سینماسینما، یاسمن خلیلیفرد
«غریب» جدیدترین ساختهی محمدحسین لطیفی، به لحاظ اجرا و کارگردانی فیلم کاملیست که میکوشد با بهرهگیری مطلوب و کامل از جلوههای ویژه و جلوههای تصویری خود را به الگوهای هالیوودی این دسته از آثار نزدیک کند و تا حد زیادی هم موفق میشود. فیلم سرپا و انرژیک است، از ریتم نمیافتد، میکوشد اکشناش را بینقص و حرفهای جلو ببرد و محمدحسین لطیفی نیز در شناخت و رعایت و اجرای قواعد سینما سنگ تمام میگذارد اما نمیتوان به صرف بهرهگیری از بودجههای کلان، اجرای شسته رفته و تلاش برای دستیابی به استانداردهای هالیوودی فیلمی تمام و کمال ساخت وقتی که فیلمنامه لنگ میزند و به نظر میرسد فیلم تمام پتانسیل خود را در اختیار اجرا، فرم و کارگردانی میگذارد و از پرداختن به ظرایف داستانی بازمیماند.
فیلم قرار است به برههای حساس از زندگی شهید محمد بروجردی بپردازد؛ چهرهای که شاید برخی از جوانان همنسل من او را آنچنان که شایسته است نشناسند. این اتفاق خوبیست که سینما به سراغ قهرمانان ملی دوران جنگ برود و اقدامات، خدمات و وقایع زندگی آنها را به تصویر کشد اما وقتی فیلم در به کارگیری از سیستم قهرمانپروری دچار اغراق شود و یا از الگوهایی ساده و دمدستی به منظور دستیابی به هدفش بهره گیرد، هدف اصلی و کلی درام نیز زیر سوال میرود و مخاطبِ هوشمند این روزهای سینما نمیتواند با آن ارتباط برقرار کند. درواقع شخصیتپردازیها در سطح باقی میمانند که این نه تنها کمکی به ادای دین به شهید بروجردی نمیکند بلکه حتا دیگر شخصیتهای داستان نیز آنقدر که باید به مخاطب معرفی و شناسانده نمیشوند و در حد تیپهای ساده و گذرا باقی میمانند. واضح است که فیلمنامه بناست بر احساس شفقت، دلرحمی و انساندوستی محمد بروجردی تأکید ورزد اما تلاش ملودراماتیک فیلمساز منجر میشود که این بُعد از شخصیت قهرمان، بر دیگر ابعاد شخصیتی وی سیطره یافته و آنها را در سایهی خود فرو ببرد. اکشن فیلم خوب از آب درآمده اما فرصت پرداختن به دیگر جزئیات را از درام میگیرد. به نظر میرسد فیلمساز مقهور اکشن فیلمش شده و عملاً کنش و واکنشی میان آدمهای داستانش اتفاق نمیافتد به همین جهت گرچه قطبهای مثبت و منفی فیلم از همان ابتدا مشخص میشوند اما گرمای قصه به نحوی قربانی همین پررنگی اکشن و صحنههای زد و خورد فیلم میشود.
«غریب» با آنکه پایانی محتوم دارد اما چنین پایانی با توجه به سکانس آغازین فیلم تاحدودی قابل حدس است و این مسئله عنصر غافلگیری را در درام کمرنگ میکند؛ ضمن آنکه پایانبندی میتوانست بهتر، منسجمتر و باورپذیرتر باشد.
حضور برخی از کاراکترها در فیلم با انفعال همراه است. رحیم نوروزی، مرحوم حسام محمودی و برخی دیگر از شخصیتهای اصلی فیلم حضور بلاتکلیفی دارند و کمکی به پیشبرد درام نمیکنند و بعضاً ممکن است نام کاراکترهایشان در ذهن مخاطب نماند.
«غریب» فیلم کارگردانی و بازیگریست، بابک حمیدیان سابقهی ایفای نقشهای مشابهی را داشته و یاد گرفته و خوب بلد است این تیپ شخصیتها را دربیاورد. بازی او دو وجه بیرونی و درونی را به خوبی بازتاب میدهد و ضمناً او در بخشهای پرتحرک و اکشن فیلم نیز بازی خوشایندی دارد. فیلم یک مهران احمدی متفاوت دارد با بازی چشمگیر و نقشی که فرصت خودنمایی به او داده است. حضور کوتاه پردیس پورعابدینی خوب و کمنقص است اما نه در حد و اندازهی بردن سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن و اساساً نقش او هم نقش اول نیست.
با این حال فیلم به رغم ریتم مناسب نتوانسته خرده روایتهایش را در ساختار کلی فیلم به درستی جا دهد، به کاراکترهایش نزدیک نمیشود و الگوی قهرمانپروری در آن از ظرفیت کلی درام بیرون میزند.
به همین جهت «غریب» علیرغم کارگردانی خوب، اجرای حرفهای و دشواریهای تولیدش که هرگز قابل چشم پوشی و انکار نیستند در حد ایدهای بکر متوقف مانده است، ایدهای که جای پرداختن بسیار به جزئیات درگیرکنندهتری را داشت. فیلمی که میتوانست از بستر کلیشهها خارج شود و به داستانی خیرهکننده برسد؛ تماشای فیلمی با پروداکشن عظیم که بیشک زحمت زیادی برای تولیدش کشیده شده بار دیگر به یادمان میآورد که اجرای خوب کمکی به متن و فیلمنامهی متوسط نمیکند.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ای مرگ بیا که زندگی کشت مرا؛ سریال «ازازیل» و آغازی بر یک پایان
- گیشه سینمای ایران در سال ۱۴۰۲؛ ۱۰ فیلمی که کمتر از انتظار فروختند
- هنرنمایی پس از مرگ!
- پوستر فیلم سینمایی «پروا» رونمایی شد
- «فسیل» بیش از ۱۳۶ میلیارد فروخت/ اختلاف میلیاردی در جدول فروش فیلمها
- چهل سال غریب/ نگاهی به فیلم «غریب»
- «غریب» به اکران آنلاین رسید
- او یک فرشته بود/ در یادبود حسام محمودی
- آن چشمها شبیه مرگ نبود/ برای حسام محمودی و سفر ناگهانیاش
- حسام محمودی درگذشت
- ۱۰۵ میلیارد تومان؛ سهم گیشه سینماها در فروردین ۱۴۰۲
- سمفا اعلام کرد؛ چند نفر در تعطیلات نوروزی به سینما رفتند؟
- فیلمهای نوروزی در روزهای اول اکران چقدر بلیت فروختند؟
- همه آنچه میخواهید از اکران نوروز۱۴۰۲ بدانید/گیشههای چشم به راه!
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای دو فیلمنامه
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز
- پرتره فساد و جنون
- پیتر جکسون و سه فیلمنامه جدید؛ خالق «ارباب حلقهها» بازنشسته نشده است
- نگاهی هرمنوتیکی به «پیرپسر»/ از «درخت گلابی» تا چاقوی خونآلود: تراژدی چهل سالهها
- نمایش «جدایی نادر از سیمین» در ایتالیا
- نگاهی به فیلم «سوگلی»/ جدال قدرت
- از «یک تصادف ساده» تا «هفت روز»/ برنامه اکران فیلمهای ایرانی در شش ماه دوم سال ۲۰۲۵ در فرانسه
- «چشمهایش» کلید خورد
- «گلن گری گلن راس» برای بار سوم روی صحنه میرود
- توضیحی از محمد حقیقت؛ هیچ بیانیهای امضا نکردهام
- جشنواره ایتالیایی به دو فیلم ایرانی جایزه داد
- گزارشی از گیشه جهانی سینما؛ «دنیای ژوراسیک: تولد دوباره» ۱۴۷ میلیون دلار فروخت
- لوگان مارشال-گرین به «اودیسه» پیوست/ کاسمو جارویس از فیلم نولان جدا شد
- نگاهی به سریال«بازی مرکب»؛ تراژدی انسانها تحت سیستمهای بیرحم
- با تجلیل از استلان اسکارشگورد؛ جشنواره فیلم مونیخ ۲۰۲۵ برگزیدگانش را شناخت
- تازهها از جشنواره ونیز ۲۰۲۵/ پروژههای دو سینماگر ایرانی پذیرفته شد
- هایده صفییاری برگزیده جشنواره ترابیکا شد
- نمایش فیلم سینماگر ایرانی در ادینبورگ/ جشنواره بلغارستانی به «زیر سایه بلوط» جایزه داد
- نوجوانان و جوانان اوتیسم در نمایش «سجاد افشاریان»
- با حکم رئیس سازمان سینمایی؛ محمد حمیدیمقدم دبیر جشنواره نوزدهم «سینماحقیقت» شد
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ مجوز ساخت چهار فیلم غیر سینمایی و سه فیلم سینمایی صادر شد
- جشنواره دانانگ به «بازی را بکش» جایزه داد
- نسخهای ناتمام از «فورد در برابر فراری»؛ چرا همکاری برد پیت و تام کروز منتفی شد؟
- آیا دنزل واشینگتن بازمیگردد؟/ دنباله «جزر و مد سرخ» ساخته میشود
- به بهانهی اکران «تنگه» در سینمای ایران/ اثری سرگرمکننده و سطحی
- «بالرین»؛ جهانی سراسر خشونت
- مهدی نادری در اینستاگرامش خبر داد؛ پیگیری سرقت یک فیلمنامه/ چگونه «دندان گرگ» به «پوست شیر» تبدیل شد
- فیلم افتتاحیه جشنواره ونیز مشخص شد
- بازیگران سریال «از یاد رفته» معرفی شدند
- «تابستانی که برف آمد» به اسپانیا میرود