سینماسینما، فریبا اشوئی
آغوش باز تازه ترین کار بهروز شعیبی تلاش دارد تا در ادامه فیلم قبلی او بدون قرار قبلی، گام بردارد. تلاشی که متاسفانه موفق نیست. شعیبی در این فیلم نیز مانند فیلم قبلی اش به مشکلات خانواده(بعنوان بنیاد اصلی اجتماع) در جامعه رو به توسعه پرداخته است. جامعه ای که در میان هیاهو و شتابزدگی و روزمرگی هایش، آدم ها با هویت و اصالت واقعی شان حضور پیدا نمی کنند. ماحصل این شتاب جامعه برای جا نماندن ها، عواطف و تعلقاتی (دلیل اصلی استواری بنیاد خانواده) است که فراموش می شوند. همین فراموشی است که اجتماع را دچار بی ریشگی می کند و بدنبال آن، آمار بزه و عصیان بالا می رود. آغوش باز روایت دو داستان موازی است که در انتها بهم متصل می شوند. اولین داستان، داستان زندگی پیام خواننده مشهور ِ شهر است که در دنیای شهرتش غرق شده و کارش را بعنوان اولویت خود قرارداده و جایگزین خانواده اش کرده است. دومین داستان زندگی دکتری سالخورده است که در ۳۰ سال سوم زندگیش متوجه غفلت زندگی خود شده و برای جبران مافات و زیستن در کنار همسر مبتلا به الزایمرش از کارش خداحافظی می کند. پیام را همسرش زهره از خواب خرگوشی بیدار می کند وقتی با یک روز غیبتش او را متوجه مسئولیت هایش در زندگی می کند. اما دکتر داستان بعنوان سالمند باتجربه، سعی در بیداری شریک مبتلا به فراموشی اش دارد .
آغوش باز در زیرلایه متن اصلی نگاهی هم به سختی های کار خوانندگان و برگزار کنندگان کنسرت دارد. نگاهی به آدم های جامعه، ترس ها، طمع ها، زیاده خواهی و خودخواهی هایشان می کند و در انتهای داستانش هم با حذف آدم های سیاه و خاکستری قصه،در کنار آدم های شریف و با اصالت می ایستد و برایشان کف می زند.
فیلم آغوش باز به لحاظ متن قابل قبول است اما در پرداخت کاستی های زیادی دارد و با فیلم قبلی شعیبی قابل قیاس نیست. بدون قرار قبلی روان و سلیس داستانش را روایت می کرد اما این فیلم در بیان، بسیار دچار سختی و لکنت است.
اتفاقات برگزاری کنسرت پیام بسیار زیاد و حوصله سر بر است. تنها رابطه زوج سالمند است که این تکرار و حوصله سربری را جبران می کند. ارتباطی از شروع بین دو داستانی که بطور موازی پیش می روند تا کمی بیش از یک سوم پایانی وجود ندارد و مخاطب تا قبل از ورود نوه ها به خانه این زوج سالمند هیچ موتیف معنایی یا کد ارتباطی بین این دو داستان پیدا نمی کند و به یکباره همه چیز با یک شتابزدگی غیر منطقی (دقیقا نقطه مقابل آن کش آمدگی و تکرار )به هم متصل می شود و پایان خوش داستان رقم می خورد. از سوی دیگر دوگانگی بین تبلیغات پرطمطراق درباره پیام به عنوان خواننده پرآوازه شهر، کنسرتش و تمرکز بر حواشی آن با آن همه بیلبورد شهری، اکسسوری، طراحی صحنه، نور، رقصنده و نوازنده و هم آواز از آغاز داستان فیلم تا سرانجام کنسرت با آن جمعیت محدود و کم جان(در اندازه یک اجرای نمایش تجربی دانشجویی)به فیلم ضربه جدی زده است و این ضربه نیز در ادامه دیگر ضعف های ساختاری و پرداختی، شخصیت پردازی، تدوین و…. پیام مهم فیلم را مخدوش و اقبال آن نزد مخاطب را تقلیل داده است. خلاصه کلام باید گفت فیلم تازه شعیبی با یک تضاد معنایی و ساختاری جدی روبروست که هرچه پیشتر می رود این تضاد و دو گانگی آشکارتر می شود. آغوش باز بیشتر درگیر سانتیمانتالیسم است تا تمرکز بر مفاهیم معنایی.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در نشست «بررسی سینمای اجتماعی» مطرح شد؛ سینمای اجتماعی زاییده تحولات اجتماعی و سیاسی جامعه است
- داوران بخش فیلمهای داستانی کوتاه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی معرفی شدند
- وقتی کابوس از ازل با بشر زاده شد/ نگاهی به فیلم «سمره»
- نمایشی از بطالت/ نگاهی به فیلم «پلان ۷۵»
- یک مواجههی ناخوشایند/ نگاهی به فیلم «پس از ورود»
- بهروز شعیبی: قهرمان زن به قصه عمق میبخشد/ فیلمسازی برای توجه بهتر به روابط انسانی
- جشنواره فیلم فجر و چند پرسش به جا مانده!
- پر زرق و برق/ نگاهی به فیلم «آغوش باز»
- یک فانتزی دوست داشتنی/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- بانویی به نام پروین/ نگاهی به فیلم «پروین»
- عاشقانههای یک سرباز که اَلکن ماند!/ نگاهی به فیلم «ظاهر»
- معرفی برگزیدگان جشنواره فیلم فجر ۴۲؛ سیمرغ کارگردانی را به افخمی دادند/ «مجنون» بهترین فیلم شد
- الگوی ضعیف/ نگاهی به فیلم «شهسوار»
- کدام احمد؟/ نگاهی به فیلم «احمد»
- فیلم سروش صحت بدون حتی یک نامزدی/ کاندیداتوری جشنواره فیلم فجر در قبضه ارگانیها
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود