سینماسینما، محمد تقی‌زاده
حسین نمازی در دومین فیلم خود بعد از «آپاندیس»، به سراغ فضایی متفاوت و شیرین رفته و سعی کرده در قالب یک داستان سر راست و مخاطب‌پسند، زندگی یک خانواده فقیر را به تصویر درآورد. فیلم مملو از شوخی‌های کلامی است و در این وانفسای فیلم‌های طنز سخیف، «شادروان» غنیمتی ارزشمند به حساب می‌آید که در کنار فضای شوخ و شنگی که ایجاد می‌کند، برای دوستداران سینمای محتوا محور، پیام نیز می‌دهد و آموزنده است.
مشکل اصلی فیلم جایی نمایان می‌شود که فیلمنامه قابلیت پیشبرد قصه و طرح اتفاقات و خرده‌پیرنگ‌‌های مرتبط با بدنه اصلی داستان را ندارد و از این رو مدام به تکرار می‌افتد و به بهانه‌‌های تصنعی، پیرامون یک اتفاق نامرتبط و قابل حذف می‌چرخد و این تکرار و پیچش‌های زیاد در طول داستان باعث سرخوردگی و ملال تماشاگر می‌شود؛ به بیان روشن‌تر از یک زمانی به بعد، فیلم دیگر متریال قابل ارائه ندارد و عدم تماشای بخشی‌های میانی فیلم ضرری به کلیت داستان و ماهیت درام نمی‌زند: برای نمونه تم ملودرام و عاشقانه معلوم نیست قرار بوده خط روایی اصلی فیلم باشد یا جزو داستانک‌های مرتبط با قصه اصلی است، چراکه هرگاه ریتم فیلم خیلی تکراری و یکنواخت می‌شود فیلمساز با رودررو کردن دختر و پسرجوان و پخش یک موسیقی عاشقانه، تمپو و فضای روایی را تغییر می‌هد.
در واقع، این تکرار و فیزیکی بودن شوخی‌ها و نبودن حس و حال در مسیر درام به پاشنه آشیل شادروان تبدیل شده، چراکه فیلمساز با نوشتن یک سری شوخی‌های کلامی پشت سر هم که درجاهایی کاملا یکسان و شبیه می‌شوند الگویی تکرارشونده و پیش‌بینی پذیر ارائه می‌دهد که نه قصه را جلو می‌برد نه اطلاعات مرتبطی درباره داستان و شخصیت‌ها به مخاطب اضافه می‌کند. به همین دلیل و افت ریتم داستان، فیلمساز با تغییردادن بی‌دلیل فضا سعی می‌کند موقعیت‌‌های جدید ایجاد کند و با همین ترفندها سعی دارد از تعریف یک داستان منسجم طفره رود.
درنهایت، باید شادروان را فیلمی مفرح و مخاطب‌پسند دانست که شریفانه تلاش می‌کند داستانی مفرح و شاد برای مخاطب تعریف کند و در این اثنا، تمهیدات مختلفی اندیشیده؛ از جمله شوخی‌های بانمک کلامی، حضور بازیگران حرفه‌ای و مخاطب‌پسند و خلق داستانی عاشقانه و شیرین. اما فقدان یک فیلمنامه مسنجم و کامل سبب شده، خرده داستان‌های فیلم به صورت جزیره‌هایی منفعل و بی‌خاصیت عمل کنند که به راحتی قابل حذف‌اند. از سوی دیگر، مشخص نشود اتمسفر و تم کلی داستان چیست؟ به طوری‌که هنوز در نشست‌رسانه‌ای فیلم و همچنین برخی نقدها، سوال اصلی مخاطبان این بود که گونه فیلم کمدی است یا ملوردام؟!