آنتونیا شرکا
بعد از سبکی که در دهه شصت همزمان با موج نو سینما شکل گرفت، ناگهان سینمای ایران به نوعی سفیر فرهنگی ایران شد. آن هم در سال هایی که ایران از نظر سیاسی در شرایط سختی به سر می برد. بعد از درخشش های دهه شصت سینمای ایران به خاطر فیلمسازان قدیمی که قبل از انقلاب فیلم می ساختند مانند آقای کیمیایی، تقوایی و هم فیلمسازان جوان بعد از انقلاب، سینمای ایران دچار یک افت نسبی در دهه هفتاد و هشتاد شد که فضا را برای فیلم های غیر ایرانی بازتر کرد. ولی در سال های اخیر دهه نود با توجه به شرایط سیاسی که بر ایران حاکم بود و آن ابعادی که رسانه های خارجی در رابطه با وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران به آنها می پرداختند، شرایط واقعی حاکم بر جامعه ایران را در هاله ایی از ابهام قرار گرفت.
به نظر من همین موضوع یکی از فاکتورها و دلایل مهمی که باعث شد دوباره فیلمسازان نسل جدیدتر سینمای ایران، که به هر حال در رابطه با ایران امروز فیلم می سازند فیلم هایشان در محافل جشنواره ای و جهانی دیده شود. چرا که با یک بررسی اجمالی متوجه می شویم فیلم هایی از سینمای ایران در سطح جشنواره های بزرگ جهانی دیده و تقدیر شده اند که گرایش به موضوعات اجتماعی مردم و جامعه ایران داشته اند زیرا فیلم های اجتماعی فیلمسازان ما این امکان را برای خارجی ها ایجاد کرد تا با دیدن آنها نسبت به تفکر حاکم بر مردم و فضای ایران شناخت بهتر و بیشتری پیدا کنند.
من هم معتقد هستم موفقیت های جهانی به دست آمده تا حدود زیادی حاصل تلاش فردی خود فیلمسازان است و البته این را به عنوان یک نکته منفی نمی بینم به دلیل اینکه اگر در دهه های هفتاد و هشتاد بنیاد فارابی تنها ارگانی بود که این امکان و اجازه را داشت که فیلم های ایران را به مجامع بین المللی معرفی کند و چون سینما در آن دوران در انحصار دولت بود و طبیعی است که به غیر از این کانال دیگری وجود نداشت. ولی در دوران اخیر بخصوص با امکانات تکنولوژی که بوجود آمده است و دسترسی راحتتری که به امکانات سینمایی وجود دارد و دیگر یک ارگان یا سازمان نمی تواند انحصار همه چیز را به دست بگیرد و طبیعی است که نقش فیلمسازان، تهیه کنندگان و بخصوص پخش کننده ها خیلی مهم هست تا ببینند یک فیلم را در چه سطحی می توانند در سینمای خارج از کشور معرفی کنند. حتی به نظر من یک دلیل و فاکتور مهم و موثر در انتخاب اخیر فیلم فروشنده برای بهترین فیلم بخش خارجی اسکار جای پای محکمی است که این فیلم در اروپا دارد. به طور مثال یک قسمتی از سرمایه گذاری این فیلم خارجی هست، پخش کننده قدرتمندی دارد و همچنین چهره بین المللی آقای اصغر فرهادی و در واقع همین شبکه ارتباطی ایجاد شده در خارج از کشور برای این فیلم نقش موثری در انتخاب فیلم فروشنده در رقابت با فیلم های دیگر با سطح کیفیتی مشابه داشته است و این موفقیت ها جز با تلاش تهیه کننده و فیلمساز و پخش کننده حاصل نمی شود.
فکر می کنم که دولت هر چقدر بیشتر خودش را با این جریان قدرتمند خوبی که سینمای ایران را دارد در سطح بین المللی رو به جلو می برد همراه بکند و جلوی یک سری سود جویی ها، سنگ اندازی های مغرضانه یا غیر مغرضانه و ناآگاهانه را بگیرد به ما کمک می کند که هر چه بهتر و بیشتر بتوانیم فیلم ها و سینمای ایران را در سطح بین المللی آن هم نه فقط در جشنواره ها و محافل خاص بلکه حتی در سطح گسترده تری معرفی کرده و بشناسانیم و به طور مثال بتوانیم پخش کننده بین المللی برای فیلمهایمان پیدا کنیم و با تفکر درست مصلحت سینمای ایران را در نظر بگیریم و باید از فیلمسازانی مثل اصغر فرهادی که تلاش می کنند پیوندشان را با ایران از دست ندهند و با رعایت قوانین و موازین جمهوری اسلامی ایران فیلم می سازند به آنها بهاء بدهیم حمایت کنیم تا مانند فیلمسازان معروف دیگرمان که جذب آن طرف شدند و هم سینمای ما آنها را از دست داد و هم خودشان آنقدر که اینجا می توانستند در صدر باشند دیگر نیستند نشوند و حداقل با حمایت معنوی می توانیم کمک کنیم که فیلمسازان ما هم رشد بین المللی پیدا کنند و هم ریشه های خود را با ایران حفظ کنند.
منبع: سایت ICN

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- نگاهی هرمنوتیکی به «پیرپسر»/ از «درخت گلابی» تا چاقوی خونآلود: تراژدی چهل سالهها
- «سودابه»؛ فیلمی برخلاف ذائقهسازی مرسوم سینمای ایران
- «سودابه»؛ باورها و ترسها در اجتماع خشمگین
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- یک سال پیش از اکران؛ بلیتهای آیمکس «اودیسه» از فردا فروخته میشود
- شگفتی امی ۲۰۲۵؛ اسکورسیزی و ران هاوارد نامزد جایزه بازیگری شدند!
- رویداد «جنگ چهره زنانه ندارد» برگزار شد
- در آستانه شش سالگی سوینا؛ نسخه ویژه نابینایان «نرگس» با صدای باران کوثری منتشر میشود
- هیات داوران جشنواره لوکارنو معرفی شد
- بماند به یادگار از دولت وفاق!/ نامه سرگشاده یک مستندساز به رئیس سازمان سینمایی
- تهیهکننده سریال خبر داد؛ «سووشون» رفع توقیف شد
- میزبانی جشنواره جیفونی از سه فیلم ایرانی
- «پیر پسر» در یک جمله؛ فیلمی که رازهای این سرزمین را آشکار میکند
- «بیسروصدا»؛ زمزمه تلخ زیر لایههای تاریک شهر
- ترامپ از برنامه «۶۰ دقیقه» ۱۶میلیون دلار خسارت گرفت
- یعقوب صباحی درگذشت
- فرانتیشک کلیشیک درگذشت
- خوانشی آدلری از پدر در «برادران لیلا»/ تاجی از توهّم بر سرِ عقده
- اجحاف در حقِ «بازی را بکش»
- «گلهای شب دریا» جایزه جشنواره مارسی را کسب کرد
- «پیرپسر»؛ شیاطین دنیایی فراموششده
- فروش جهانی ۲۱۷ میلیون دلار؛ «سوپرمن» صدرنشین گیشه جهانی سینما شد
- مستند ایرانی بهترین فیلم انسانشناسی جشنواره ایتالیایی شد
- «دختر قاصدکها» از ژاپن جایزه گرفت
- جشنواره ونیز در آستانه نشست خبری/ اعتباری که باربرا به جشنواره ایتالیایی بخشید
- با معرفی برگزیدگان پنجاه و نهمین دوره جشنواره؛ جایزه ویژه کارلووی واری به فیلم سهیل بیرقی رسید
- جایزه جشنواره روسی به «در آغوش درخت»
- «کودکان کاغذی» در راه انگلستان
- «بهانه سکوت»؛ بهانهای برای فکر کردن
- تحلیل ساختاری درام «وحشی» با تطبیق پیرنگ با فیلم «یک پیامبر» ژاک اودیار/ قهرمان رانده، پیامآور تقدیر
- اکران «ترک عمیق» از چهارشنبه
- امیر نادری رئیس هیئت داوران جشنواره ارمنستان شد
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز