سام بهشتی

نمی‌دانم که دیگر چه باید گفت و چگونه نوشت که آقای وزیر کمی تامل کند و راه حلی برای انسجام این وضعیت فرهنگی فاجعه بار ارائه دهد، چند ماه دیگر دوباره فصل انتخابات از راه می‌رسد و بازهم نامزدهای احتمالی می‌خواهند وعده وعید دهند که اگر به قدرت برسند، چنین و چُنان خواهند کرد.

دولتِ حسن روحانی هم در این میان اگر بخواهد اعتماد مردم را جلب کند، که بعید می‌دانم این اتفاق بیفتد، نیازمند یک تغییرات اساسی در حوزه فرهنگ و هنر است.

زمانی که مجلس محترم به علی جنتی رای اعتماد داد، همه خوشحال بودند که این وزیر شاید بتواند گره از کار سینماگران و خانواده فرهنگ و هنر باز کند و حال بد آن دوران را به خوشی تبدیل کند اما روز به روز ماجرا پیچیده تر شد و اتفاق های عجیب تری افتاد و امروز شاهد این هستیم که وزیر فرهنگ و هنر کشورمان حرف هایی که درباره کیارستمی زده است و فایل ویدیویی که از او وجود دارد را تکذیب می‌کند.

نمی‌دانم آقای جنتی چرا تا این حد علاقه مند است که در روزهای آخر صدراتش در ارشاد خود را بد جلوه دهد و حرف هایی می زند که انسان متحیر می‌شود. ثبات در تصمیم گیری و اقتدار در کلام مهمترین ویژگی یک وزیر در نظام مقدس جمهوری اسلامی است. از ابتدای انقلاب تا کنون  وزارای زیادی آمدند و رفتند، اما چند نفر از آن ها ماندگار شدند. غر اضافی نمی زنیم اما وضعیت فرهنگ و هنر در این روزهای اخیر خیلی آشفته است و خراب، انگار اجزای این وزارتخانه از هم پاشیده است.

مرگ عباس کیارستمی یک فاجعه قلمداد شد و می گویند تیم پزشکی مقصر این ماجرا بوده، حالا چه لزومی دارد که وزیر ارشاد به دنبال مقصر خارجی باشد و تقصیر را به گردن فرانسوی ها بیاندازد، آقای وزیر! شما در اکران فیلم «نیم رخ ها» در اواخر فروردین همین امسال گفتید: اگر دکتر هاشمی بر بالین کیارستمی نرفته بود، این کارگردان بزرگ فوت می کرد. فیلم صحبت های شما وجود دارد، چرا حرف هایی که می زنید را تکذیب می کنید؟

چرا پای مجوزی که می‌دهید ایستادگی نمی‌کنید؟ شورای پروانه نمایش را تغییر دادید تا حرف و حدیث ها بر سر دو فیلم مشکل دار کاهانی و عطشانی به پایان برسد و توپ را در میدان آن ها بیاندازید و خود را تبرئه کنید؟ با پاک کردن صورت مساله اتفاقی نمی افتد.

جناب وزیر با توقیف فیلم بر روی پرده و گرفتن تبلیغات ماهواره ای از تولید کنندگان آثار فرهنگی، دوستانی که از آن ها واهمه دارید، از شما حمایت نخواهند کرد. اگر امید دارید که شاید ماندنی باشید، اگر هم فرض کنیم این اتفاق بیفیتد، این بار بعید است خانواده فرهنگ شما را بخواهد.

هنرمندان تجسمی دلشان شکسته است، سینماگران فریادشان رو به آسمان است، وضعیت سالن های نمایشی خطرناک است و فاتحه بازار نشر و انتشار را باید بخوانیم.

نمی دانیم مقصد بعدی شما کجاست؟ اما دلمان می خواهد که در این مدت پایانی دولت تدبیر و امید که خودمان برگزیدیم، نگوییم یادش به خیر زمان احمدی نژاد، اگر توقیف می کردند، واقعا توقیف بود، اگردم از اعتقاد و اصول می‌زدند واقعا آرمان و اعتقادشان بود و مهمترین نکته پای حرف هایشان می‌ماندند.

جناب آقای جنتی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، کمی به فکر باشید.