سینماسینما، ذبیحالله رحمانی
فیلم سینمایی «دِرب» به کارگردانی هادی محقق، فیلمی ساده اما عمیق است. رفتار شناسی انسان وارسته بیادعای قرن بیست و یکم که تک و تنها در فداکاری بیمنت، ثابت قدم است. معیارهای فراموش شده در دوران تهی شدن انسانیت که مد روز پنداشته میشود را به کناری میزند.
زندگی امروزه با سرشت فراموش شده انسانی، در دوران مصرفگرایی محض و در بستر جامعه خشمگین و بیرحم باز تعریف شده است.
این فیلم با پلان سکانسهای ماندگار طبیعت بکر و همخوان با سرشت پاک، دریای ژرف زلالی را به ارمغان میآورد.
فیلم «دِرب» مولفههای یک فیلم هنری را به بهترین شکل ممکن دارد.
اندیشهورزی این فیلم و وفاداریاش به فیلمهای ماندگار تاریخ سینمای ایران، ستودنی است.
داستانهای مینیمالیستی در روند پیشبرد حوادث داستان بینقص، راهگشا و تاثیرگذارند.
این فیلم در ادامه تکاملی سینمای ناب ایران، حرفهای زیادی برای گفتن دارد.