سینماسینما، امیرعلی نصیری
مستند «روزهای ناتمام» به کارگردانی مهدی قربانپور؛ به نمایش درآمده در جشنواره سینماحقیقت
مستند روزهای ناتمام درباره تنهایی انسانی است که دو جنگ را سپری میکند؛ آقای مؤمنی که هم در دفاعمقدس بیسیمچی بوده و هم در آرامستان جزیره کیش به جنگ کرونا رفت؛ آرامستانی که قرار بوده پادگان باشد! او در جایی از فیلم میگوید: «نمیدونم چند تا شغل تو دنیاست که شرط اصلیش رازداریه، اما من به این نگفتنها عادت دارم، راز هیچکس رو به کس دیگهای نمیگم. فرقی نمیکنه این راز توی جنگ باشه یا توی زندگی امروز من …».
ما در بخشهایی از فیلم شنونده خاطرات آقای مؤمنی از جنگ هستیم که بر روی تصاویری از روزهای کرونایی قرار گرفته است. در این میان، دستگاه بیسیم بهعنوان یک موتیف عمل میکند؛ به عنوان وسیلهای که در زمان جنگ و هم در آمبولانس و تاکسی استفاده میشود. البته تصاویری از جانباختگان کرونا و خانوادههایشان نیز وجود دارد که شاید تماشای آن را برای همه مناسب نکند.
در پایان، دو پیشنهاد دیگر برای طرفداران سینمای مستند دارم: «جانگو و جانگو» که روایت کوئنتین تارانتینو از سرجیو کوربوچی (وسترنساز ایتالیایی) است و «دبستان پارسی» که با گفتار روی عکسهای قدیمی، ماجرای تأسیس مدرسهای قدیمی در ایران و به دست زرتشتیان را بازگو میکند. فیلم دوم از این لحاظ اهمیت دارد که فرم رواییاش پیش از این در مستند کوتاه «صحنه تاریخ» نیز آزموده شده بود؛ یعنی حرکت روی عکس و شنیدن صدای موسیقی.
عکس: ساتیار امامی