سینماسینما، پگاه هوشنگی
تمساح خونی اولین ساخته جواد عزتی یک طنز موقعیت است که داستانش را با هیجان و انرژی جلو می‌برد طنزی که به دور از هرگونه لودگی تماشاگر را به موقع می‌خنداند. بازی عزتی و جمشیدی‌فر یک دست است و هیچ یک بر دیگری سبقت نمی‌گیرد. بده و بستانهای این دو کاراکتر چه در دیالوگ و چه در اکتها در موقعیت‌های مختلف به بار کمدی فیلم و باورپذیری شخصیت‌ها کمک کرده و جلب مخاطب را باعث می‌شود.
بعد از چند بازی اخیر جواد عزتی در ژانرهای جدی و اجتماعی و فاصله گرفتن او از نقش‌های کمدی، در تمساح خونی با کاراکتری طنز خوش درخشیده است که نشان از توانایی او در حفظ توازن نقش آفرینی‌ها و انتخاب‌های اوست. تمساح خونی قطعا در کارنامه حرفه‌ای جمشیدی‌فر سکوی پرتابی است که باعث فراهم آوردن موقعیت‌ها و درخشش در آثاری از این دست است. با توجه به اینکه کارگردانی در ژانر کمدی از سخت‌ترین‌های این حرفه بشمار می‌رود، تمساح خونی یک سر و گردن از دیگر آثار در این ژانر بالاتر است.
در برخی سکانس‌ها مانند سکانس میز پوکر شاهد هنرنمایی عماد خدابخش به عنوان تدوینگر هستیم با اینکه در این سکانس آن‌طور که باید کمدی شکل نمی‌گیرد، زیرا مبتنی بر کلوزآپ و کات‌های سریع است اما نمی‌توان از تدوین خوب او چشم پوشی کرد. از نکات ضعف تمساح خونی این است که فیلم انرژی ابتدایی خود را تا انتها حفظ نمی‌کند و نکته دوم صدای بلند و شلوغی در برخی سکانس‌هاست که باعث می‌شود برخی دیالوگ‌ها شنیده نشود.