سینماسینما، حسین سلطان محمدی
ما می خواهیم تلویزیون به دلیل مخاطب انبوهش، به کمک سینما بیاید؛ مخاطب انبوه، همان مخاطبی است که وقتی در پوست روشنفکرنمایی می رویم، می گوییم که تلویزیون ما را نگاه نمی کند! این گله هم بعضا وجود دارد که وقتی فیلم های سینمایی به تعداد انبوه در تلویزیون و در ایام مناسبتی همچون نوروز یا آخرهفته ها به نمایش در می آِید، فیلم ایرانی بسیار کم در جدول پخش نهفته است. حالا مخاطب انبوه اولویت دارد یا مخاطب سینماروی ما که تعدادش، بین ۲ تا ۴ میلیون نفر است و آمارها معمولا می گویند که درصد بسیار زیادی از مردم کشورمان، به سینما نمی روند. کرونا و شرایط حاصل از آن هم بسیاری از فیلم ها را از اکران دور کرد و انبوهی از آثار در نوبت اکران هستند. در این موقعیت، رابطه سینما و تلویزیون باید چگونه باشد تا ما راضی شویم؟ فیلم ایرانی نشان دهد یا نه، فیلم جدید نشان دهد یا نه؟ مخاطب انبوهش نیاز به فیلم سینمایی ایرانی دارد یا نه؟
در نوروز ۱۴۰۰، دو فیلم یدو و تک تیرانداز، از آثاری که در جشنواره فجر گذشته مطرح و حتی جایزه گرفتند، در جدول پخش تلویزیون قرار داده شد. ابتدا فریاد وااسلاما که نه، وای سینما بدبخت شد و آخرین ضربه تلویزیون به پیکر نحیف سینما زده شد، بلند شد. بعد سعی شد توضیح یا توجیهی یافت شود تا این موضوع حلاجی شود و رسیدیم به اینکه این دو فیلم ارگانی هستند و «مضمون، ترکیب بازیگران و حال و هوای هر دو فیلم برای جذب مخاطب انبوه مناسب نیست. حتی اگر این فیلم ها روی پرده را میدیدند، موفقیتی نصیب سازندگانشان نمیشد.» ابتدا این نکته، کامبیز دیرباز، جاذب تماشاگر نیست؟ مخاطب انبوه در سینماست یا تلویزیون؟ این فیلمها جاذب تماشاگر انبوه نیستند، بنابراین چرا در تلویزیون با مخاطب انبوه آمدند. منظور از موفقیت برای سازندگان، چیست؟ ارگان مربوطه، بودجه عمومی و بیت المال را برای ساخت این دو اثر داده، حالا محصول هزینه کرد این بودجه عمومی، دربرابر دیدگان تماشاگر عمومی گذارده شده است. در این دو دوتا، سازندگان این آثار، اتفاقا موفقیت کسب کردند که نمایش این آثار را در برابر دیدگان مخاطب انبوه دارند. از بودجه عمومی هزینه شده و مخاطب عمومی دارد می بیند. چه موفقیتی از این بالاتر؟
همین الان، سه فیلم خورشید، لاله و دیدن این فیلم جرم است، با بودجه های عمومی بر روی اکران سینما هستند. در آنجا بیشتر تماشاگر داشته اند تاکنون یا اگر به تلویزیون می آمدند؟ هم در تماشاگران سینما و هم در مخاطب انبوه تلویزیون، هستند کسانی که بعدا این آثار را در شبکه نمایش خانگی خواهند دید و این امتیاز، برای هر دو یکسان است. اگر بر این باوریم که «با توجه به تجربه شکست اغلب فیلمهای ارگانی در گیشه (در رقابت سالم) و با صرف نظر از آمارسازی و ارائه اطلاعات غلط درباره فروش بعضی از این فیلمها»، بهتر که این دو فیلم، به سینما نیامدند، چرا درباره انتخاب نادرست سه فیلم ارگانی در حال اکران، تحلیل داده نمی شود. رقابت سالم کجاست؟ هنوز به ماجرای نمونه فیلم محمد(ص) مجید مجیدی اشاره دارید که معتقد بودند بیش از عرف اکران برایش سالن داده اند؟ همه سالن ها که سینمای وابسته به بودجه عمومی نبودند و البته بیشترشان هم استفاده مادی خودشان را داشتند از نمایش آن فیلم. از سوی دیگر باید گفت در یک سال اخیر و شاید بیشتر، با فروش مکانیزه و ثبت آنلاین خرید بلیت، آمارسازی معنایی ندارد. همان طور که شکست اغلب این نوع فیلمها هم قابل استنباط نیست چون همانند خیلی از آثار اکران شده سال های اخیر و شکست خورده در اکران نخست، بعدا در مسیرهای گوناگونی چون نمایش خانگی، نمایش در قطار، هواپیما، سیما با بیش از چهل شبکه استانی و سراسری که فیلم سینمایی نشان می دهند و موارد بسیار دیگر، در مجموع شکست معنا ندارد چون شکست یا عدم شکست یک فیلم، صرفا با اکران نخست، قابل سنجش نیست.
گفته شده، «نمایش این فیلمها در سینما، هدر دادن بیتالمال و بودجههایی است که باید در راههایی بهتر هزینه شود.» چرا نمایش این فیلمها در سینما هدر دادن بودجه است؟ مگر در هزینه کرد بودجه برای نمایش فیلم در سینما، تبلیغ و چاپ نسخ در لابراتورها – اگر هنوز سی و پنج میلی متری نمایش داده شود – و نیز نمایش در سالن و فعال شدن سالنی که از مدیر تا پرسنل، از این نمایش ها، کسب معیشت می کنند، وجود ندارد؟ در این مسیر خیلی افراد درآمد دارند. حالا اگر فرض کنید تماشاگر نیاید، مگر در سال گذشته، وزارت ارشاد ارقام درشتی به صاحبان سینماها نداد برای جبران ضرر؟ آنجا بیت المال، هدر داده نشد؟ «سینما، با همه پیچیدگیهایش، قوانین خود را دارد و با تبصره، قانون و حمایت نمیتوان این قانونها را تغییر داد.» که اگر چنین می بود، نباید خواستار حمایت دولت در سال ۱۳۹۹ می شدند.
نخستین آماری که بعد از پنج روز فروش اکران نوروزی، در تاریخ دوم فروردین منتشر شد، نشان از عدم استقبال تماشاگر سینما از آثار اکران شده دارد؛ اعداد ۱۵۷۰ مخاطب یا ۱۲۸۰ مخاطب در پنج روز. از این دو عدد، ۱۲۸۰ برای فیلم غیرارگانی بوده. ۱۲۸۰ تماشاگر در پنج روز و به طور متوسط روزی ۲۵۰ نفر در چندین سالن، قابل افتخار برای نفی اکران فیلم ارگانی است؟
در سال ۱۳۹۹ دیدیم که نمایش آنلاین فیلم ها، یا همین نمایش فیلم در تلویزیون، هزینه های تبلیغی سازنده را پایین آورد و برایش سود بیشتری داشت. تهیه کننده یکی از همین دو فیلم، گفته که دو میلیارد تومان برای دو نوبت نمایش، بدون اینکه نسخه ای در آرشیو بماند. این دو میلیارد را کدام فیلم اکران نوروزی خواهد توانست به دست آورد؟ این رقم، سود نیست؟
و اما نکته آخر. بعد این همه سال باید از فاز تخاصمی میان دولت و غیردولت، تلویزیون و سینما، ارگانی و غیرارگانی، بیرون آمد. همه باید برای ملت، در هر تعداد، چه تماشاگر سینما و چه تماشاگر تلویزیون، فیلم بسازند. همه نوع سوژه باید تولید شود و اگر سوژه خوبی وجود دارد که بخش غیر دولتی یا غیر ارگانی برای تولید آن، پیش قدم نمی شود، بخش دولتی باید سرمایه گذاری کند. در فاز فرهنگ همیشه سرمایه گذاری بیشتر از درآمد است، ولی باید انجام شود. هر تلاش فرهنگی قابل ستایش است و به هر طریقی باید کوشید این آثار دیده شوند. هر فیلم، دریچه ای متفاوت به موضوعات اجتماع است و با تفکیک های خاص، نباید جلوی تولید و نمایش را گرفت.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- تلویزیونی که مهرهسوزی میداند
- تلویزیون و ضرورتِ پایبندی به «نقشه راه» روشن
- اعتراض سازندگان «مرد بازنده» به صدا و سیما
- تخریب حمامی تاریخی توسط سازندگان یک سریال تلویزیونی
- فصل جدید همکاری سینما و تلویزیون با تشکیل کارگروه مشترک
- اشتباهی که موجب انتقاد از «زوجینو» شد
- پخش منتخب آثار زندهیاد پرویز پورحسینی از شبکه نمایش
- ۳۲ فیلم ایرانی در جشنواره جهانی داکا، بنگلادش
- «تک تیرانداز» به صورت آنلاین اکران میشود
- گزارش مراسم اختتامیه جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان/ «پسران دریا»، بهترین فیلم بخش ملی
- مدیریت جدید صداوسیما چه چالشهایی پیشرو دارد/ در جستوجوی شبکه آرامش
- معرفی آثار بخش بینالملل جشنواره کودک
- در نشست خبری دبیر جشنواره، فیلمهای سیوچهارمین جشنواره کودک معرفی شد/ اکران فیزیکی و مجازی/ معرفی داورها
- چرا سریال های تلویزیون، رایگان هم مخاطب ندارد؟
- «تک تیرانداز» همزمان با هفته دفاع مقدس اکران میشود
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- علی نصیریان در سالگرد تماشاخانه سنگلج مطرح کرد: تئاتر را نمیتوان دیکته کرد
- حضور همراه اول در جیتکس ۲۰۲۴ با محوریت هوش مصنوعی
- فرزاد حسنی مجری اختتامیه سومین جشن مهر سینمای ایران شد
- در بخش ۱۰ فیلم برتر؛ «کلوزآپ» عباس کیارستمی در جشنواره ایدفا اکران میشود
- «درباره اشمیت»؛ فیلمی انتقادی با رویکرد امیدبخش
- نسخه ویژه نابینایان «بوتیک» با صدای شقایق فراهانی منتشر میشود
- تجلیل از کوستا گاوراس در مراسم سزار
- هشدار خانه تئاتر نسبت به وضعیت رضا آشفته
- «هزار و یک شب»؛ اولین سریال بینالمللی نمایش خانگی
- معرفی آثار راه یافته به بخش دیگری از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان
- مدیر شبکه نسیم مطرح کرد؛ آخرین وضعیت پخش «جنابخان»، «مهمانی» و چند برنامه دیگر
- دو نمایش جدید در سنگلج روی صحنه میروند
- این حجم از خونسردی وزیرارشاد واقعا شاهکار است !
- داستان کوتاه/ خوابگاه شماره ۲
- بازگشت محمد حقیقت با مستندی با حضور فرخ غفاری و هنری لانگلوآ!
- فیلمهای بخش بین الملل جشنواره فیلم کوتاه تهران اعلام شد
- بیست و نهمین جشنواره بینالمللی فیلم بوسان؛ جایزه فیلمساز سال آسیا به کوروساوا اعطا شد
- نمایش «تابو» در جشنواره فیلم OC آمریکا
- اکران «در آغوش درخت» برای ناشنوایان و کمشنوایان
- راهیابی «علت مرگ؛ نامعلوم» به دو جشنواره جهانی
- اختتامیه سومین جشن مهر سینمای ایران شنبه برگزار میشود
- گردهمایی هنرمندان برای آتیلا پسیانی؛ صابر ابر: جای آتیلا اصلا خالی نیست!
- «ناپلئون»؛ سه بیماری امپراتور
- در آستانه نخستین نمایش در ایران؛ پوستر انیمیشن سینمایی «شنگول منگول» رونمایی شد
- «ناصدا» به تهیهکنندگی سارا بهرامی روی صحنه میرود
- کیانیان : زندگی برای آتیلا پسیانی یک بازی بود
- انواع مهربانی؛ فیلمی جنون آور از یورگس لانتیموس
- «ناصدا» به تهیه کنندگی سارا بهرامی روی صحنه می رود
- اسرائیل ضدقهرمان
- رؤیای ایرانی سنخوزه