سینماسینما، حمید عبدالحسینی؛
اینکه تایم فیلم طولانی ست و تحمل آن برای مخاطب، بهخصوص تماشاگر ایرانی ممکن است با دشواری همراه باشد گزارهی درستیست. یا پرحرفی و دیالوگهای بعضا متراکم که میتواند از بار تصویری و سینمایی اثر بکاهد و یا حتی مقدمهی طولانی که تا نقطهی عطف اول، فیلم را سنگین و کند جلو ببرد. اما با همهی اینها که میتواند از منظر برخی جزو نواقص یک فیلم قلمداد شود و آن را در قیاس با ساختههای پیشین روستایی عقبتر نشان دهد، بازهم «برادران لیلا» فیلم مهمی ست حتی مهمتر از «ابد و یک روز» و «متری شیش ونیم»؛ هم از حیث مضمونی که قرابتی چفت و بست دار با شرایط و حال و هوای جامعهی ما در مبحث اقتصاد و معیشت دارد و سایهی سیاست را بر زندگی اجتماعی ترسیم میکند، هم از بعد ساختاری و فنی که در پسِ ظاهر ابتدایی و سادهی قابها و تقطیعهایش با مکانیزم و استراتژی هوشمندانه، راه و روشی موثر را برای روایت فیلمی شخص محور به کار میبندد. روستایی برای ارائهی حجم بالای کلام و دیالوگها در فیلمی این چنین پرگو که ابعاد مختلف شخصیتی و حتی اجتماعی دوران زیست کاراکترها و علل و عوامل تغییر و تحولات جایگاه خانواده را از منظر کلامی منعکس میکند به شیوه و سبک متفاوتی از گفتوگو نویسی دست یافته که حالا به امضای او در فیلمنامههایش بدل شده. او موفق میشود تا حد زیادی فضای شنیداری فیلم را با ارجاعات فرامتنی و شوخی سازی و یا کنایه، تلطیف کند. برادران لیلا با اینکه فیلم صریح و تندیست و برخلاف دو فیلم قبلی دستخوش ممیزی در پایان بندی نشده اما حتی تلخی پایان بندیاش را تحمیل نمیکند بلکه ذات سرنوشت این آدمها و چنین خانوادهای را بدون رتوش به نمایش میگذارد. فیلم به جنبههای استعاری و نماد پرداز نیز کم راه نمیدهد و از مناظر مختلف تاویل پذیر است که باز دایرهی این تفسیرها نه از بیرون که از درون اثر میجوشد، همچنان در بطن فیلم باقی میماند و راه خودش را در رهیافتهای مخاطب به ویژه ببیندهی نمادگرا باز میکند.
در اهمیت و انسجام گروه بازیگران این فیلم از حیث یکدستی و ترکیب بندی همین بس که برادران لیلا جز با پورصمیمی، محمدزاده، علیدوستی، اصلانی، معادی و… غیرقابل تصور است. بازیهایی رئالیستی و بدون ذرهای اغراق و نمایش که نیاز اساسی چنین فیلمیست و هدایتشان قطعا سختترین قسمت انجام آن بوده است. نگاه پورصمیمی و پسراناش بعداز خلع جایگاه بزرگ فامیل در مراسم عروسی، یکی از هماهنگترین بازیهای جمعی دستکم یک دههی اخیر سینمای ایران است. دوربین کارکردی هومن بهمنش آنقدر در خدمت کار است که در خیلی اوقات دیده نمیشود و به چشم نمیآید؛ انگار صرفا شاهد یک گزارش بودهایم؛ گزارش یک فروپاشی، فروپاشی رویاها و آرزوها. پایان فیلم اگرچه تلخ است اما خالی از امید هم نیست؛ امیدی نه واهی که شاید نزدیک نیست اما فیلمساز آن را در ورود و حضور نسلهای پسین میجوید و نوید میدهد.
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یادداشت محمد حقیقت در مجله «پزیتیف»/ ایران، بهسوی سینمای اورژانسی
- دانشمند بازیگری/ درباره سعید پورصمیمی به بهانه زادروز ۸۰ سالگیاش
- سیر روز در شب/ نگاهی به فیلم «شب، داخلی، دیوار»
- صبحانه لذیذ/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- زنگ تفریح یک فیلمساز چیرهدست/ نگاهی به فیلم «ویلای ساحلی»
- ارکستر باشکوه/ نگاهی به نمایش «انسان، اسب: پنجاه، پنجاه»
- مهرجویی، روشنفکر محبوب
- ۱۰ فیلم مشکلدار سینما چه زمانی اکران میشوند؟
- واکنش فراگیر رسانههای فرانسه به حکم صادر شده برای سعید روستایی
- مرد خوب مصائب/ در یادبود احمدرضا احمدی
- سید جمال ساداتیان: شاید مجبور شوم فیلم کمدی بسازم/ ایدهآل پلتفرمها «نیسان آبی» است
- گفتگوی اختصاصی سینماسینما با حبیب اسماعیلی/ صداوسیما و شهرداری قدمی برای توسعهی سینما برنمیدارند
- حذف یا اصلاح؟/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
- این فیلم واقعا شما را ترسانده است!/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
- تلخ، جسور و عصیانگر/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود