سینماسینما، مینو خانی
«بی صدا، حلزون» اولین فیلم بلند بهرنگ دزفولی زاده، عکاس متخصص در حوزه سینما و تلویزیون در دومین روز جشنواره در سینمای مطبوعات به نمایش درآمد. در خلاصۀ فیلم آمده: «داستان زنی است که بین احساس و منطقش در حال تصمیم گیری است». شاید بهتر باشد به جای واژه تصمیم گیری از مبارزه استفاده کرد؛ مبارزه برای متقاعد کردن همسر سابق برای عمل جراحی فرزندش/ مهرشاد چون نمی خواهد او نیز همچون پدر و مادرش کر و لال باشد.
موضوع قابل توجهی برای جماعتی که آنقدر گفته اند و شنیده اند که نمی توانند نگفتن و نشنیدن را درک کنند. تلنگری جدی برای شناخت دنیایی پر از سکوت. طرح موضوعی انسانی و طبیعی که باید شناخت و با آن مواجه شد. خصوصا با پدر ناشنوایی که از شنوا شدن فرزندش آنچنان هراس تنها شدن دارد که تا حد مرگ خشمگین و عصبی می شود، شیشه می شکند، دعوا می کند، دست به خرابکاری می زند و …مادر اما برعکس همه هم و غم زندگیش شنوا شدن فرزند است. چون معتقد است جهان پر از صداهای زیباست و ما در جهان شنواها پر از تردید می شویم که چرا این همه زیبایی را نمی شنویم.
باید به خاطر انتخاب موضوع به عوامل اصلی فیلم تبریک گفت اما نمی توان از پرسیدن این سوالها گذر کرد: چرا جنایت؟ چرا این همه خشونت؟ چرا مرگ؟ چرا خرابکاری؟ چرا حق السکوت؟ چرا با یک موضوع انسانی و طبیعی این همه خصلت های اخلاقی بد را به تصویر کشیدید؟ مهرشاد شنوا بشود که چه چیزی را بشنود؟ دعوا؟ خشونت؟ دروغ؟ داستان حق السکوت شنوا شدنش؟
قبول، نمی خواستید پایان خوش کلیشه ای داشته باشید ولی چرا این آدمهایی که سفیدی روح و روانشان بیشتر از سیاهی ها بود، را تا سر حد جنایت حتی غیر عمد و حق السکوت پیش بردید؟ چه چیزی عاید این جامعه و مخاطبان شما در روزگاری می شود که خصلتهای غیرانسانی اش نفس گیر شده است؟ چرا حس مادرانۀ عاشقانۀ یک مادر معلول (کر و لال) را به تزویر و حق السکوت گرفتن آلوده کردید؟
اصلا فکر نکردید که با این فیلمنامه از دو فرد عاقل و بالغی که توان حرف زدن و شنیدن ندارند، چهره سیاهی نشان جامعه دادید که همین جامعه (کر و لالها) می توانند معترض باشند و می توانند دلشکسته شوند از خصلتهای بدی که به شخصیتهای اول کر و لال فیلم تان دادید؟ خوب چرا واقعا؟

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بی صدا حلزون» آنلاین اکران میشود
- دو فیلم کمدی و یک فیلم اجتماعی تلخ؛ پرفروشهای سینمای ایران از ابتدای سال
- گیشه سرد سینماها در روزهای داغ تیر ماه
- تعیین گروه تحقیق و ارزیاب متخصص برای امکان سنجی اکران فیلمهای خارجی
- امیکرون اکران «بیصدا حلزون» را به تعویق انداخت
- نگاهی به فیلم «بی صدا حلزون» / آواهای بیصدا
- در جلسه شورای صنفی نمایش، زمان اکران پنج فیلم مشخص شد
- پروانه نمایش «بیصدا حلزون» صادر شد
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
- نگاهی به بهترین های جشنواره/ پیروزی جوانها بر پیشکسوتها!
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- حضور همراه اول در نمایشگاه کار ایران، فرصتی برای جذب استعدادهای جوان
- پیام حسن پورشیرازی به مصطفی زمانی؛ از تو آیین و رسم جوانمردی آموختم
- جمال و رومئو، ژولیت و شاه
- فیلمهایی در بستر نگاه گیشهای و ملودرامی غافلگیرکننده در سینمای ایران
- «آغوش باز» آنلاین اکران میشود
- جشنواره مجارستانی به «مرثیهای برای ایل» جایزه داد
- بستههای ویژه و عیدی همراه اول بهمناسبت نیمه شعبان
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
- واکنش شهاب حسینی به جوایز جشنواره فجر؛ میلی بودن جشنواره به یقین همگان رسیده است
- آیین پایانی جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- «خدای جنگ» سیمرغ ویژه جشنواره فجر را نپذیرفت
- برگزیدگان جشنواره فیلم فجر معرفی شدند؛ سعید خانی: «قاتل و وحشی» را اکران کنید/ مصطفی زمانی سیمرغش را با حسن پورشیرازی تقسیم کرد
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ ادامه حسرت تماشای یک فیلم پس از ۵ سال و نامزدهای پرسش برانگیز
- به بهانه اعلام اسامی نامزدهای جشنواره فیلم فجر
- ایستگاه پایانی؛ ایدههایی که هدر رفت و سرمایههایی که بر باد شد
- آقای نعمتالله، فیلمتان را به خانهها ببرید!
- از فیلمهای نصحیتگونه و سفارشی تا بازی میخکوبکننده یک بازیگر
- تنوع ژانر؛ به چه قیمتی؟!
- پول می دهید که فحش بخورید ؟
- یادداشتی بر فیلم سینمایی «رها»/ رهایی
- آخرین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ معرفی نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران
- جوایز گویا اهدا شد؛ اسکار سینمای اسپانیا به ۲ فیلم رسید
- واکنش ستاره اسکندری به توقیف «قاتل و وحشی»/ سالهاست که اندیشه را پشت قرهای کمر پنهان کردهاید
- یک اثر قابل اعتنا، رژه یک فیلم روی اعصاب و کارگردانی که دیر رسید
- یادداشتی برای «ژولیت و شاه»؛ قصهای آمیخته از تخیل و واقعیت
- «خاتی»؛ در حلقه داستان تکراری و نخنما
- از انیمیشنی ناتوان در جذب مخاطب تا ایدههایی هدر رفته و با ساختار تکراری
- معرفی برگزیدگان جشنواره رتردام
- وقت اعتراض به توقیف و ممیزی نرسیده است؟!