سینماسینما، آرش عنایتی
فیلم زیبای مورفین به کارگردانی الکسی بالابانوف روایت پزشکی جوان به نام میخائیل آلکسیویچ پولیاکوف است که در آغاز سال ۱۹۱۷ در روسیه‌ی در آستانه‌ی انقلاب، به دهکده‌ای در حاشیه‌ی کشورش می‌رود تا جانشین پزشکی اصیل و غایبی شود که توانایی خوبی در شفای بیماران داشته. پولیاکوف جوان (با آن پیشینه‌ی شکست، شمایلِ بانوی جوانی که با خودش به همراه آورده و تاکیدش بر مورد خطاب قرار نگرفتن با لفظ ارباب) پس از شکست در مواجهه با نخستین بیمارش، چاره را در مصرف مورفین می‌یابد و هر چند مصرفش در آغاز سبب انقلابی در رفتارش و یافتنِ راهی برای شفای بیمارانش می‌شود اما به مرور، اثرات مخرب و مهلکش نمایان می‌شوند. (مسیری که از به دنیا آمدن کودک تا مرگ پدر و دختری در اثر سوختگی طی می‌شود) بالابانوف در سیری اپیزودیک و مشتمل بر میان‌نویس‌هایی مبتنی بر آن‌چه در آن سال‌ها در فیلم‌های سینمایی مرسوم بوده داستان نمادینش را پیش می‌برد و این‌چنین، بیش از هر چیز پادزهری بر زهری که بر جان مخاطبش نشانده تزریق می‌کند. بالابانوف آن پایان‌های خوش هالیوودی و تفرعن اروپائیان را که در روایت‌هایی مشابه شاهدش بوده‌ایم کناری می‌نهد و با گرمای بازی بازیگرانش (سرخوشیِ واسیلیِ بورژوا و حرکات دستانش/ نوسان پولیاکوف در نمایشِ دو وجه از شخصیتش و سکندری خوردن‌ش در راه رفتن / و حیرانی آنا و…)، فیلم‌برداری متناسب با لحن، زمانه و ژانر فیلم (برای نمونه، نمای تعقیب کالسکه توسط گرگ‌ها) و قاب‌هایی به یادماندنی (برای نمونه، فضای داخل خانه‌ی واسیلی و چینش کاراکترها بر اساس جایگاه‌شان و یا نمایی که در آن پولیاکوف در گوشه‌ی کلیسا نشسته است) سرمای استخوان‌سوز سیبری را که هیچ، پیامِ خردسوزش را هم دل‌نشین می‌کند. (حرکت پولیاکوف از معشوق به کلیسا و در آخر به سالن سینما و آن کنش بحث‌برانگیزش)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- پسا سولاریس!
- فیلم «۹۷۷»؛ پسا سولاریس!
- «ستاره»؛ آکواریوم
- «شوهر ستاره»؛ حقیقتی منبعث از زندگی و تجربهی زیستهی بخشی از زنان
- به وقت فرعون
- «بچه مردم»؛ فیلمی که به دیگران جوالدوز میزند، اما از زدن سوزن به خودی باز میماند
- ذلت ماندن یا لذت رفتن و رستن!
- قابهای رنگین از روزگاری ننگین!/ نگاهی به فیلم ۱۹۷۶
- سقوط قهرمان، فروپاشی جامعه/ نگاهی به فیلم «اعدام»
- تبانی ابر قدرتها و تباهی ملتها/ نگاهی به فیلم «در سایه»
- همسویی مدرنیته و سنت در جایگاه قدرت!/ نگاهی به فیلم «اتاق دبیران»
- این همانی سوژه و ابژه/ نگاهی به فیلم «چه کسی برایت آواز میخواند»
- خرافهزدایی علاءالدین!/ نگاهی به فیلم «سیدالمجهول»
- تا ابد، متهم!/ نگاهی به مستند «هارلان: زیر سایه زوس یهودی»
- «آقای کلاین»؛ تلاش برای زدودن یک اشتباه
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- مستند ایرانی بهترین فیلم انسانشناسی جشنواره ایتالیایی شد
- «دختر قاصدکها» از ژاپن جایزه گرفت
- جشنواره ونیز در آستانه نشست خبری/ اعتباری که باربرا به جشنواره ایتالیایی بخشید
- با معرفی برگزیدگان پنجاه و نهمین دوره جشنواره؛ جایزه ویژه کارلووی واری به فیلم سهیل بیرقی رسید
- جایزه جشنواره روسی به «در آغوش درخت»
- «کودکان کاغذی» در راه انگلستان
- «بهانه سکوت»؛ بهانهای برای فکر کردن
- تحلیل ساختاری درام «وحشی» با تطبیق پیرنگ با فیلم «یک پیامبر» ژاک اودیار/ قهرمان رانده، پیامآور تقدیر
- اکران «ترک عمیق» از چهارشنبه
- امیر نادری رئیس هیئت داوران جشنواره ارمنستان شد
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز
- پرتره فساد و جنون
- پیتر جکسون و سه فیلمنامه جدید؛ خالق «ارباب حلقهها» بازنشسته نشده است
- نگاهی هرمنوتیکی به «پیرپسر»/ از «درخت گلابی» تا چاقوی خونآلود: تراژدی چهل سالهها
- نمایش «جدایی نادر از سیمین» در ایتالیا
- نگاهی به فیلم «سوگلی»/ جدال قدرت
- از «یک تصادف ساده» تا «هفت روز»/ برنامه اکران فیلم‌های ایرانی در شش ماه دوم سال ۲۰۲۵ در فرانسه
- «چشمهایش» کلید خورد
- «گلن گری گلن راس» برای بار سوم روی صحنه می‌رود
- توضیحی از محمد حقیقت؛ هیچ بیانیهای امضا نکردهام
- جشنواره ایتالیایی به دو فیلم ایرانی جایزه داد
- گزارشی از گیشه جهانی سینما؛ «دنیای ژوراسیک: تولد دوباره» ۱۴۷ میلیون دلار فروخت
- لوگان مارشال-گرین به «اودیسه» پیوست/ کاسمو جارویس از فیلم نولان جدا شد
- نگاهی به سریال«بازی مرکب»؛ تراژدی انسانها تحت سیستمهای بیرحم
- با تجلیل از استلان اسکارشگورد؛ جشنواره فیلم مونیخ ۲۰۲۵ برگزیدگانش را شناخت
- تازهها از جشنواره ونیز ۲۰۲۵/ پروژههای دو سینماگر ایرانی پذیرفته شد
- هایده صفییاری برگزیده جشنواره ترابیکا شد
- نمایش فیلم سینماگر ایرانی در ادینبورگ/ جشنواره بلغارستانی به «زیر سایه بلوط» جایزه داد
- نوجوانان و جوانان اوتیسم در نمایش «سجاد افشاریان»
