تروریستی ریگی را به مخاطب نشان داد. فیلم «روز صفر» یک فیلم ایرانی با سبک هالیوودی است و برای مخاطب جذاب است چون قهرمان آن ایرانی است. در سینمای ایران کمتر قهرمانسازی دیدهایم؛ قهرمانی که بتواند مفهوم امنیت را برای مخاطب معنا کند. کارگردان توانست فیلم خود را در یک فضای چالشبرانگیز و هراسآور به جلو ببرد و با ارائه فیلمنامهای جذاب، قهرمان فیلم را بدون هیچگونه خطا و لغزش با خود همراه کند. امیر جدیدی در نقش مأمور امنیتی و ساعد سهیلی در نقش عبدالمالک، دیالوگهای کوتاه اما کوبندهای داشتند تا مخاطب را همراه کنند، اگرچه نباید از ملکان و دیدگاه جدیای که نسبت به مقوله قومیت وجود دارد، چشم پوشید. ملکان با توجه دقیق خود، فضایی ایجاد کرد که در متن آن، امنیت برای همه است و هیچ قومیتی بر دیگری برتری ندارد. او با ارائه صحنههایی از تهران تا رشت، چابهار و اصفهان و زاهدان که قرار بود در آنها بمبگذاری شود، نشان داد که یکپارچگی ایران برای او مهم است. امیر جدیدی، سوپرمنی شد که توانست مخاطب را با خود همراه کند. همچنین باید به این مقوله توجه داشت که فیلم «روز صفر» برخلاف کار آبیار، فیلمی است که چندان در پی معرفی ریگی نیست، بلکه میخواهد نحوه دستگیری ریگی را به تصویر بکشد. در این فیلم، مخاطب ایرانی، ریگی را به خوبی میشناسد و فعالیتها و حتی سرنوشتش چندان برای ما مبهم نیست. لذا این فیلم توانسته است فرآیند دستگیری را در کالبد جاسوسی- اکشن برای مخاطب معنا کند. در پایان باید این نکته را یادآور شد که سینمای ایران شدیداً به فیلمهای اکشن دارای ساختار ایرانی نیاز دارد؛ فیلمهایی که چندان شعارزده نبوده و دیالوگهای خستهکننده نداشته باشند.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نتفلیکس دستور ساخت اولین سریال رابرت دنیرو را داد
- تقابل تجارت و واقعیت/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- ۱۰ میلیارد تومان در ۱۰ روز؛ سهم سه فیلم تازه اکران شده در گیشه سینماها
- نگاهی به فیلم «روز صفر» ساخته سعید ملکان
- «روز صفر»؛ مرز باریک صعود و سقوط
- آمار فروش فیلمهای اکران نوروزی/ یک شروع کمرمق
- «دینامیت» اکران میشود
- صدور مجوز نمایش برای ۲ فیلم/ «بندر بند» منیژه حکمت پروانه نمایش گرفت
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
- نگاهی به بهترین های جشنواره/ پیروزی جوانها بر پیشکسوتها!
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- حضور همراه اول در نمایشگاه کار ایران، فرصتی برای جذب استعدادهای جوان
- پیام حسن پورشیرازی به مصطفی زمانی؛ از تو آیین و رسم جوانمردی آموختم
- جمال و رومئو، ژولیت و شاه
- فیلمهایی در بستر نگاه گیشهای و ملودرامی غافلگیرکننده در سینمای ایران
- «آغوش باز» آنلاین اکران میشود
- جشنواره مجارستانی به «مرثیهای برای ایل» جایزه داد
- بستههای ویژه و عیدی همراه اول بهمناسبت نیمه شعبان
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
- واکنش شهاب حسینی به جوایز جشنواره فجر؛ میلی بودن جشنواره به یقین همگان رسیده است
- آیین پایانی جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- «خدای جنگ» سیمرغ ویژه جشنواره فجر را نپذیرفت
- برگزیدگان جشنواره فیلم فجر معرفی شدند؛ سعید خانی: «قاتل و وحشی» را اکران کنید/ مصطفی زمانی سیمرغش را با حسن پورشیرازی تقسیم کرد
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ ادامه حسرت تماشای یک فیلم پس از ۵ سال و نامزدهای پرسش برانگیز
- به بهانه اعلام اسامی نامزدهای جشنواره فیلم فجر
- ایستگاه پایانی؛ ایدههایی که هدر رفت و سرمایههایی که بر باد شد
- آقای نعمتالله، فیلمتان را به خانهها ببرید!
- از فیلمهای نصحیتگونه و سفارشی تا بازی میخکوبکننده یک بازیگر
- تنوع ژانر؛ به چه قیمتی؟!
- پول می دهید که فحش بخورید ؟
- یادداشتی بر فیلم سینمایی «رها»/ رهایی
- آخرین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ معرفی نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران
- جوایز گویا اهدا شد؛ اسکار سینمای اسپانیا به ۲ فیلم رسید
- واکنش ستاره اسکندری به توقیف «قاتل و وحشی»/ سالهاست که اندیشه را پشت قرهای کمر پنهان کردهاید
- یک اثر قابل اعتنا، رژه یک فیلم روی اعصاب و کارگردانی که دیر رسید
- یادداشتی برای «ژولیت و شاه»؛ قصهای آمیخته از تخیل و واقعیت
- «خاتی»؛ در حلقه داستان تکراری و نخنما
- از انیمیشنی ناتوان در جذب مخاطب تا ایدههایی هدر رفته و با ساختار تکراری
- معرفی برگزیدگان جشنواره رتردام
- وقت اعتراض به توقیف و ممیزی نرسیده است؟!