سینماسینما، افسون جاوید
شاید بتوان گفت «ملاقات خصوصی» یکی از کماقبالترینترین فیلمهای دههی اخیر سینمای ایران به حساب میآید. فیلمی که تلاش کرد تا «عشق» را بر بستری از موضوعات اجتماعی روایت کند.
«ملاقات خصوصی» در جشنوارهی چهلم فجر علی رغم آنکه به نسبت سایر فیلمهای جشنواره موفق شد تا تعداد بیشتری از منتقدان و همچنین مخاطبان عام سینما را با خود همراه کند اما ضربهی اول را همان ابتدا خورد و گرفتار عاقبتی شد که بسیاری دیگر از فیلمها نیز در طی این سالها با آن مواجه شدهاند؛ مثالِ آنچه که برای «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان اتفاق افتاد و داستانِ پشت پردهها و سیاسی بودن زبانِ فیلم باعث شد تا از تمامی بخشهای جشنواره کنار گذاشته شود و به گفتهی نوید محمدزاده «کت و شلوار او اتو کرده بر جالباسی بماند» و سیمرغِ بهترین بازیگر نقش اول مرد روی شانههایش ننشیند.
این بار هم «ملاقات خصوصی» گرفتار این کنارْ گذاشته شدن شد و فیلم با آنکه نظر اغلب تماشاگران را به خود جلب کرده بود در میدان رقابتی جشنواره ناکام ماند و کنار گذاشته شد.
از سوی دیگر از اکران نوروز و اکران عید فطر هم جا ماند و حالا در شرایط متفاوتی که سینماها رونق همیشگی را ندارند و فیلم شانس تبلیغات رسانهای گسترده را نیز از دست داده، اکران شده و شاید به همین علت نوشتن از آن واجب است.
«ملاقات خصوصی» نشان داد که در بحبوحهی سالهایی که رغبت و میل تهیه کنندگان به تهیهی فیلمهاییست که بر بستری از آسیبهای اجتماعی و زندگی و روابط میان طبقات زیرین اجتماع شکل میگیرد، هنوز هم درونمایههای عاشقانه کارکرد خاص خودش را دارد و قادر است تا قریب به ۱۰۰ دقیقه مخاطب را با فیلم همراه کند.
امید شمس در این فیلم روایتگرِ داستانِ زندگی خانوادهایست که متعلق به طبقات پایین اجتماع و ساکن در محلهای ملتهباند و در همسایگی افرادی بزهکار و شرور زیست میکنند. روایت عاشقانهی فیلم هم در همین منطقه شکل میگیرد. «ایمان» برادر «پروانه» دخترِ عطار فیلم، که زمانی در مسابقات مردان آهنین برای خودش اسم و رسمی به پا کرده حالا بخاطر بدهی به یک قهرمانِ فراری تبدیل شده و پدرشان هم در زندان است.
قصهی اصلی فیلم در دو لوکیشن «زندان» و «محلات جنوب شهر» تهران شکل میگیرد در حالیکه برخلاف سایر فیلمها نه زندانش ملتهب است و آزاردهنده و نه البته محلات جنوب شهرش بیهویت.
درام، بیهیچ وقت تلف کردنی درست بعد از شکلگیری ماجرای عاشقانه، آغاز میشود و با توزیع نرم نرم اطلاعات داستان را گسترش داده و تورِ روایت عاشقانهاش را پهن میکند. این توزیع قطره چکانی اطلاعات و تعلیقهای به موقع، موجب درگیر شدن مخاطب با شخصیتها و پیگیری داستان میشود اگرچه شاید به همین علت ۲۰ دقیقهی ابتدایی فیلم و همینطور پایان آن، کمی طولانی و کش دار بنظر بیاید.
با این حال «ملاقات خصوصی» فیلمی بود که اگر در جشنواره اجازهی دیده شدن داشت و اگر در زمانی مناسب و به دور از وقایع امروز جامعه اکران میشد، شانس زیادی برای موفقیت پیدا میکرد. این فیلم به عنوان اولین ساختهی امید شمس نمرهی قابل قبول را از سینماگران در سال گذشته گرفت و امید آنکه مخاطبان نیز با استقبال از این فیلم به زحمات عوامل آن کمک کنند.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یک اجرای جنونآمیز/ یادداشت کارگردان «ملاقات خصوصی» درباره بازی پریناز ایزدیار
- «ملاقات خصوصی» به سینماها میآید
- خبری از اکران جدید نیست/ سینماگران رغبت ندارند، سازمان سینمایی راه حل
- زناشویی پشت میلههای زندان/ نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»
- غربتِ پیکری در دل آبها/ نگاهی به فیلم «موقعیت مهدی»
- جدول ستارههای منتقدان سینماسینما به فیلمهای چهلمین جشنواره فیلم فجر/ «علفزار» اول شد
- انصراف «ملاقات خصوصی» از داوری + اصل نامه تهیهکننده
- «علفزار» و ساختار قصه در قصهاش
- ضعف در قصهگویی، «شب طلایی» را تار کرده است
- عاشقانهی ترسو!/ نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»
- ذبحِ بی دلیل منطق در پای احساس/ کوتاه درباره فیلم «ملاقات خصوصی»
- اجرای توامان مهر و محنت/ درباره بازی پریناز ایزدیار در فیلم «ملاقات خصوصی»
- زندگی پشت میلهها/ نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»
- مخدر عشق/ نگاهی به تدوین فیلم «ملاقات خصوصی»
- عشقِ زندانی، زندانیِ عشق/ نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»
پربازدیدترین ها
- چه کسی مرگ گودو را اعلام میکند؟/ نگاهی به فیلم «بنشیهای اینیشرین»
- چهار کارگردان خارجی خواستار عدم نمایش فیلمشان در جشنواره فجر شدند
- جایزه گرمی «آهنگ برای تغییر اجتماعی» به شروین حاجیپور اهدا شد
- چرا جعفر پناهی اعتصاب غذا کرد/ یادداشت مهدی کوهیان، حقوقدان
- رونمایی از گریم متفاوت صابر ابر در «یادگار جنوب»
آخرین ها
- واکنش بدیعی و ضیاییپرور به حرفهای طالبی؛ دیده شدن به هر قیمت/ توهین به نیمی از جمعیت کشور
- «اقدام» یونس گوکه در خانه هنرمندان ایران
- دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته؛ جشنواره جهانی/بینالملل فجر چه بود و چه شد
- سهم نمایش فیلمهای کوتاه در جشنواره فجر چقدر است؟
- «آواتار ۲» جای «تایتانیک» را گرفت
- جایزه گرمی «آهنگ برای تغییر اجتماعی» به شروین حاجیپور اهدا شد
- عرضه یک فیلم سینمایی به کارگردانی تینا پاکروان در شبکه نمایش خانگی
- شیوهای نوین و بدیع در تاریخ جشنوارههای دنیا؛ برنامههای بخش بینالملل جشنواره فیلم فجر، روزانه اعلام میشود!
- حضور همراه اول در نمایشگاه فناوریهای محتوای فضای مجازی
- برای جلوگیری از آسیب احتمالی؛ فیلمبرداری سریال «تمام آمریکایی» به دلیل تیراندازی متوقف شد
- جشنواره فیلم فجر یا دورهمی؟
- رسول صدرعاملی : هیچ سالی به طعم گس امسال نبوده است/ما سینما را دوست داریم
- چه کسی مرگ گودو را اعلام میکند؟/ نگاهی به فیلم «بنشیهای اینیشرین»
- واکنش رئیس سازمان سینمایی به انصرافها از جشنواره فیلم فجر
- فوت بازیگر «برخورد نزدیک از نوع سوم»/ ملیندا دیلون درگذشت
- کارگردان به ملت رفت اما به نشست خبری نه!/ تهیهکننده «چرا گریه نمیکنی؟»: مگر بازیگران این فیلم من را به سینما آوردند؟
- رونمایی از پوستر «هوک» همزمان با رونمایی در سینمای رسانه/ ادای دینی به مردم سیستان و بلوچستان
- دوربین کوچک ذهن/ نگاهی به فیلم «افترسان»
- «مرز بیپایان» از جشنواره رتردام جایزه گرفت
- سینماتک خانه هنرمندان ایران برگزار میکند؛ اکران و تحلیل مستند «من تنها نیستم» و فیلم سینمایی «آرژانتین ۱۹۸۵»
- اولین تصاویر بازیگران «هوک» منتشر شد
- جعفر پناهی به قید وثیقه از زندان آزاد شد
- واکنش دبیر جشنواره فجر به انصراف برخی فیلمهای جشنواره و غیبت بازیگران مطرح
- پوستر «جنگل پرتقال» رونمایی شد
- پوستر رسمی «کت چرمی» رونمایی شد
- چرا جعفر پناهی اعتصاب غذا کرد/ یادداشت مهدی کوهیان، حقوقدان
- فیلمنت صاحب «رادیو نت» شد/ اولین شماره با «پوست شیر»
- معرفی نامزدهای «ادی»/ بهترین تدوین در کدام فیلمها دیده شد؟
- چهار کارگردان خارجی خواستار عدم نمایش فیلمشان در جشنواره فجر شدند
- نشست رسانهای «جنگل پرتقال» برگزار شد/ رسول صدرعاملی: وقتی درباره زن زندگی آزادی مینویسیم، حواسمان به خودمان باشد