سینماسینما، ذبیح‌الله رحمانی؛
فیلم سینمایی «سودابه» تازه‌ترین ساخته محمدعلی سجادی این روزها در حال اکران است؛ ملودرام جنایی و معمایی که براساس یک داستان واقعی ساخته شده است.
در آغاز می‌توان تصور کرد واکنش انسان‌ها در برابر فشارهای عاطفی، روانی و زیست محیطی، ترس از ناشناخته‌های پنهان و آشکار، سبب می‌شود ترس‌ها را پشت خیال بافی‌ها پنهان و یا محو کند، اما تداوم اضطراب‌ها مبنی بر تصورات نادرست، زمینه انحطاط اجتماعی و اخلاقی را در پی دارد.
در اجتماع خشمگین امروزی ما، تضادهای مزمن، اختلاف طبقاتی وحشتناک و عدم کامروایی اکثریت جامعه، گرایش به فرو پاشی اجتماعی را منجر خواهد شد.
در این برهه از زمان، قشر عظیمی از مردم، برای حفظ دستاوردهای نامتعادل به دامان آیین و رسم و رسوم منسوخ شده گرایش پیدا می‌کنند.
ترس از ناشناخته‌ها و باورهای غیرعقلانی، گسترش ناامنی در جامعه را فراهم می‌کند.
فیلم سینمایی «سودابه»، ابتدا با یک داستان ساده و بدون هیچ‌گونه پیچیدگی شروع می‌شود و کم‌کم با حوادث متعدد و روایت چند وجهی، مسیر فیلم برای مخاطبان جذاب و مسحورکننده، جلوه‌گری می‌کند.
مخاطب بین واقعیت و تحریف واقعیت دچار چالش لذت‌بخشی می‌شود؛ مخاطبی که در کنکاش ذهنی و باورهای قلبی در نوسان است.
شخصیت اصلی در روند داستان بین مرز بیماری مزمن، توهم، هذیان‌گویی و اختلال تفکری گیر کرده و نمی‌تواند مرز دروغ و واقعیت را تشخیص دهد و البته عوامل ژنتیکی و محیطی نیز سبب‌ساز پیچیده‌تر شدن اوضاع زندگی‌اش می‌شود.
فضاسازی فکرشده است و تصویربرداری در خدمت داستان و بازی‌های قابل قبول فیلم. علی‌الخصوص بازی درخشان ساناز سعیدی که در مسیر ستاره شدن، گام محکمی برداشته بود، اما متاسفانه در قاب تصویر تلویزیون تمام داشته‌هایش را به مخاطره انداخته است.
«سودابه» در ادامه روند فیلمسازی محمدعلی سجادی قرار دارد. سجادی از معدود کسانی است که علاوه بر تسلط بر عوامل اصلی فیلمسازی، نقاش و رمان نویس و انیمیشن‌ساز معتبری نیز هست.
می‌توان فیلم «سودابه» را در ابعاد مختلف مورد نقد و بررسی قرار داد. به نظر می‌رسد «سودابه» در آثار تولیدی سجادی در جایگاه مهمی قرار می‌گیرد.