سینماسینما، یاسمن خلیلی فرد
«از یادها رفته» عنوان سریال شبکه اول سیما در ماه مبارک رمضان است؛ سریالی که بر خلاف دیگر سریالهای مناسبتی با محوریت این ماه و مسائل مربوط به آن ساخته نشده و داستانی مرتبط با تاریخ معاصر ایران (دورهی اول حکومت پهلوی) دارد.
بهرام بهرامیان، که به زعم من یکی از بهترین سریالسازان سالهای اخیر ایران بوده است، در «از یادها رفته» میکوشد تا در فضاسازی و حفظ المانهای تاریخی اثر بسیار دقیق و فکرشده عمل کند. مسلماً وجوه تاریخی کار با اندکی اغماض بهدرستی پردازش شدهاند.
اما آنچه در آن اما و اگرهایی به چشم میخورد، روایتپردازی اثر است. «از یادها رفته» به شیوهی هر سریال داستانمحوری که میتوان آن را در گونهی درامهای رمانتیک جای داد، میکوشد تا با بهرهگیری مناسب از عناصر دراماتیک خود بستر مناسبی را برای شکلگیری یک داستان عاشقانهی جذاب فراهم کند اما اشکال اینجاست که بسیاری از موقعیتهای آن به قصه تبدیل نشدهاند. از طرفی پتانسیل درونی قصه به اندازهی یک سریال دنبالهدار نیست و همین باعث میشود کار باوجود موفقیت در پردازش دیگر بخشهایش از منظر فیلمنامه کم و کسریهایی داشته باشد.
چارچوب کلی کار بر پایهی یک مثلث عشقی بنا شده است؛ همان المانی که به واسطهاش سازندگان سریال متهم به کپی برداری از سریال «شهرزاد» شدهاند اما حقیقت آن است که نوع پرداخت این مثلث عشقی تاحدودی کلیشهایست و سریال بزرگترین ضربه را از سیاه و سپید کردن کاراکترهایش میخورد.
این مطلقگرایی بهشدت کلاسیک در دستهبندی آدمهای قصه به دو قطب مثبت و منفی، منجر به عدم همذات پنداری مخاطب با آدمهای قصه میشود و از ظرافت داستان میکاهد.
نوع رابطهی شخصیتهای اصلی سریال با یکدیگر نیز به زعم من جای پرداخت بیشتری داشت.
با این حال بهرامیان همانند همیشه در پر و بال دادن به جزییات و خلق موقعیتهایی قابل تأمل از رویدادهای کوچک موفق بوده است. مثلا رابطهی مهربانو با پدر و نامادریاش، یا نوع ارتباط فروغ با شکوه السلطنه بسیار دقیق تر و خوشایندتر از بخشهای عاشقانهی کار از آب درآمدهاند.
مجموعه بازیگرانی که در «از یادها رفته» بازی کردهاند حاصل انتخابی هوشمندانهاند به جز دو بازیگر اصلی که به نقشهایشان نمیآیند. رضا یزدانی بیشک در عرصه ی فعالیت خود، هنرمند صاحبنامی است و تواناییاش را به اثبات رسانده اما از پس بازی در نقش اصلی سریالی با این موقعیت برنیامده! او تصویری سطحی از مهراد برجای میگذارد و در ارائه ی بسیاری از واکنشها و رفتارهای این کاراکتر منفعل عمل میکند. این ضعف در بازی هلیا امامی نیز دیده میشود. طبیعتاً مهربانو قرار بوده شخصیتی مستقل، تا حدودی یکدنده و بااعتماد به نفس باشد اما بازی بازیگر این شخصیت را به شخصیتی عصبی، پرخاشگر و تاحدودی گستاخ مبدل میسازد که نمیتواند همدلی مخاطب را جلب کند. نمیتوان صد در صد این ضعف را به بازیگر مربوط دانست و کاستیهایی در شخصیتپردازی نیز به ان دامن زده اند اما قطعاً بازی دو بازیگر سر و گردنی پایینتر از دیگر بازیگران سریال قرار دارد.
در مقابل، بازیگران دیگر سریال، بازیهای یکدستی دارند. از بیتا فرهی گرفته تا سیما تیرانداز، پوریا پورسرخ و حسین یاری، علاوه بر آنکه انتخابهایی مناسب برای نقشهایشان بودهاند، تصویر ملموسی را هم از کاراکترها به جا گذاشته اند.
«از یادها رفته» سریال دشواریست؛ کارگردان از پس دشواریهای تولید و اجرای کار به خوبی برآمده اما کار، در بخشهایی به سبب سانسور و نقصانهای فیلمنامهاش لطمههایی خورده که منجر میشود سریال نتواند از ظرف کلی خود بهترین بهره را گیرد و رضایت کامل تماشاگر را بدست آورد.
از بهترین بخشهای سریال، باید از موسیقی متن و تیتراژ آن نام برد؛ خصوصاً تیتراژ پایانی با شعری از استاد شفیعی کدکنی که بهشدت با محتوا و داستان سریال همسو و همخوان است.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- تاریخ انتشار «نیسان آبی» مشخص شد/ رونمایی از پوستر سریال
- آدمهای اشتباه/ نگاهی به فیلم «پریناز»
- خشونت افراطی در قاب سیما
- انتقاد تهیهکننده سریال رمضانی شبکه یک از آنتن دزدی شبکههای دیگر / جذب مخاطب شبکه دیگر اشتباه است
- تدارک تلویزیون برای شبهای «رمضان ۹۸»/ از کشف حجاب تا دلدادگی
- نخستین تصویر از مجید مظفری و حسین یاری در «نهنگ آبی»
- حسین یاری، ویشکا آسایش و ماهور الوند به سریال « نهنگ آبی» پیوستند
- پای شیطان چگونه به «سقوط یک فرشته» باز شد؟
- پایان فاز اول فیلمبرداری «از یاد رفته»/ آغاز مذاکره با بازیگران جدید
- ساخت «از یادها رفته» در شهرک غزالی ادامه دارد/ تکذیب بیپولی
- نگاهی به فیلم سینمایی «پریناز»/ «خورشید» از بام افتاد
- نگاهی به فیلم «پریناز»/ عقلانیت و دو روی خرافهگرایی
- «از یادها رفته» در شهرک غزالی + تصاویر
- نگاهی به فیلم «پریناز» ساخته بهرام بهرامیان/ شرکت هیولاها
- نگاهی به فیلم پریناز ساخته بهرام بهرامیان/ غرور و تعصب
نظر شما
پربازدیدترین ها
- نگاهی هرمنوتیکی به «پیرپسر»/ از «درخت گلابی» تا چاقوی خونآلود: تراژدی چهل سالهها
- «سودابه»؛ فیلمی برخلاف ذائقهسازی مرسوم سینمای ایران
- «سودابه»؛ باورها و ترسها در اجتماع خشمگین
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
آخرین ها
- یک سال پیش از اکران؛ بلیتهای آیمکس «اودیسه» از فردا فروخته میشود
- شگفتی امی ۲۰۲۵؛ اسکورسیزی و ران هاوارد نامزد جایزه بازیگری شدند!
- رویداد «جنگ چهره زنانه ندارد» برگزار شد
- در آستانه شش سالگی سوینا؛ نسخه ویژه نابینایان «نرگس» با صدای باران کوثری منتشر میشود
- هیات داوران جشنواره لوکارنو معرفی شد
- بماند به یادگار از دولت وفاق!/ نامه سرگشاده یک مستندساز به رئیس سازمان سینمایی
- تهیهکننده سریال خبر داد؛ «سووشون» رفع توقیف شد
- میزبانی جشنواره جیفونی از سه فیلم ایرانی
- «پیر پسر» در یک جمله؛ فیلمی که رازهای این سرزمین را آشکار میکند
- «بیسروصدا»؛ زمزمه تلخ زیر لایههای تاریک شهر
- ترامپ از برنامه «۶۰ دقیقه» ۱۶میلیون دلار خسارت گرفت
- یعقوب صباحی درگذشت
- فرانتیشک کلیشیک درگذشت
- خوانشی آدلری از پدر در «برادران لیلا»/ تاجی از توهّم بر سرِ عقده
- اجحاف در حقِ «بازی را بکش»
- «گلهای شب دریا» جایزه جشنواره مارسی را کسب کرد
- «پیرپسر»؛ شیاطین دنیایی فراموششده
- فروش جهانی ۲۱۷ میلیون دلار؛ «سوپرمن» صدرنشین گیشه جهانی سینما شد
- مستند ایرانی بهترین فیلم انسانشناسی جشنواره ایتالیایی شد
- «دختر قاصدکها» از ژاپن جایزه گرفت
- جشنواره ونیز در آستانه نشست خبری/ اعتباری که باربرا به جشنواره ایتالیایی بخشید
- با معرفی برگزیدگان پنجاه و نهمین دوره جشنواره؛ جایزه ویژه کارلووی واری به فیلم سهیل بیرقی رسید
- جایزه جشنواره روسی به «در آغوش درخت»
- «کودکان کاغذی» در راه انگلستان
- «بهانه سکوت»؛ بهانهای برای فکر کردن
- تحلیل ساختاری درام «وحشی» با تطبیق پیرنگ با فیلم «یک پیامبر» ژاک اودیار/ قهرمان رانده، پیامآور تقدیر
- اکران «ترک عمیق» از چهارشنبه
- امیر نادری رئیس هیئت داوران جشنواره ارمنستان شد
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز