سینماسینما، معین محب علیان
فرد و فردانیت در سایه بازدید از نمایشگاه عکس انفرادی رضا کیانیان با نام «او می رود دامن کشان» در گالری اعتماد.
رویداد آن چیز نیست که اتفاق می افتد، پدیده ای است که روایت میشود. آلن فلدمن
همانطور که می دانیم عکس لحظه را ثبت می کند و روایت مجموعه ای از زمان های پیوسته و گسسته است که ماحصل تامل در عکس است، چه در فرم چه مفهوم. چالش های زیادی در عکاسی و مقوله درک میان عکاسان، درام نویسان و گاهی نورپردازان وجود دارد که هریک با استناد به ابزار خود این مفهوم یعنی درک را کم رنگ و پررنگ می کنند اما به راستی ادراک در عکاسی اتفاق می افتد؟ بنده هم با سوزان سانتاگ موافقم که رسالت عکس، دعوت به دنیای فانتزی و گمان است. کیانیان دراین مجموعه دعوت آشکاری می کند به تماشای جستجو، فاصله و تنهایی. مفاهیمی عمیقا انتزاعی که هرچند نمودهای بیرونی اشان می تواند ساده باشد. مثلا فاصله ناظر تا ساحل و موج هایی که تلاش می کنند به وصال ناظر برسند. چنین پدیده های طبیعی به عنوان واقعیت گویی هرگز در جهان اتفاق نمی افتند، آنها همگی ثابت هستند دریا موجی به خود ندیده، ماه و خورشید برای نخستین بار، جایگاهشان را در آسمان یافته اند و انسان برای نخستین بار پا به هستی گذاشته است. اینها همه هیچ می نمایند یا دست کم تکراری و خسته کننده. حال در دنیای فیزیک، زمان را به معادله سرعت و مکان اضافه می کنیم چه می شود؟ معنا و واقعیت جدیدی تکثیر می شود. روایت و حرکت شکل می گیرد. از منظر تئاتریکالیته هرگونه عنصر اجرایی هنگامی که به مرحله جلوه گری در می آید تبدیل به امر تئاترال می شو لذا پرفورمنس دامن کشان، متنی دارد که از عناصر دراماتیک برخوردار است. ارتباطی که این عکس ها را با حرفه بازیگری صاحبان عکس و دنیای سینما و تئاتر رقم می زند به نحوی شکافی است میان چارچوب واقعیت که همیشه نوری از میان آن قابل رویت است همچون سوژه ای که می خواهد فکر کند، در واقع عکس در این مقام، بازسازی های قبلی ذهن نیست بلکه صفحه سفید کاغذی است که سربرگی نمادین دارد و از بیننده می خواهد تصویر ذهنی خودش را کنار این صفحه سفید اضافه کند انگار این نمایشگاه عکس حکم فیلم نوآری را دارد که با ترکیب شدن با ژانر انسان شناسی به فیلمی رئال یا مستندگونه تبدیل می شود. قصه این فیلم هرگز مرزی برای روایت برای بیننده فراهم نمی کند مگر آنکه بیننده یک روایت خیالی از خود و آن عکس ها را داشته باشد یعنی بتواند خودش را در قصه و روایت سهیم کند، درغیراینصورت با یک سری اشکال نامفهوم روبرو می شود و در بهترین حالت هنگامی که هیچ ارتباطی با آنها برقرار نمی کند می گوید هنر کانسپچوال یا مفهومی جالبی بود در حالیکه او به مرحله بینایی نرسیده است چرا که مرز سادگی و پیچیدگی برایش واژگون تعریف شده است. در آثار کیانیان همه چیز اما شفاف است. بیشتر شفاف و کمتر ساده. بیشتر عمیق و کمتر خطی. تماشایشان انسان را به خود آگاه می رساند یعنی بیرون فضایی بوده که انسان را به خود پیوند بزند فضایی از بودن یا نبودن. اگر نام دومی برای این نمایشگاه انتخاب شود به گمانم این عنوان شایسته است. «همه عکاس ها نمایشنامه هملت را خوانده اند» از گالری بیرون آمدیم، حالمان خیلی خوب بود.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- سایت تابناک : پس ازپرستویی، نوبت ترور شخصیت کدام چهره غیربرانداز است؟
- افتتاح نمایشگاه عکس و پوستر جشنواره تئاتر فجر/ ارائه اسناد ۴۰ دوره جشنواره
- گفتگوهای اختصاصی تصویری سینماسینما با هنرمندان و منتقدان درباره سیدابراهیم اصغرزاده (بخش اول)
- معرفی راهیافتگان به دو بخش جشنواره تئاتر فجر
- «باغی در شورهزار» باز هم از اسپانیا جایزه گرفت
- پنجرهای تازه رو به دنیای آقای کارگردان/ مروری بر نمایشگاه عکس «غزل غزلهای کیمیایی»
- شهوت منبع نزدن در سایتها و کانالها
- گفتوگوی تصویری اختصاصی سینماسینما با رضا کیانیان/ اسم محدود کردن فضای مجازی را گذاشتهاند صیانت
- استوری رضا کیانیان در انتقاد از ترکیب جدید هیئات امنای فارابی
- فیلم «باغی در شورهزار» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- رضا کیانیان با نمایش «پدر» روی صحنه میرود
- رضا کیانیان: حاتمیکیا برای «آژانس شیشهای» در ابتدا من را نپذیرفت میگفت فیلسوف هستم
- فیلم کمال تبریزی در جشنواره شانگهای به نمایش درمیآید
- رضا کیانیان مجری اختتامیه «هنر زنده است» شد
- «آوا» به دو جشنواره اروپایی و آمریکایی راه یافت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تریبون کن و فرصتی که نادیده گرفته شد
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۸)
- پیشبینی نشریه معتبر ورایتی: «عنکبوت مقدس» شانس اول دریافت نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۲ است
- یادداشت محمد حقیقت از کن درباره فیلم «نزدیک»/ جهنم در بهشت
- سیدجمال ساداتیان: «برادران لیلا» را مردادماه اکران میکنیم
آخرین ها
- وادیار در بخش رقابت جشنواره فیلم کوتاه اودنسه دانمارک
- «جنگل سوگوار» در سینماتک خانه هنرمندان ایران اکران و نقد میشود
- پیشبینی نشریه معتبر ورایتی: «عنکبوت مقدس» شانس اول دریافت نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۲ است
- سیدجمال ساداتیان: «برادران لیلا» را مردادماه اکران میکنیم
- این بار خرمشهر فریاد زد!/ نگاهی به مستند تلویزیونی «خرمشهر جمعیت ۸۰ میلیون نفر»
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۸)
- تریبون کن و فرصتی که نادیده گرفته شد
- «مغز استخوان»؛ فاقد هسته مرکزی دراماتیک
- بیانیه روابط عمومی سازمان صداوسیما؛ دیدگاه جبلی درباره محتوای شبکه نمایش خانگی دوباره تشریح شد
- یادداشت محمد حقیقت از کن درباره فیلم «نزدیک»/ جهنم در بهشت
- اکران «داستانهای هزار و یک روز» در خانه هنرمندان ایران
- ری لیوتا بازیگر «رفقای خوب» درگذشت/ ابراز تاسف رابرت دنیرو
- «سگ بند» و «انفرادی» همچنان در صدر فروش/ گیشه سینما سردتر میشود؟
- بیانیه کانون فیلم و عکس دانشگاه صنعتی اصفهان/ چرا با نمایش «مجبوریم» در یک دانشگاه مخالفت شد؟
- خطاب به رئیس سازمان صدا و سیما؛ بیانیه کمیته رفع موانع تولیدات فرهنگی منتشر شد
- گفتگوی سایت جشنواره کن با اصغر فرهادی/ من عاشق داستانم تا سینما
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۷)
- در نشست خبری در جشنواره کن مطرح شد؛ از ماجرای «برادران لیلا» تا حواشی «شهرزاد»
- آقای بازیگر تمام نشدنی/ به بهانه حضور سعید پورصمیمی در فیلم «برادران لیلا»
- جدول ستارههای منتقدان فرانسوی به فیلمهای جشنواره کن/ «زمان آرماگدون» پیشتاز است
- وراثت و جنسیت/ یادداشت منتقد اسکرین دیلی بر فیلم «برادران لیلا»
- جشنوارهی سینمایی کرمان؛ خانهی پایانی/ گزارشی از آخرین روز دومین دورهی جشنوارهی ملی فیلم کرمان
- خزاعی: نباید بین فیلمساز پایتختنشین و شهرستانی تفاوت قائل شویم/ کهکیلویه و بویر احمد به نسبت ظرفیتهایش در حوزه سینما مورد توجه نبوده است
- یادداشت پیتر بردشاو بر فیلم «عنکبوت مقدس»/ تریلرِ جناییِ ایرانی؛ ماجرایی واقعی با ساختی فراتر از باور
- علفزاری دیگر/ نگاهی به سریال «یاغی»
- پرترهی نقاش عاشق/ نگاهی به نمایش «لوترک»
- تمجید منتقدان از «برادران لیلا» در کن
- روایت زندگی شهید مدافع سلامت در رادیو
- با معرفی برگزیدگان و اهدای نشان ایسفا؛ سیزدهمین جشنواره فیلم کوتاه «سایه» به ایستگاه پایانی رسید
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۶)