سینماسینما، مسعود میمی – خلق کابوسی تلخ از زندگی، درامی است در فیلم زیبای «پریناز» که براستی شگفت زده‌ات می‌کند. فیلم آغازی کوبنده دارد و سکانس خودکشی در این فیلم با بازی خوب شبنم قلی خانی در سینمای ایران ماندگار خو اهد ماند. در سرتاسر فیلم بغض آنچنان گریبانت را می‌گیرد که نمی‌توانی اشک‌هایت را پنهان کنی.
گریم درخشان استاد اسکندری بازی سیمین معتمد آریا را دو چندان قوی کرده و شخصیتی را خلق کرده که هرگز در فیلم دیگری ندیده‌ای. بابک کایدان نویسنده فیلمنامه قدم به حریمی گذاشته که کمتر کسی جسارت این کار را دارد. کایدان بدنبال ریشه یابی باورهای مذهبی است و در این کار موفق است. بازی مژگان بیات در نقش زنی خیابانی سکانسی پر تنش و درخشانی را با معتمد آریا به اجرا می‌گذارند که تاثیری خوبی در کل فیلم می‌گذارند و جز سکانس‌های به یاد ماندنی است.
صدا برداری و صدا گذاری در این فیلم در فضاسازی داستان نقطه عطفی است که کمتر در فیلمی دیده شده است. صدای محیط تماشاگر را در قلب جغرافیای فیلم قرار می‌دهد و هرگز صدای پرنده‌ها و مرغان عشق را فراموش نمی‌کنی و در آخر کارگردانی هوشمند بهرام بهرامیان نشان می‌دهد که حرف برای گفتن دارد و دغدغه‌اش فقط فیلم ساختن نیست بلکه اندیشمندی پشت ماجرا او را به شوق می آورد و اما براستی چه کسی بال‌های «پریناز» را شکست؟