سینماسینما، منیژه بهارلو:
سادهترین توقع از یک سازمان رسانهای داشتن سیاست و تنظیم برنامه برمبنای همان سیاست است؛ سیاستی ناگفته که از درون برنامهها، یا به شیوه خیلی علمی «تحلیل محتوا» و یا به شیوه جامعه شناسانه و یا در روشی عمومیتر، به شیوه نقادانه، قابل دریافت و بررسی است. حالا اگر این سازمان رسانهای، همانند صداوسیمای ما، ساختاری متمرکز داشته باشد، بدیهی است که دریافت سیاست از برنامه، میتواند شبهه نزدیکی سیاست اتخاذشده با سیاستهای کلان کشور را برساند. از این مقدمه اندکی غلاظ و شداد که بگذریم، به دو مجموعه تلویزیونی ماههای اخیر تلویزیون نظری داریم که نکته مشابهی در هر دو دیده شده است. مجموعههای «زیر پای مادر» و «پرستاران ۲».
در هر دو مجموعه، کاراکتری وجود دارد که همسرش در ابتدای تولد فرزند، او را با بچه وانهاده و رفته است. هر دو هم با طلاق قانونی و شرعی جدا شدهاند. در اولی، آتنه در دوماهگی پسرش رفته و بعد از بیست سال برگشته و در دومی، بیژن در ماه دوم بارداری پسرش، رفته و بعد از ده سال برگشته.در هر دو عدد دو، اشتراک جالبی دارند، بچه دوماهه و جنین دوماهه. در اولی، زن رفته و در دومی مرد. در هر دو، آنکه مانده و بچه را بزرگ کرده (خلیل دشتی موسوم به خلیل کبابی، سمیه حسینی)، قصد ازدواج مجدد دارند و از انتخابشان راضی هستند. اما در هر دو، عنصر رفته، بازگشته و اکنون داستان به گونهای جلو برده میشود که خلیل کبابی وادار به ازدواج با عنصر رفته میشود و نه انتخابش و در دومی هم، خانم پرستار بظاهر به خواستگار جدید جوری حرف میزند که تا اینجای داستان یعنی ازدواج مجدد با انتخاب جدید، امکان ندارد. هر دو انتخاب دوم، معقول هستند؛ رخساره و رضا. هر دو عنصر بازگشته، فقط توبه کردهاند و لاغیر. خوب شدهاند اما برای خودشان و کاری برای خانواده وانهاده نکردهاند که هیچ، مطالبهشان سهم مادر به دنیا آورنده یا پدر همخون است. همین و بس. در هر دو، آنکه مانده در حال تلاش سالم برای بزرگ کردن فرزند نشان داده میشود و آنکه رفته، در پی خوشگذرانی و حدیث نفس و فرار از مسئولیت. هر دو عنصر رفته نیز، همراهی داشتهاند و رفتهاند.
حالا باید دید چرا تلویزیون در حال القای اجباری ازدواج مجدد دو عنصر از هم جدا شده است. تعریف خانواده برای تلویزیون ما واجد چه عناصری است. چرا در بستری که چیدهاند در این دو مجموعه تلویزیونی، سلامت رفتاری و تلاش سالم، واجد ارزش دانسته نمیشود و به سمت پذیرش عناصری میرویم که با ویژگیهای بیمسئولیتی، برایمان ترسیم شدهاند. چرا برای بیمسئولیتی، تاوانی تعریف نشده است. قرار است در دورانی که شتاب رویدادها، فاصله میان عناصر سنتی جامعه را زیاد کرده، با اصرار بر این گونه انتخاب بیمنطق، چه ثباتی را به جامعه تزریق کنیم؟ اولویت ما باید انتخاب سالم و زندگی با آنچه «کفو» و همراه و همسان و همسر مینامیم و با انتخاب درست انجام میشود، باشد یا پذیرش اجبار و خلاف انتخاب درست؟
آنچه در این دو مجموعه برایمان به نمایش درآمده، با اصول اخلاقی و اجتماعی و منطق و عقل، همراهی خوبی نشان نمیدهد!

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نقدی علمی بر عملکرد صدا و سیما
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- سروش صحت و کتاب باز با سالن پر در کانادا؛ آقای تلویزیون! کی ضرر میکند، من یا تو؟
- کانون کارگردانان سینما بیانیه داد؛ نمایش خانگی تعطیل خواهد شد/ هشدار کانون کارگردانان سینما به مجلس
- رفتار غیرمرسوم صداوسیما در قبال یک سریال نمایش خانگی
- آیا سیر تطور نمایش خانگی، کابوسی برای تلویزیون و سینماست؟
- نگاهی به چند مجموعه ماندگار مذهبی؛ چرا این سریالها مدام تکرار میشوند؟
- سلیم غفوری قائممقام معاون سیما شد/ صادق یزدانی حکم گرفت
- آیا وزارت ارشاد همچنان پای مواضع خود میماند؟
- تلویزیونی که مهرهسوزی میداند
- واکنش کارگردان «دینامیت» به نامه ساترا؛ من همچنان به صحت این نامه شک دارم/ این نامه تفرقه برانگیز است
- واکنش تهیهکننده «یاغی» به نامه ساترا/ این نامه تلاشی برای محدود کردن پلتفرمهای داخلی است
- پخشکننده فیلم: «چپ، راست» آماده اکران است/ موضع نامشخص صداوسیما در برابر فیلمها
- گلایه از پخش نشدن تیزرهای «لامینور» در تلویزیون/ مهرجویی: رفتار تلویزیون با سینما شرمآور است
- حامد عنقا: توفیق «مهمونی» طهماسب حسرت دارد نه نگرانی
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- نمایش «جدایی نادر از سیمین» در ایتالیا
- نگاهی به فیلم «سوگلی»/ جدال قدرت
- از «یک تصادف ساده» تا «هفت روز»/ برنامه اکران فیلمهای ایرانی در شش ماه دوم سال ۲۰۲۵ در فرانسه
- «چشمهایش» کلید خورد
- «گلن گری گلن راس» برای بار سوم روی صحنه میرود
- توضیحی از محمد حقیقت؛ هیچ بیانیهای امضا نکردهام
- جشنواره ایتالیایی به دو فیلم ایرانی جایزه داد
- گزارشی از گیشه جهانی سینما؛ «دنیای ژوراسیک: تولد دوباره» ۱۴۷ میلیون دلار فروخت
- لوگان مارشال-گرین به «اودیسه» پیوست/ کاسمو جارویس از فیلم نولان جدا شد
- نگاهی به سریال«بازی مرکب»؛ تراژدی انسانها تحت سیستمهای بیرحم
- با تجلیل از استلان اسکارشگورد؛ جشنواره فیلم مونیخ ۲۰۲۵ برگزیدگانش را شناخت
- تازهها از جشنواره ونیز ۲۰۲۵/ پروژههای دو سینماگر ایرانی پذیرفته شد
- هایده صفییاری برگزیده جشنواره ترابیکا شد
- نمایش فیلم سینماگر ایرانی در ادینبورگ/ جشنواره بلغارستانی به «زیر سایه بلوط» جایزه داد
- نوجوانان و جوانان اوتیسم در نمایش «سجاد افشاریان»
- با حکم رئیس سازمان سینمایی؛ محمد حمیدیمقدم دبیر جشنواره نوزدهم «سینماحقیقت» شد
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ مجوز ساخت چهار فیلم غیر سینمایی و سه فیلم سینمایی صادر شد
- جشنواره دانانگ به «بازی را بکش» جایزه داد
- نسخهای ناتمام از «فورد در برابر فراری»؛ چرا همکاری برد پیت و تام کروز منتفی شد؟
- آیا دنزل واشینگتن بازمیگردد؟/ دنباله «جزر و مد سرخ» ساخته میشود
- به بهانهی اکران «تنگه» در سینمای ایران/ اثری سرگرمکننده و سطحی
- «بالرین»؛ جهانی سراسر خشونت
- مهدی نادری در اینستاگرامش خبر داد؛ پیگیری سرقت یک فیلمنامه/ چگونه «دندان گرگ» به «پوست شیر» تبدیل شد
- فیلم افتتاحیه جشنواره ونیز مشخص شد
- بازیگران سریال «از یاد رفته» معرفی شدند
- «تابستانی که برف آمد» به اسپانیا میرود
- فوت بازیگر فیلمهای تارانتینو؛ مایکل مدسن درگذشت
- برای فعالیتهای هنری و اجتماعی؛ کیت بلانشت، یک جایزه تاریخی مهم میگیرد
- حضور «مردهشور» در بخش مسابقه جشنواره ادینبورگ
- اپوزیسیونسازی هدفمند؛ خطای راهبردی یا پروژه نفوذ؟