سینماسینما، حمید عبدالحسینی*
در سالهای اخیر شاهد حجم بیشماری از علاقهمندان به هنر در میان نسل جوان بودهایم که تعداد انبوهی از آنها را دوستداران عرصهی بازیگری تشکیل میدهند که این امر به ویژه در دههی ۹۰ و پس از گسترش فضای اینترنت و سربرآوردن اپلیکیشنهای متنوع ارتباطی بیش از پیش تشدید شد که یکی از دلایل اصلی این اقبال، عرضهی زندگی کاری و حتی شخصی فعالین عرصهی هنر و خاصه سینما در چنین پهنهای بود. توصیه همیشگی مدرسین و هنرمندان طراز اول هنرهای نمایشی مبنی بر آموختن الفبای این حرفه در حوزه ی تئاتر، باعث شد شاهد ورود مجموعهی انبوهی از بازیگران و کارگردانان و به تبع آن سایر زمینههای فعالیت در این رشته باشیم. طبیعتا افراد تازه رسیده به سبب خاستگاههای مختلف اعم از اهداف و سطح علمی، سواد و دایرهی مطالعات و نیز رشتههای مرتبط و غیرمرتبط در یک جایگاه قرار نمیگیرند و برخی از آنها که کم نیز نیستند پس از مدتی با حضور و تجربهی یک یا دو کار از گردونه رقابت خارج میشوند اما مابقی آنها که دارای مقصد مشخص و نیز مستعد ادامهی مسیر هستند با چالشهایی روبهرو میشوند که ادامهی راه را برای آنها کند و یا ناممکن میسازد. پرداختن به این مسائل و مشکلات، هدف این نوشته نیست که تاکنون مطالب فراوانی در این خصوص بیان شده و متاسفانه در بیشتر موارد دستاوردهای ملموسی هم به همراه نداشته است؛ اما سوالی مهمتر وجود دارد. با وجود اینکه درصد زیادی از تولیدات تئاتر کشور توسط همین قشر و جوانانی که جزو چهرههای مطرح و نام آشنای تئاتر محسوب نمیشوند در جریان است و با وجود شرایط دشوار اعم از نداشتن دستمزد مشخص، بیمه و… و معضلات بیماری کرونا که در طول سال گذشته بیشترین آسیب را بر پیکرهی نحیف تئاتر وارد کرده همچنان این علاقهمندان و درواقع عاشقان نمایش هستند که چراغ صحنه را روشن نگاه داشتهاند؛ پس به راستی چرا حجم انبوه فضای رسانهای کشور همچنان در اختیار گروه معدودی از چهرههای مطرح و نام آشنا قرار دارد و توجهی به این گروههای ناآشنا نمیشود؟ چرا سالهاست شاهد ورود چهرههای جدید از میان این افراد به جرگه و جریان به اصطلاح حرفهای و رسمی تئاتر و سینما نیستیم؟! چرا حداقل حمایتی توسط نهادهای متولی این عرصه چه سازمانهای دولتی و چه تشکلهای صنفی از جریان تئاتر دانشجویی و در معنای صحیح گروههای مستقل نمی شود؟! پاسخ همهی این سوالات و بسیاری پرسشهای دیگر در گرو ایجاد یک پل بین دو حیطهی هنرمندان تئاتر و سینمای غیر مطرح با فعالین صاحبنام هست تا افرادی که به معنای واقعی جزو نیروهای جوان اما مستعد، آیندهدار و با چشمانداز محسوب میشوند بتوانند بعد از مدتی به جریان اصلی بپیوندند و روی آنها سرمایهگذاری شود. نسلهای تازهای که میتوانند جانی تازه بر کالبد در حال احتضار سینما و تئاتر ایران بدمند و علاوه بر جلوی دوربین و روی صحنه در سایر حیطهها از جمله نویسندگی، طراحی هنری، موسیقی، تدوین، کارگردانی و… بنیانگذار آثاری پیشرو باشند و سیل مخاطبین بهروز و علاقهمند به این تولیدات را جلب و جذب کنند. برای تحقق چنین امر مهمی عزم همگانی لازم است و توجه جدی متولیان و هنرمندان صاحبان نام را توامان طلب میکند.
*نویسنده و کارگردان
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- آیا سیر تطور نمایش خانگی، کابوسی برای تلویزیون و سینماست؟
- مهر آمد، سینما هم میآید؟!
- سینمای ایران در دهه آینده/ به مناسبت روز ملی سینما
- چرا دراماتیک نیستیم؟/ سینمای جزئیات، سینمای کلیات
- فصل جدید همکاری سینما و تلویزیون با تشکیل کارگروه مشترک
- صِفر، نوزده/ سوءتفاهم دربارهی مفهوم قضاوت
- مونا فرجاد در گفتوگو با سینماسینما/ من ارتش یک نفره هستم/ بر نقش و حضور موثر نویسنده تکگوییها تاکید دارم
- هدایت هاشمی: اجازه بدهید چیزی نگویم!
- پیام علی نصیریان به وزیر ارشاد جدید/ هنر، آموزگار سخاوت و کیمیای جانبخشی و گنجینهی سعادت است
- احترام برومند: آقای رشیدی بر تئاترهای خیابانی و اجرا در فضای باز تاکید داشتند/ توصیهای مناسب برای روزهای کرونایی اهالی تئاتر
- مواضع تند و تیز وزیر پیشنهادی ارشاد/ خانه سینما وجاهت قانونی ندارد، فیلمها ضدارزش و غیراخلاقیاند
- مردی که زیاد میدانست/ در یادبود حمیدرضا صدر
- تا کی به انتظار؟!
- سینما و دههای که شصت بود!
- لیست فیلمهای سینمایی ایرانی فیلمخانه ملی منتشر شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود