سینماسینما، حمید عبدالحسینی*

«نگهبان شب» فیلمی دیگر از رضا میرکریمی است با همان تشخص تصویری و نوع نگاه سینمایی و پرداخت پرجزئیات فیلمنامه و شخصیت پردازی که مرحله به مرحله تا اتمام فیلم کامل و کامل تر می شود.
بازتاب شرایط و موقعیت اجتماعی و حتی سیاسی محل تازه‌ی زندگی رسول در ساختمان نیمه کاره‌ی تهران امروز و بعد تغییرات ناشی از تاهل به خوبی منعکس کننده‌ی تحول و سیر شخصیت او و سایر آدم های دیگر فیلم است. فیلمی که داستانی در ظاهر ساده و روتین دارد ولی با عبور از لایه بیرونی می توان به جزئیات بی شماری رسید که واجد تحلیل و تفسیر است. گزینش بازیگران در نگهبان شب یکی از هوشمندانه ترین انتخابهای سالیان اخیر را در چینش بازیگران به دنبال دارد به طوری‌که یکدستی و انسجام این تیم در زنده کردن آدم های فیلم و همراهی مخاطب برای دنبال کردن هر اکت، کنش و واکنشهای ساده و یا بااهمیت شخصیتهای فیلم به خوبی در کار بازیگران نمود یافته است. دوربین نگهبان شب به عنوان یک ناظر می کوشد تا جریان متداومی از ارتباط حسی و عاطفی را به عنوان پلی میان شخصیت و بیننده شکل دهد که این امر در تدوین نیز با تمایل به برداشتهای بلند و تقطیع های حداقلی امتداد یافته است.
پایان نگهبان شب یکی از ویژه‌ترین پایان بندی های سینمای ایران در تجمیع حال و هوای کاراکتر با خود و دنیای پیرامون را رقم می زند.

*نویسنده و کارگردان